Το Κίνημα της Νέας Εποχής παίρνει το όνομα του από την αστρολογία η οποία είναι η δημοφιλέστερή του πτυχή και οι οπαδοί της παγκοσμίως υπερβαίνουν το ένα δισεκατομμύριο) διαφημίζεται και στη χώρα μας, καθημερινά από τη τηλεόραση και τον έντυπο τύπο για περισσότερα από 20-25 χρόνια(είναι ή δεν είναι αυτό πλύση εγκεφάλου;), με τους αστρολόγους να αυτοπαρουσιάζονται σαν επιστήμονες και σοφοί σύμβουλοι! Αστρολόγοι, μέντιουμ προβάλλονται ή διαφημίζονται ως σύμβουλοι που κανείς δεν τους κρίνει.
Προφυλάσσουν τις αντιχριστιανικές πρακτικές τους λέγοντας ότι υπάρχουν και πολλοί απατεώνες αστρολόγοι και μέντιουμ, υπονοώντας όμως ότι αυτοί είναι καλοί, δηλαδή άξιοι, όπως καλοί και κακοί υπάρχουν παντού στο κόσμο. Την ίδια τακτική ακολουθούν και οι γκουρού που λένε ότι υπάρχουν καλοί γκουρού και κακοί γκουρού, σίγουρα δεν αποκλείεται να υπάρχουν και γκουρού καλοί άνθρωποι(άλλωστε ο καθένας θεωρεί τον εαυτό του αρκετά έξυπνο για να διακρίνει τον αληθινό γκουρού από τον ψεύτικο!), όμως αποσιωπάτε έτσι ότι η διδασκαλία των γκουρού βρίσκεται στη πλάνη! Ομοίως, καθοριστικής σημασίας είναι και η παραπλανητική θεωρία ότι η μαγεία χωρίζεται σε λευκή και μαύρη ανάλογα με τον επιδιωκόμενο σκοπό. Και πρόκειται για πλάνη διότι η μαγεία σε κάθε περίπτωση σχετίζεται με τον διάβολο. Η μαγεία είναι απάτη ή δαιμονική ενέργεια ή συνδυασμός απάτης και δαιμονικής ενέργειας.
Στο υπερφυσικό δεν υφίσταται διαχωρισμός λευκής και μαύρης μαγείας αλλά Μυστηρίων Ορθόδοξης Εκκλησίας που γίνονται με τη δύναμη του Θεού από τη μία πλευρά, και μαγεία που γίνεται με τη δύναμη του διαβόλου, από την άλλη.
Τέλος, κυκλοφορούν και μερικά περιοδικά με τίτλους σχετικούς με την αστρολογία, στα οποία διαφημίζονται και οι υπόλοιπες πτυχές του κινήματος της Νέας Εποχής, όπως οι κάρτες Ταρό, η γιόγκα κλπ, ενώ υπάρχουν δεκάδες ηλεκτρονικές διευθύνσεις στο διαδίκτυο όπου ο καθένας μπορεί να…«διευρύνει τους ορίζοντές του»!?….
Μαντική
Η μαντική είναι το 2ο της μαγείας για τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, που γράφει για τους μάντεις: Αυτοί είναι εκείνοι που αφιερώνουν τον εαυτό τους στους δαίμονες και δια μέσου της παλάμης του χεριού τους ή της λεκάνης ή των θυσιών ή απατηλών εμπλάστρων ή άλλων τέτοιων σημείων, νομίζουν ότι προλέγουν εκείνα που μέλλουν να γίνουν! Μελετητές διακρίνουν τη μαντική στην εμπνευσμένη που πρόκειται για μαντεία μετά από δαιμονοκαταληψία και στην επαγωγική, που είναι μαντική μέσω σημείων καθώς υπάρχει ολόκληρη συμβολική των σημείων, την οποία κατέχει μόνο ο μάντης. Άλλοι, διακρίνουν τη φυσική (ονειρομαντεία, νεκρομαντεία, υδρομαντεία, καθρεπτομαντεία) & την έντεχνη που η πρόβλεψη γίνεται με σημεία από ζώα, φυτά ή αντικείμενα. Έτσι προκύπτει η οιωνοσκοπία (μαντεία από το πέταγμα των πουλιών), η ιερομαντεία (από τα σπλάχνα των ζώων), η χειρομαντεία, η καφεμαντεία, η χαρτομαντεία κλπ. Επίσης υπάρχει η αερομαντεία(από τις κινήσεις των ανέμων), η ραβδοσκοπία (με τη χρήση μαγικής ράβδου), η αστρομαντεία (από τα άστρα), η κρυσταλλομαντεία (με τη χρήση κρυστάλλων), η χειρομαντεία & η ποδομαντεία (από τις γραμμές των χεριών και των ποδιών), η μαντεία με κουκιά, ρεβίθια και σπόρους, η φαρμακομαντεία ή φαρμακεία(με βότανα και άλλες ουσίες), η υπνομαντεία (με υπνωτισμό) κλπ. Στο βιβλίο Σολομωνική των Σατανιστών αναφέρονται ποικίλες μορφές μαντείας όπως με τη βοήθεια καθρέπτη, καφέ, πολύτιμων λίθων, του ήλιου, της σελήνης και των αστέρων, του νερού, της φωτιάς, του αέρα, δέντρων, πουλιών κλπ!!!
Την χειρομαντεία ασκούσαν οι ιερείς της αρχαίας Βαβυλώνας αλλά και οι Ινδοί, οι Αιγύπτιοι, οι Χαλδαίοι, οι Κινέζοι σε προϊστορικούς χρόνους. Στην Ευρώπη έφτασε τον Μεσαίωνα με τους Τσιγγάνους και σύντομα εξισώθηκε με τη μαγεία. Συνδέθηκε με τον Ινδουισμό και την αστρολογία. Δεν γίνεται μόνο οδηγός εκλογής συζύγου, ανατροφής παιδιών, καριέρας αλλά και οδηγός ζωής!
Δεν θέλει να βρεθεί κανείς να περνά τον υιό ή τη κόρη του διαμέσου της φωτιάς, ή μαντευόμενος μαντεία ή προγνώστης των καιρών ή οιωνοσκόπος ή μάγος ή γόης ή ανταποκριτής δαιμονίων ή τερατοσκόπος ή νεκρομάντης. Διότι ο καθένας που πράττει αυτά είναι βδέλυγμα για τον Κύριο τον Θεό σου.
Παλαιά Διαθήκη Δευτερονόμιο ΙΗ 9-12.
Δεν μπορείτε να πίνετε και από το ποτήριο του Κυρίου και από το ποτήριο των δαιμονίων. Δεν μπορείτε να μετέχετε και στην τράπεζα του Κυρίου και στην τράπεζα των δαιμονίων. Ή μήπως θέλουμε να προκαλέσουμε τη ζηλοτυπία και την οργή του Κυρίου.
Καινή Διαθήκη Α’ Προς Κορινθίους Ι 20 Επιστολή Αποστόλου Παύλου
Τα δε έργα της διεφθαρμένης σαρκικής φύσεως είναι φανερά. Είναι δε αυτά μοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρία, μαγεία, για τα οποία σας προειδοποιώ, όπως και σας προειδοποίησα, ότι αυτοί που κάνουν τέτοια πράγματα, δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού. Καινή Διαθήκη Προς Γαλάτας Ε 19-21 Επιστολή Αποστόλου Παύλου
Για δε τους δειλούς και λιποτάκτες και σιχαμένους, και τους φονείς και τους πόρνους, και τους μάγους και τους ειδωλολάτρες και όλους τους ασεβείς η θέση τους θα είναι στη λίμνη η οποία καίεται με φωτιά και θειάφι. Καινή Διαθήκη Αποκάλυψη Ιωάννου ΚΑ 8
Εξαετής αφορισμός στους ασχολούμενους με τη μαγεία και τη μαντεία καθώς και σε εκείνους που ζητούν τη βοήθειά τους. Να απομακρύνονται από την Εκκλησία όσοι επιμένουν σε αυτό.
61ος Κανόνας ΣΤ Οικουμενικής Συνόδου
Όσοι προσφεύγουν στη βοήθεια των μάγων, εξαετής αφορισμός.
ΠΓ Κανόνας Μεγάλου Βασιλείου
Οι γόητες και οι μάγοι καταδικάζονται σε 20ετη αφορισμό όπως και οι φονείς! Γιατί αυτοί όπως και οι φονείς με την επίκληση των δαιμόνων και με μαγικά φίλτρα επιδιώκουν να βλάψουν την υγεία και τη ζωή των άλλων.
ΞΕ Κανόνας του Μεγάλου Βασιλείου
Οι ασχολούμενοι με τη μαγεία δεν πιστεύουν στον αληθινό Θεό, οπότε υποβάλλονται στο επιτίμιο αυτών που αρνήθηκαν τη Πίστη, που είναι ο παντελής αφορισμός, εκτός αν στις πράξεις τους αυτές παρασύρθηκαν από λιγοψυχία λόγω εξαιρετικής ανάγκης, οπότε τιμωρούνται επιεικέστερα. 3ος Κανόνας Αγίου Γρηγορίου Νύσσης
Τους παλαιούς κατοίκους, της ειδωλολατρίας, της αγίας χώρας σου μίσησες Κύριε, διότι είχαν επιδοθεί να πράττουν τα απαίσια έργα της μαγείας και τις ανίερες τελετές.
Παλαιά Διαθήκη Σοφία Σολομώντος ΙΒ 4
Μη δίνετε πίστη στη μαντεία και μην προσπαθείτε να γνωρίσετε το μέλλον από το πέταγμα των πτηνών.
Παλαιά Διαθήκη Λευΐτικο ΙΘ 26
Δεν θα ακολουθείτε τους εγγαστρίμυθους και δεν θα προσκολληθείτε σε αυτούς που ψέλνουν μαγικές ωδές. Προσέχετε να μη μολυνθείτε δι αυτών. Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σας.
Παλαιά Διαθήκη Λευΐτικο ΙΘ 31
Δεν ισχύει για τους απογόνους του Ιακώβ κανένας ειδωλολατρικός οιωνός, ούτε μαγεία και μαντεία, διότι ο Θεός κατά το κατάλληλο καιρό αποκαλύπτει στους Ισραηλίτες τι θα κάνει.
Παλαιά Διαθήκη Αριθμοί ΚΓ 23.
Οι ειδωλολατρικοί λαοί, τους οποίους συ θα κληρονομήσεις, θέλουν να ακούουν και να συμβουλεύονται σημεία και μαντείες. Σε εσένα όμως δεν δίδαξε ούτε επέτρεψε Κύριος ο Θεός σου τέτοιες μαγείες. Παλαιά Διαθήκη Δευτερονόμιο ΙΚ 14
Εγκατέλειψαν και καταφρόνησαν τις εντολές Κυρίου του Θεού τους…συμβουλεύονταν τους μάντεις, παρατηρούσαν τους οιωνούς και γενικά τόσο εξετράπησαν στο κακό, σαν να πωλήθηκαν δούλοι, για να κάνουν το κακό ενώπιον του Κυρίου, ώστε να εξοργίσουν αυτόν εναντίον τους.
Παλαιά Διαθήκη Δ Βασιλείων (ή Β Βασιλέων) ΙΖ 16-17
Τι ζητούν να μάθουν και τι θα βρουν οι ζωντανοί που καταφεύγουν στους νεκρομάντεις; Στο Θεό πρέπει να καταφεύγουν, διότι ο Κύριος έδωσε τον Νόμο Του προς βοήθειά μας.
Παλαιά Διαθήκη Ησαΐας Η 19.
Κι εσείς μην ακούτε τους ψευδοπροφήτες σας κι εκείνους που σας λένε ψευδομαντείες κι αυτούς που βλέπουν κι εξηγούν όνειρα. Μην πιστεύετε στους οιωνούς σας και στους μάγους σας.
Παλαιά Διαθήκη Ιερεμίας ΛΔ 9-10.
Δεν θα υπάρχει πλέον μεταξύ των Ισραηλιτών ψευδής προφητεία, ούτε ψευδοπροφήτης, ο οποίος να λέει μαντείες…Διότι εγώ ο Κύριος ελάληλα και θα λαλήσω τους προφητικούς λόγους και θα εκπληρώσω αυτούς. Παλαιά Διαθήκη Ιεζεκιήλ ΙΒ 24-15
Ο Κύριος μίλησε προς με και είπε: Θα απλώσω το τιμωρό χέρι μου εναντίον των ψευδοπροφητών, που βλέπουν ψευδή οράματα και αναγγέλουν κενές και απραγματοποίητες προφητείες.
Παλαιά Διαθήκη Ιεζεκιήλ ΙΓ 9 & 23.
Κι εγώ θα είμαι ταχύς μάρτυς κατηγορίας εναντίον των μάγων λέγει ο Κύριος ο Παντοκράτωρ Παλαιά Διαθήκη Μαλαχίας Γ 5.
Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου Περί των ειδών της μαγείας Ορθόδοξος Κυψέλη:
1. Καθεαυτή λεγομένη μαγεία. Παρουσιάζεται στις μέρες μας έντεχνα ως τέχνη και επιστήμη και μοιάζει με το πνευματισμό, & τη παραψυχολογία.
2. Μαντεία. Προλέγουν δήθεν διά μέσου της παλάμης, της λεκάνης, των θυσιών ή άλλων σημείων.
3. Γοητεία. Οι γόητες θρηνούν πάνω από τα μνήματα των νεκρών και επικαλούνται τους δαίμονες για να βλάψουν κάποιον ή νομίζουν ότι επικοινωνούν με τους νεκρούς και βλέπουν φαντάσματα.
4. Γητεία. Οι γητευτές αναμιγνύουν τις επικλήσεις προς τον Διάβολο με τους ψαλμούς του Δαυίδ, ύμνους προς τον Χριστό και την Θεοτόκο καθώς και ονόματα αγίων ώστε να δημιουργήσουν σύγχυση.
5. Επαοιδία. Οι μάγοι προσπαθούν με επωδές και προσευχές να δέσουν ανδρόγυνα, να μην μπορούν να τεκνοποιήσουν. Καλούν τα πνεύματα τα οποία επιτελούν πρόχειρα θαύματα προς επίδειξη των δυνάμεών τους.
6. Φαρμακεία. Κατασκευή διαβολικών ποτών και φαρμάκων με σκοπό να τραβήξουν στον έρωτα άνδρες ή γυναίκες, για να θανατώσουν ή να βλάψουν κάποιον.
7. Οιωνοσκοπία. Μάντεμα των μελλούμενων από φωνές κοράκων και πετάγματος πουλιών. Επιπλέον όσοι πιστεύουν σε στοιχειά, καλικαντζάρους, τύχη και όνειρα ή σφάζουν στα θεμέλια του σπιτιού τους ή στην καρίνα της βάρκας τους πετεινό ή πρόβατο για να στοιχειώσει καλά το σπίτι ή το καΐκι.
8. Νεφοδιωκτική. Προλέγουν το μέλλον από το σχήμα και το μέγεθος των νεφελών καθώς και από το βασίλεμα του ήλιου.
9. Μαθηματική & Αστρολογία. Όσοι μαντεύουν το μέλλον από βροντές, αστραπές, σεισμούς κλπ μεταχειριζόμενοι τα μαθηματικά έξω από τα πρέποντα όρια, πιστεύοντας ότι η ψυχή του ανθρώπου διοικείται από τη κίνηση των αστέρων και εξαρτούν τη θέλησή τους ή το τι μέλει γενέσθαι από ουράνιους μετασχηματισμούς.
10. Φυλακτάρια. Εκείνοι που φτιάχνουν φυλακτά που περικλείουν ειδωλολατρικά ονόματα και τα χρησιμοποιούν δήθεν για να εμποδίζουν τη βασκανία και τις ασθένειες.
11. Κλήδονες. Όσοι χρησιμοποιούν τις θρησκευτικές εορτές για να πουν τη μοίρα στους εορτάζοντες, οι εντερομάντεις (εγγαστρίμυθοι), οι ηπατοσκόποι(σπλαχνομάντεις) και όσες μαντεύουν με κριθάρι, κουκιά ή κάρβουνα.
12. Δεισιδαιμονίες. Συμπεριλαμβάνονται και όσοι κάνουν μαγικά στη θάλασσα για να πιάσουν ψάρια ή οι βοσκοί που βάζουν πόδι τράγων για να αυξήσουν το κοπάδι. Επίσης, όσοι διαβάζουν τη Σολομωνική και αποβλέπουν στο να πεθάνουν οι εχθροί τους, να ψοφήσουν τα ζώα τους κλπ.
Βαστάματα αγίων εικόνων. Αυτοί που βαστούν άγιες εικόνες και τρέχουν στα βουνά και στις ρεματιές και χτυπούν τους βράχους, ιδρώνουν πολύ και προμαντεύουν έτσι, δήθεν, περιστατικά του μέλλοντος ή βρίσκουν χαμένα αντικείμενα.
Αστρολογία
Οι αστρολόγοι ισχυρίζονται ότι ο ήλιος μας και η οικογένεια των πλανητών του περιστρέφονται γύρω από έναν κεντρικό ήλιο, ο οποίος βρίσκεται εκατομμύρια μίλια μακριά, και ότι απαιτείται περίπου μια περίοδος 26.000 ετών για να κάνει μία περιστροφή. Αυτή η τροχιά καλείται Ζωδιακός κύκλος και διαιρείται σε δώδεκα ζώδια.
Γ. Βουλούκος Ίδρυμα Έντγκαρ Κέϋση Παραψυχολογία 3/1981 σελίδα 12
Για να περάσει το ηλιακό σύστημα ένα από αυτά τα ζώδια χρειάζεται κάτι παραπάνω από 2100 χρόνια. Αυτός ο χρόνος είναι η μέτρηση μιας Εποχής ή Διανομής. Ο υπολογισμός γίνεται με βάση το σημείο που βρίσκεται ο ήλιος κατά την 21η Μαρτίου (σημείο της άνοιξης). Η κίνηση από ζώδιο σε ζώδιο γίνεται αντίστροφα. Έτσι και οι ζωδιακοί μήνες διαδέχονται ο ένας τον άλλο προς τα πίσω!
Η αλήθεια είναι ότι το ηλιακό μας σύστημα περιστρέφεται γύρω όχι από κάποιον άλλο ήλιο αλλά από το κέντρο του γαλαξία μας σε 226 περίπου εκατομμύρια χρόνια. Επομένως, είναι φανταστική υπόθεση η τροχιά γύρω από τον μακρινό ήλιο, δηλαδή ο ζωδιακός κύκλος και τα ζώδια της αστρολογίας(οι αστερισμοί υπάρχουν βέβαια αλλά η τροχιά τους η οποία καλείται ζωδιακός κύκλος, είναι μια ψεύτικη υπόθεση!). Μπορεί την εποχή των αρχαίων Βαβυλωνίων ο ήλιος να βρισκόταν στον αστερισμό του Κριού στις 21 Μαρτίου (σημείο της άνοιξης) όμως από τότε έχουν μεσολαβήσει χιλιάδες χρόνια, και ακόμη ο ήλιος βρίσκεται στο ίδιο σημείο την ίδια ημερομηνία όταν το ηλιακό σύστημα μετακινείται διαρκώς στο αχανές σύμπαν; Επομένως οι αστρολογικές προβλέψεις αφορούν την εποχή των Βαβυλωνίων, αφού «ερμηνεύουν»τη θέση των ουρανίων σωμάτων εκείνη τη περίοδο εκτός αν για τους αστρολόγους, το ηλιακό σύστημα γυρίζει γύρω- γύρω στην ίδια τροχιά σαν ρόδα ινδικών χοιριδίων.
Ο Αντώνης Πισσάνος, συνεργάτης του Άγγελου Τανάγρα (ίδρυσε το 1923 την Εταιρία Ψυχικών Ερευνών φέρνοντας στη χώρα μας τη κίνηση της Παραψυχολογίας που ίδρυσε ο τέκτονας Φρανς Αντόν Μεσσμέρ το 1782. Ο Τανάγρας είναι ο δάσκαλος του διάσημου μέντιουμ Ελένη Κικίδου) στη ΠαραψυχοΚοινωνιολογική Εταιρία Ελλάδος (1932) υποστηρίζει ότι η αστρολογία είναι επιστήμη με την οποία προβλέπεται το μέλλον του ανθρώπου, ανάλογα με τις θέσεις των άστρων και τις φάσεις της σελήνης κατά την ώρα της γέννησης ενός ανθρώπου, καθώς και στη διάρκεια των διαφόρων στιγμών της ζωής του.
Αντωνίου Πισσάνου Η Σολομωνική Αθήνα σελίδα 16
Παρά την επίδραση των αστέρων, ο άνθρωπος μπορεί να αντιδράσει και να αλλάξει τη μοίρα της ζωής του, αν αναπτύξει μέσα του ψυχικές δυνάμεις, που βρίσκονται σε λανθάνουσα κατάσταση. Αν όμως αφήσει τον εαυτό του στις κακοτυχίες και δεν αντιδράσει όσο πρέπει, θα καταστραφεί.
Αντωνίου Πισσάνου Η Σολομωνική σελ 31-32
Γίνεται αναφορά επίδρασης των πλανητών στη ζωή μας. Ποια είναι αυτή η επίδραση και πώς υπολογίζεται; Αφού οι αστρολόγοι δηλώνουν επιστήμονες πρέπει να έχουν κάποια μηχανήματα / εργαλεία υπολογισμού της επίδρασης των πλανητών στη ζωή μας. Όμως αυτοί όταν εξάγουν τις προβλέψεις τους συμβουλεύονται τους χάρτες και τους πίνακές τους ενώ οι αστρονόμοι τα τηλεσκόπιά τους. Έτσι ποτέ δεν συμπίπτουν οι αστρολογικές με τις αστρονομικές παρατηρήσεις. Για να μην αναφέρουμε ότι δεν συμπίπτουν και οι παρατηρήσεις των αστρολόγων αναμεταξύ τους. Άλλες προβλέψεις κάνει ο ένας, άλλες ο άλλος, στη Κινέζικη αστρολογία «ερμηνεύουν» τα έτη με βάση πάλι ένα κύκλο από ζώα και αριθμολογικές πράξεις ημερομηνιών- σε τι συνίσταται η διαφορά ή πώς καταλήγουν στις ερμηνείες που δίνουν; Ειδικότερα για τον ωροσκόπο, την ώρα που γεννιέται κάποιος, εφόσον μια συγκεκριμένη στιγμή τα ουράνια σώματα βρίσκονται σε μια ορισμένη θέση στο ουράνιο στερέωμα, πως και επιδρούν διαφορετικά και προκύπτουν διαφορετικοί ωροσκόποι (και μάλιστα διάρκειας δύο ωρών διαρκεί η επίδραση κάθε ωροσκόπου) σε διαφορετικές περιοχές της γης που έχουν διαφορετική ώρα μεταξύ τους. Αν γεννηθούν δύο άνθρωποι την ίδια χρονική στιγμή αλλά σε διαφορετικά μέρη της γης (πχ Αγγλία, Αυστραλία), είναι του ιδίου ζωδίου αλλά έχουν διαφορετικούς ωροσκόπους εφόσον γεννιούνται διαφορετικές ώρες αν και το ουράνιο στερέωμα είναι και για τους δύο το ίδιο εκείνη τη στιγμή! Πώς θα κρίνουμε ποια είναι η σωστή ώρα αντιστοιχεί σε ποιον ωροσκόπο;
Για να περάσει από καθένα από τα 12 ζώδια ή αστερισμούς το ηλιακό σύστημα όπως είδαμε, χρειάζονται 26.000:12=2.167 χρόνια. Τώρα όμως που με την ανακάλυψη και του Οφιούχου, τα ζώδια έγιναν 13 και ως εκ τούτου, μειώνεται ο χρόνος παραμονής σε κάθε ζώδιο. 26.000:13=2.000. Ο αστερισμός βέβαια του Οφιούχου είναι…παλαιός. Στην Ελληνική Μυθολογία έχει σχέση με τον Λαοκόωντα και τον Ασκληπιό, ιατρό των Αργοναυτών, εκπαιδευθέντα από τον πατέρα του τον Απόλλωνα και τον Κένταυρο Χείρωνα. Παρόλο που υπάρχει αυτό το ζώδιο, πώς και δεν υπολογίζονται οι επιδράσεις του από τους αστρολόγους αλλά παραμένουν στα δώδεκα ζώδια για τα οποία μας μιλούν σε καθημερινή βάση; Άρα και οι πληροφορίες που μας δίνουν είναι αναξιόπιστες.
Η επίδραση των πλανητών στη ζωή μας, τι είδους επίδραση είναι; Η ελκτική τους πάντως δύναμη είναι αμελητέα εξαιτίας των τεράστιων αποστάσεών τους από εμάς. Κάποιοι αστρολόγοι, όπως ο Dr. Omar Newman σε βιβλία τσέπης για όλα τα ζώδια λένε ότι οι πλανήτες επιδρούν σε εμάς με ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Και πώς ερμηνεύουν οι αστρολόγοι αυτή την επίδραση, αν υπάρχει; Και η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία της κινητής τηλεφωνίας είναι πολύ μεγάλη και πλησίον μας αλλά μπορούμε να πούμε ότι επηρεάζει τα αισθηματικά ή τα οικονομικά μας; Ίσως, μόνο την υγεία μας επηρεάζει και αυτή η επίδραση είναι αρνητική, αν δεχόμαστε μεγάλες ποσότητες αυτής της ακτινοβολίας.
Σύμφωνα με την αστρολογία ο μήνας της γέννησης του ανθρώπου φανερώνει το ζώδιο του, που δηλώνει την ιδιοσυγκρασία του και η στιγμή της γέννησης φανερώνει τον ωροσκόπο του, το πώς φαίνεται ο άνθρωπος αυτός στους άλλους.
Αν δεχτούμε ότι τα ουράνια σώματα παίζουν τόσο καθοριστικό ρόλο στη ζωή του ανθρώπου ώστε να ρυθμίζουν τα γνωρίσματά του, ανάλογα με τη στιγμή που θα γεννηθεί, πώς μπορούμε να δικαιολογήσουμε την ανυπαρξία επίδρασης στον άνθρωπο αυτόν, εννέα μήνες νωρίτερα που όμως ήδη υπήρχε; Επομένως, αν τα ουράνια σώματα ρυθμίζουν τη ζωή μας, τότε οι αστρολογικές προβλέψεις είναι λανθασμένες εφόσον αφορούν χρονικές στιγμές εννέα μήνες μετά τις αληθινές. Πού και ποια είναι η επίδραση των πλανητών από τη σύλληψη μέχρι τη γέννηση του ανθρώπου; Ή μήπως οι πλανήτες αγνοούσαν την ύπαρξη του ανθρώπου μέχρι να γεννηθεί οπότε τότε σπεύδουν να καθορίσουν το χαρακτήρα και τη μοίρα του, σε κάποιο βαθμό, απόλυτο για κάποιους, σχετικό βαθμό για τους περισσότερους.
Ο γενετικός κώδικας και η επίδραση του περιβάλλοντος αλλά και η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου δεν πρέπει να ληφθούν ως παράγοντες που ρυθμίζουν τη ζωή μας;
Ας υποθέσουμε όμως ότι οι πλανήτες επιδρούν στη ζωή μας. Λόγου χάρη στη κατάρτιση του προσωπικού ωροσκοπίου λένε οι αστρολόγοι, ότι ο Ερμής επηρεάζει τα επαγγελματικά, η Αφροδίτη τα συναισθηματικά, ο Άρης τη σεξουαλικότητα κλπ. Πώς προκύπτει ότι η Αφροδίτη επηρεάζει τα αισθηματικά; Γιατί να μην επηρεάζει τα επαγγελματικά; Μα ως τι λατρευόταν η Αφροδίτη στην αρχαία Ελλάδα; Δεν ήταν η θεά της ομορφιάς και του έρωτα; Επομένως η αστρολογία είναι άμεσα συνυφασμένη με την ειδωλολατρία.
Είναι κρίμα αυτό το λογικό έμψυχο ον, ο άνθρωπος, ο πλασμένος κατ εικόνα & καθ’ ομοίωση Θεού, με το σπουδαιότατο δώρο του προσώπου και της ελεύθερης προαίρεσης αλλά και το πλεονέκτημα σύμφωνα με το οποίο είναι το μοναδικό δημιούργημα που μπορεί να άρχει και να άρχεται, να παραδίδει το δώρο αυτό της ελευθερίας στις ανύπαρκτες επιδράσεις των αψύχων ουρανίων σωμάτων!
Η ενασχόληση με την αστρολογία δημιουργεί ανάλογη εξάρτηση(& αυθυποβολή!)από τις αστρολογικές προβλέψεις και παραίτηση του ανθρώπου από το αυτεξούσιό του.
Το μέλλον δεν είναι γραμμένο στα άστρα
ΔIONYΣH Π. ΣIMOΠOYΛOY
Tα έχει αυτά η περίοδος αυτή του έτους, να βομβαρδιζόμαστε κυριολεκτικά από τα διάφορα MME και τις «lifestyle» τηλεοπτικές εκπομπές, που διαφημίζουν ασύστολα και προωθούν απερίσκεπτα τις μοιρολατρικές και σκοταδιστικές αντιλήψεις και δοξασίες μιας κάποιας άλλης εποχής που θεωρούσαμε ότι είχε εκλείψει προ πολλού.
Aναφέρομαι φυσικά στους κάθε λογής τσαρλατάνους, που με βαρύγδουπες ασυναρτησίες διακηρύττουν τις «προβλέψεις» τους για τον καθένα από μας για τον χρόνο που έρχεται. Kι αναρωτιέμαι: πώς είναι δυνατόν στη σύγχρονη εποχή της επιστήμης και της τεχνολογίας να υπάρχει μία τόσο μεγάλη έξαρση σ' αυτού του είδους τις δεισιδαίμονες αντιλήψεις σχετικά με την επίδραση των άστρων στη ζωή μας;
Yπάρχουν, άλλωστε, κι ορισμένοι πιο διαλλακτικοί, που υποστηρίζουν ότι έστω κι αν τα άστρα, τα ζώδια και οι αστερισμοί είναι πολύ μακριά, εντούτοις οι πλανήτες, ο Hλιος και η Σελήνη βρίσκονται αρκετά κοντά μας.
H Σελήνη, για παράδειγμα, επιδρά πάνω στη Γη και δημιουργεί τις παλίρροιες.
Δεν θα μπορούσαν άραγε να έχουν οι πλανήτες κάποια παλιρροιακή επίδραση και πάνω στον άνθρωπο; Φυσικά ναι. Mόνο που η παλιρροιακή επίδραση της Σελήνης, του Hλιου και των άλλων πλανητών πάνω στον άνθρωπο είναι απειροελάχιστη. Για παράδειγμα, ο μαιευτήρας που φέρνει στον κόσμο ένα νεογέννητο μωρό επιδρά παλιρροιακά πάνω σ' αυτό 2.150.000 φορές περισσότερο από τη Σελήνη, 4.500.000 φορές περισσότερο από τον Ήλιο, 2 τρισεκατομμύρια φορές περισσότερο από τον Aρη κ.λπ.
Βαρυτικές δυνάμεις
Aκόμη και ένα περιοδικό στα χέρια μας επιδρά παλιρροιακά πάνω μας ένα δισεκατομμύριο φορές περισσότερο από τον Aρη.
Kάτι παρόμοιο συμβαίνει επίσης και με τις βαρυτικές δυνάμεις, αλλά και με τις ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες, αφού μια λάμπα των 150 βατ δίπλα μας εκπέμπει χιλιάδες φορές μεγαλύτερη ακτινοβολία απ όση οποιοσδήποτε πλανήτης, ενώ οι ραδιοακτινοβολίες των επίγειων ραδιοτηλεοπτικών πομπών γύρω μας είναι κατά εκατοντάδες εκατομμύρια φορές πιο ισχυρές από τις ραδιοακτινοβολίες όλων των πλανητών μαζί.
Tο ίδιο ασήμαντη είναι και η μαγνητική επίδραση των πλανητών. Tο μαγνητικό πεδίο που δημιουργεί ο μικρός μαγνήτης στο μεγαφωνάκι ενός μικρού φορητού ραδιοφώνου επιδρά πάνω μας εκατομμύρια φορές πιο έντονα απ ό,τι τα μαγνητικά πεδία των πλανητών.
Eκτός αυτού όμως, οι αποστάσεις και τα μεγέθη των πλανητών, σε σχέση με τη Γη μας, δεν επιτρέπουν καμιά διαφοροποίηση της ποσότητας οποιασδήποτε ακτινοβολίας που μπορεί να προσπίπτει πάνω σε διαφορετικές τοποθεσίες της Γης μας.
Επιδράσεις
Aν υποθέσουμε ότι η Γη μας είχε το μέγεθος ενός καρυδιού, τότε ο μεγαλύτερος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος, ο Δίας, θα είχε το μέγεθος μιας μπάλας του μπάσκετ και στην πλησιέστερη απόσταση θα βρισκόταν 1.300 μέτρα μακριά.
Σ αυτή την απόσταση, λοιπόν, και με αυτά τα μεγέθη, καταλαβαίνετε ότι οποιαδήποτε επίδραση του Δία στη Γη θα μοιραζόταν με τέτοιο τρόπο ώστε να μην έπαιζε κανέναν απολύτως ρόλο αν κάποιος γεννήθηκε στην Aθήνα, στη Θεσσαλονίκη ή το Λονδίνο.
Eπί πλέον, όπως ξέρετε, όλοι οι πλανήτες, περιλαμβανομένων της Γης και του Δία, περιφέρονται γύρω από τον Hλιο. Oπότε μερικές φορές η Γη και ο Δίας βρίσκονται από την ίδια πλευρά του Hλιου ενώ άλλες φορές βρίσκονται σε αντίθετες πλευρές.
Στην πλησιέστερη λοιπόν απόστασή τους η Γη βρίσκεται 588,9 εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τον Δία και στην πιο απόμακρη βρίσκεται σε απόσταση 962,7 εκατομμυρίων χιλιομέτρων.
Πώς μπορεί λοιπόν η επίδραση του Δία και οποιασδήποτε δύναμης και αν αυτός εκτοξεύει προς τη Γη (και πάνω σε κάποιο νεογέννητο μωρό) να μην επηρεάζεται από την τεράστια αυτή διαφοροποίηση της απόστασης του Δία;
Αστρολογικές δοξασίες
Σε τελική όμως ανάλυση το βασικό σημείο που πρέπει να γνωρίζει κανείς σχετικά με τις αστρολογικές δοξασίες είναι ένα: τα προβλήματα που καθένας από μας έχει δεν λύνονται ως «διά μαγείας» ή με «από μηχανής θεούς», γιατί απλούστατα τα άστρα, οι πλανήτες και τα ζώδια δεν επηρεάζουν στο παραμικρό τη ζωή μας και τη μοίρα μας. Γιατί όπως τόσο παραστατικά λέει και ο ποιητής «...τη μοίρα μας δεν θα την πει κανένας... τη μοίρα του Hλιου θα την πούμ εμείς!» Kαλή Xρονιά!
Δορυφόροι του Δία
Αν και είναι πιο κοντά στη Γη, μας «επηρεάζει» ο μακρινός Πλούτωνας
Γνωρίζουμε ότι ο Δίας έχει γύρω του αρκετούς δορυφόρους, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι άλλοι πλανήτες (Aρης, Kρόνος, Oυρανός, Ποσειδών). Tέσσερις λοιπόν από τους δορυφόρους του Δία είναι πολύ μεγαλύτεροι και πολύ πιο κοντά στη Γη απ ό,τι ο Πλούτων. Oι δορυφόροι αυτοί, Γανυμήδης, Kαλλιστώ, Iώ και Eυρώπη, είναι πολύ μεγαλύτεροι από τον Πλούτωνα. Kι ενώ η μέγιστη απόσταση του Δία από τη Γη είναι 962,7 εκατομμύρια χιλιόμετρα, η μέγιστη απόσταση του Πλούτωνα από τη Γη είναι 7,5 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα. Kαι όμως οι αστρολόγοι υποστηρίζουν ότι ο Πλούτων έχει επίδραση (με οποιουδήποτε είδους δύναμη) στα τεκταινόμενα στη Γη ενώ οι δορυφόροι του Δία (που είναι και μεγαλύτεροι και πλησιέστερα σε μας) δεν υπολογίζονται καν.
Ουράνια «λαμπιόνια»
Aντί για κάποια άλλη ευχετήρια κάρτα το Διαστημικό Tηλεσκόπιο «Xαμπλ» μάς έστειλε μία θεαματική άποψη μιας περιοχής αστρογένεσης στον γειτονικό μας γαλαξία «Mεγάλο Nέφος του Mαγγελάνου» σε απόσταση 160.000 ετών φωτός. H περιοχή αυτή φαίνεται διάσπαρτη με νεογέννητα άστρα που μοιάζουν με αναμμένα λαμπιόνια στο «χριστουγεννιάτικο δέντρο» του ουρανού. Tα μεγαλύτερα άστρα της περιοχής εκπέμπουν τεράστιες ποσότητες υπεριώδους ακτινοβολίας, που «βάφει» με έναν γαλαζωπό χρωματισμό το γενεσιουργό νεφέλωμα.
Σε τροχιά το COROT
Tην περασμένη Πέμπτη από το κοσμοδρόμιο Mπαϊκονούρ ξεκίνησε την αποστολή της η νέα διαστημοσυσκευή με την ονομασία COROT, η οποία από την πολική της τροχιά γύρω από τη Γη (ύψους 827 χιλιομέτρων) έχει σκοπό να ανακαλύψει την ύπαρξη βραχωδών πλανητών σε γειτονικά μας άστρα. H πολυεθνική αυτή αποστολή, στην οποία ηγείται η Διαστημική υπηρεσία της Γαλλίας σε συνεργασία με την Aυστρία, την Iσπανία, τη Γερμανία, το Bέλγιο και τη Bραζιλία, διαθέτει ένα σχετικά μικρό τηλεσκόπιο 27 εκατοστών εξοπλισμένο με μια ειδική κάμερα CCD.
Περιοχή αστρογένεσης
Tο νεφέλωμα IC 5067, που μοιάζει με πελεκάνο, αποτελεί μέρος μιας μεγαλύτερης περιοχής αστρογένεσης προς την κατεύθυνση του αστερισμού του Kύκνου σε απόσταση 2.000 ετών φωτός από τη Γη. O κοκκινωπός του χρωματισμός οφείλεται στην ύπαρξη μεγάλων ποσοτήτων μοριακού υδρογόνου ανάμικτων με άτομα θείου και οξυγόνου. Tα διάφορα φίλτρα των μεγάλων αστεροσκοπείων μάς αποκαλύπτουν πολλές λεπτομέρειες από τις διαδικασίες που συμβαίνουν σ' αυτές τις περιοχές, συμπληρώνοντας έτσι τις γνώσεις και τα μοντέλα που έχουμε για τις διαδικασίες που συμβαίνουν στα πρώτα στάδια της γέννησης των άστρων.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=5516&subid=2&pubid=82163
Ο ΑΜΥΝΤΙΚΟΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
Του Andrew Fraknoi
(Απόδοση στα ελληνικά & επιμέλεια : Αντώνης Ίτσιος - Μέλος Ο.Φ.Α.)
Ο Andrew Fraknoi είναι καθηγητής Αστρονομίας στο Foothill College στην Καλιφόρνια και έχει την ιδιότητα του Συμβούλου Εκπαίδευσης στην Αστρονομική Ένωση του Ειρηνικού (Astronomical Society of the Pacific). Το 1993 του απονεμήθηκε το ετήσιο βραβείο Astronomical League Award, για τη διακεκριμένη συνεισφορά του στην Αστρονομία, ενώ ένας αστεροειδής (ο Νο 4859) φέρει τιμητικά το όνομά του, σε αναγνώριση της προσφοράς του στην αστρονομική παιδεία [www.foothill.fhda.edu/ast/afraknoi.htm]
Μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε ασχολούμενο με την Αστρονομία, ερασιτέχνη, επαγγελματία ή διδάσκοντα: Με το που θα γνωστοποιήσει κάπου το ενδιαφέρον του για τον ουρανό, σύντομα η συζήτηση να στρέφεται στην αστρολογία. Και για πολλούς από μας καταλήγει να είναι δύσκολο να χειρισθούμε με ευγενικό τρόπο κάποιον που παίρνει στα σοβαρά την πανάρχαια αυτή δεισιδαιμονία. Η αποκάλυψη ότι στο Λευκό Οίκο, επί Ρήγκαν, καταστρώνονταν ημερήσια προγράμματα βασισμένα στις προβλέψεις αστρολόγου από το San Francisco, τράβηξε εκ νέου την προσοχή πάνω στο θέμα του πόσο διαδεδομένη είναι τελικά η αστρολογία στο ευρύ κοινό. Σήμερα, περισσότερο από άλλοτε, είναι μεγαλύτερη η πιθανότητα να βρεθούμε απέναντι σε ερωτήσεις για την αστρολογία, ειδικότερα στον κύκλο των νέων ανθρώπων.
Να λοιπόν στη συνέχεια ένας σύντομος οδηγός για την αντιμετώπιση των ισχυρισμών των αστρολόγων:
Οι αρχές της αστρολογίας
Η βάση της αστρολογίας είναι αφοπλιστικά απλή: Ο χαρακτήρας και το πεπρωμένο ενός ατόμου μπορούν να γίνουν κατανοητά με τη βοήθεια των θέσεων ήλιου, σελήνης και πλανητών τη στιγμή της γέννησής του. Ερμηνεύοντας το πώς αυτά τα σώματα είναι τοποθετημένα, με τη χρήση ενός χάρτη που λέγεται ωροσκόπιο, οι αστρολόγοι υποστηρίζουν ότι προβλέπουν και εξηγούν την πορεία της ζωής και βοηθούν ανθρώπους, επιχειρήσεις και κράτη στη λήψη πολύ σημαντικών αποφάσεων.
Οι ισχυρισμοί αυτοί μπορεί να φαίνονται εξωπραγματικοί σε κάποιον που ξέρει τι είναι και πόσο μακριά βρίσκονται ο ήλιος, το φεγγάρι και οι πλανήτες. Μια δημοσκόπηση όμως του 1984 αποκάλυψε ότι 55% των αμερικανών εφήβων πιστεύουν στην αστρολογία και καθημερινά χιλιάδες άνθρωποι σ΄ όλον τον κόσμο στηρίζουν κρίσιμες αποφάσεις, που σχετίζονται με την υγεία τους ή την επαγγελματική ή την προσωπική τους ζωή, σε συμβουλές που παίρνουν από αστρολόγους και αστρολογικού περιεχομένου έντυπα.
Οι λεπτομέρειες, όσον αφορά την ακριβή προέλευση της αστρολογίας, χάνονται πολύ πίσω στην αρχαιότητα. Η ηλικία της είναι τουλάχιστον κάποιες χιλιάδες χρόνια και παρουσιάζεται με διαφορετικές μορφές σε πολλούς πολιτισμούς. Έκανε την εμφάνισή της όταν η άποψη της ανθρωπότητας για τον κόσμο κυριαρχούνταν από μαγεία και δεισιδαιμονία, όταν η ανάγκη να καταλάβει ο άνθρωπος τη φύση ήταν γι΄ αυτόν υπόθεση ζωής και θανάτου.
Τα ουράνια αντικείμενα ήταν τότε θεοί ή σημαντικά πνεύματα ή τουλάχιστον συμβολισμοί ή αντιπρόσωποι θεϊκών προσωπικοτήτων, που δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να τρων το χρόνο τους ασχολούμενοι με την καθημερινή ζωή των ανθρώπων. Πρόθυμα λοιπόν οι άνθρωποι αναζήτησαν ουράνια σημάδια για το τι θα έκαναν οι θεοί την επόμενη μέρα.
Εξετάζοντας τα πράγματα κάτω από αυτό το πρίσμα, η ιδέα ενός συστήματος, που θα συνέδεε τους φωτεινούς πλανήτες και κάποιους ξεχωριστούς αστερισμούς με σημαντικά ζωτικά ερωτήματα, φάνταζε ελκυστική. (Οι αστρολόγοι πιστεύουν ότι ιδιαίτερα σημαντικοί αστερισμοί είναι αυτοί από τους οποίους διέρχεται ο ήλιος στη διάρκεια της ετήσιας - φαινομενικής στην πραγματικότητα - διαδρομής του, δηλαδή οι λεγόμενοι ζωδιακοί αστερισμοί). Ακόμη και σήμερα, παρά τη μεγάλη προσπάθεια στον τομέα της επιστημονικής εκπαίδευσης, η αστρολογία συνεχίζει να παρουσιάζει αμείωτο ενδιαφέρον για πολλούς. Γι΄ αυτούς η σκέψη ότι η Αφροδίτη είναι μια νεφοσκεπής έρημος σε θερμοκρασία φούρνου δεν ασκεί τόση γοητεία όση το να τη βλέπουν σαν βοηθό τους στην απόφαση για το ποιον ή ποια θα παντρευτούν.
ΔΕΚΑ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΑΜΗΧΑΝΙΑ
Μια καλή μέθοδος αντιμετώπισης της αστρολογικής πλευράς είναι να ρίχνει κανείς μια ματιά, γεμάτη σκεπτικισμό αλλά και καλής ποιότητας χιούμορ, στις λογικές συνέπειες κάποιων από τους ισχυρισμούς της. Οι παρακάτω είναι οι 10 πιο αγαπημένες από τις ερωτήσεις που υποβάλλω στους οπαδούς της αστρολογίας:
1. Ποια είναι η πιθανότητα μια ημέρα να είναι ίδια για το ένα δωδέκατο του παγκόσμιου πληθυσμού;
Όσοι υπερασπίζονται τις αστρολογικές στήλες των εφημερίδων (μόνο στις Η.Π.Α. οι καθημερινές εφημερίδες ξεπερνούν τις 1.200) ισχυρίζονται ότι μπορεί κάποιος να γνωρίζει πώς θα είναι η ημέρα του, διαβάζοντας μια από τις 12 σχετικές παραγράφους. Μια απλή μαθηματική πράξη διαίρεσης αποδεικνύει πως ο ισχυρισμός αυτός σημαίνει ότι, για 400 εκατομμύρια ανθρώπων σ΄ όλον τον κόσμο, κάθε μέρα που ξημερώνει θα είναι ίδια. Με δεδομένη την ανάγκη να απευθύνονται ταυτόχρονα σε τόσο πολλούς, είναι σαφές γιατί οι αστρολογικές προβλέψεις διατυπώνονται με όσο το δυνατό μεγαλύτερη ασάφεια και γενικολογία.
2. Γιατί η αστρολογία θεωρεί ως κρίσιμη τη στιγμή της γέννησης και όχι της σύλληψης του ανθρώπου;
Μερικοί συγκαταλέγουν την αστρολογία στις επιστήμες, αρκούμενοι στο γεγονός ότι βασίζεται σε κάποιο μη αμφισβητούμενο δεδομένο: Το χρόνο της γέννησης του ενδιαφερομένου. Όταν, αρκετά χρόνια πριν, ξεκίνησε η αστρολογία, η στιγμή της γέννησης θεωρούνταν ως το μαγικό σημείο της δημιουργίας της ζωής. Σήμερα όμως αντιλαμβανόμαστε τον τοκετό σαν το αποκορύφωμα μιας εννιάμηνης διαδικασίας σταθερής ανάπτυξης του εμβρύου μέσα στη μήτρα. Είναι γεγονός ότι οι επιστήμονες σήμερα έχουν ανακαλύψει πως πολλές πλευρές της προσωπικότητας ενός παιδιού διαμορφώνονται πριν τον τοκετό. Υποψιάζομαι ότι η αιτία που οι αστρολόγοι εμμένουν ακόμη στη στιγμή του τοκετού, ελάχιστα σχετίζεται με την αστρολογική θεωρία. Κάθε πελάτης τους γνωρίζει πότε γεννήθηκε, είναι όμως δύσκολο (και μάλλον ... περίπλοκο) να εξακριβωθεί η στιγμή της σύλληψής του. Για να εξατομικεύουν λοιπόν όσο μπορούν περισσότερο τις προβλέψεις τους, οι αστρολόγοι μένουν προσκολλημένοι στο χρόνο που προσδιορίζεται ευκολότερα.
3. Αφού η γυναικεία μήτρα μπορεί να προφυλάξει το έμβρυο από αστρολογικές επιρροές, γιατί δεν μπορεί να κάνει το ίδιο και ένα άλλο παρόμοιο "κουβούκλιο";
Πώς μια τόσο λεπτή ασπίδα, αποτελούμενη από μύες, σάρκα και δέρμα, είναι σε θέση να παρεμποδίζει τόσο ισχυρές δυνάμεις, προερχόμενες από τον ουρανό; Κι αν όντως είναι έτσι, δεν θα μπορούσαμε, σε περίπτωση που κρίνουμε μη ικανοποιητικό το ωροσκόπιο ενός μωρού, να αποτρέψουμε τη δράση των συγκεκριμένων δυσμενών αστρολογικών επιρροών, περιβάλλοντας αμέσως το νεογέννητο με έναν σάρκινο ασκό, μέχρις ότου οι οιωνοί γίνουν πιο ευνοϊκοί;
4. Αν οι αστρολόγοι είναι όσο ισχυρίζονται αποτελεσματικοί, γιατί δεν είναι πλουσιότεροι;
Κάποιο αστρολόγοι απαντούν ότι δεν είναι δουλειά τους να προβλέπουν συγκεκριμένα περιστατικά παρά μόνον τάσεις, υπό ευρεία έννοια. Άλλοι υποστηρίζουν ότι έχουν τη δύναμη να προβλέπουν σημαντικά μόνο γεγονότα και όχι άλλα μικρής σημασίας. Όπως και να έχει το θέμα, θα μπορούσαν να συσσωρεύσουν δισεκατομμύρια κάνοντας πρόγνωση για γενικότερη συμπεριφορά του χρηματιστηρίου αξιών ή εμπορευμάτων, έχοντας έτσι την ευκαιρία να χρεώνουν λιγότερα στους πελάτες τους. Πόσοι όμως αστρολόγοι προέβλεψαν τη χρηματιστηριακή βουτιά της Μαύρης Δευτέρας του Οκτωβρίου του 1987 και φρόντισαν να ενημερώσουν γι΄ αυτό τους πελάτες τους;
5. Όλα τα ωροσκόπια που καταρτίσθηκαν πριν την ανακάλυψη των 3 μακρινότερων πλανητών είναι λανθασμένα;
Ορισμένοι από τους αστρολόγους λένε ότι το ζωδιακό σημείο, η θέση δηλαδή του ήλιου στο ζωδιακό κύκλο κατά τη στιγμή της γέννησης, όπου αποκλειστικά βασίζονται τα περισσότερα από τα ωροσκόπια των εφημερίδων, δεν αρκεί από μόνο του για να εξηγήσει τα αποτελέσματα της επίδρασης του Σύμπαντος. Αυτοί οι "σοβαροί" επαγγελματίες (συνήθως αυτοί που έμειναν έξω από την προσοδοφόρα επιχείρηση των καθιερωμένων στηλών) επιμένουν πως πρέπει να συνυπολογίζεται η επίδραση όλων των μεγάλου μεγέθους σωμάτων του ηλιακού συστήματος - περιλαμβανομένων και των μακρινών Ουρανού, Ποσειδώνα και Πλούτωνα, που ανακαλύφθηκαν το 1781, το 1846 και το 1930 αντίστοιχα.
Σ΄ αυτήν την περίπτωση, τι γίνεται με όσους υποστηρίζουν ότι η "τέχνη" τους είναι αυτή που οδήγησε σε ακριβείς προβλέψεις για πολλούς αιώνες; Δεν ήταν λανθασμένα όλα τα προ του 1930 ωροσκόπια; Και γιατί οι ανακρίβειες των παλαιότερων ωροσκοπίων δεν βοήθησαν τους αστρολόγους στο να συναγάγουν την ύπαρξη των 3 προαναφερθέντων πλανητών πριν τους ανακαλύψουν οι αστρονόμοι;
6. Δεν θα έπρεπε η αστρολογία να καταδικάζεται σαν μια μορφή φανατισμού;
Στις πολιτισμένες κοινωνίες θεωρούμε απαράδεκτα τα συστήματα που κρίνουν τα άτομα ανάλογα με το φύλο, το χρώμα, τη θρησκεία, την εθνικότητα ή και άλλα τυχαία χαρακτηριστικά οφειλόμενα, ως επί το πλείστον, στη γέννηση. Οι αστρολόγοι όμως καυχώνται για το ότι αποτιμούν ανθρώπους βασισμένοι σε μια καθαρή τυχαιότητα, το ίδιο το γεγονός της γέννησης και το χρόνο που πραγματοποιήθηκε, σε συνδυασμό με τη θέση ουράνιων αντικειμένων τη στιγμή εκείνη. Το να αρνείσαι να βγεις με έναν Λέοντα ή να προσλάβεις έναν Ζυγό δεν είναι εξίσου απορριπτέο με το να αρνείσαι να βγεις με έναν καθολικό ή να προσλάβεις έναν μαύρο;
7. Διαφορετικές αστρολογικές "σχολές" διαφωνούν έντονα μεταξύ τους. Γιατί;
Οι αστρολόγοι μοιάζουν να διαφωνούν πάνω στα πιο θεμελιώδη ζητήματα της "τέχνης" τους: Αν θα πρέπει να λάβουν υπόψη τη μετάπτωση των ισημεριών, πόσους πλανήτες και άλλα ουράνια αντικείμενα θα έπρεπε να συνυπολογίζουν και - το σημαντικότερο - με ποιο συγκεκριμένο κοσμικό φαινόμενο συμβαδίζει ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό προσωπικότητας. Διαβάστε δέκα διαφορετικές αστρολογικές στήλες ή ρίξτε μια ματιά στα γραφόμενα δέκα διαφορετικών αστρολόγων και κατά πάσα πιθανότητα θα δείτε δέκα διαφορετικές προσεγγίσεις.
Αν η αστρολογία είναι επιστήμη, όπως ισχυρίζονται οι υποστηρικτές της, γιατί όσοι την ασκούν δεν συγκλίνουν προς μια συνεπή θεωρία, ύστερα από χιλιετίες συγκέντρωσης στοιχείων και αποσαφήνισης της ερμηνείας τους; Σε γενικές γραμμές οι επιστημονικές ιδέες συγκλίνουν με το πέρασμα του χρόνου, όσο δοκιμάζονται εργαστηριακά ή με βάση άλλες αποδεικτικές μεθόδους. Αντίθετα, συστήματα βασισμένα στη δεισιδαιμονία ή σε προσωπικές πεποιθήσεις τείνουν να αποκλίνουν, μια και όσοι τα ακολουθούν χαράζουν διαφορετικές πορείες, επιδιδόμενοι σε αγώνα για περισσότερη δύναμη, υψηλότερο εισόδημα, μεγαλύτερο γόητρο.
8. Αν φορέας της αστρολογικής επιρροής είναι κάποια γνωστή δύναμη, τότε γιατί να κυριαρχούν οι πλανήτες;
Αν οι επιδράσεις της αστρολογίας μπορούν να αποδοθούν στη βαρύτητα, σε παλιρροϊκές δυνάμεις ή σε μαγνητισμό (κάθε αστρολογική σχολή επικαλείται και κάτι διαφορετικό), ακόμη και ένας αρχάριος σπουδαστής φυσικής μπορεί να κάνει τους απαραίτητους υπολογισμούς για να διαπιστώσει τι επηρεάζει περισσότερο ένα νεογέννητο στην πραγματικότητα. Τέτοιες αναφορές, για πολλές περιπτώσεις, γίνονται στο βιβλίο "Astrology: True or False?" (1988, Prometheus Books) των Roger Culver και Philip Ianna. Μαιευτήρας π.χ. που ξεγεννά το παιδί αποδεικνύεται ότι ασκεί βαρυτική έλξη έξι φορές μεγαλύτερη από αυτήν του Άρη και περίπου 200 δισεκατομμύρια φορές εντονότερη παλιρροϊκή δύναμη. Μπορεί ο (η) γιατρός να έχει μάζα πολύ μικρότερη από τον Κόκκινο Πλανήτη, βρίσκεται όμως πολύ - πολύ πιο κοντά στο μωρό.
9. Αν φορέας της αστρολογικής επιρροής είναι μια άγνωστη δύναμη, γιατί δεν εξαρτάται από την απόσταση;
Όλες οι μεγάλης ακτίνας δυνάμεις, που γνωρίζουμε ότι υπάρχουν στο Σύμπαν, εξασθενούν όσο τα αντικείμενα - φορείς απομακρύνονται μεταξύ τους. Όπως όμως θα περίμενε λογικά κανείς για ένα γεωκεντρικό σύστημα που επινοήθηκε χιλιάδες χρόνια πριν, οι αστρολογικές επιρροές θεωρείται ότι δεν εξαρτώνται καθόλου από την απόσταση. Η σπουδαιότητα του Άρη στο ωροσκόπιό σας εμφανίζεται να είναι ολόιδια, ανεξάρτητα αν ο πλανήτης βρίσκεται στην ίδια πλευρά του ήλιου στην οποία βρίσκεται και η Γη ή αν είναι επτά φορές πιο μακριά, στην άλλη πλευρά. Μια δύναμη μη σχετιζόμενη με την απόσταση θα αποτελούσε επαναστατική ανακάλυψη για την επιστήμη και θα ανέτρεπε πολλές από τις θεμελιώδεις έννοιές της.
10. Αν οι αστρολογικές επιρροές είναι ανεξάρτητες από την απόσταση, γιατί δεν υπάρχει αστρολογία αστέρων, γαλαξιών ή κβάζαρς;
Ο γάλλος αστρονόμος Jean-Claude Pecker έχει επισημάνει ότι οι αστρολόγοι, περιορίζοντας την "τέχνη" τους στο ηλιακό μας σύστημα, αποδεικνύονται πολύ μικρόμυαλοι. Δισεκατομμύρια καταπληκτικών σωμάτων σε όλο το Σύμπαν θα μπορούσαν να προσθέσουν την επίδρασή τους σ΄ αυτήν του ήλιου, της σελήνης και των πλανητών. Είναι πλήρης η αντίληψη που διαμορφώνεται για έναν πελάτη, όταν το ωροσκόπιό του παραλείπει την επιρροή του Rigel, του αστέρα νετρονίων στο νεφέλωμα Καρκίνος ή του Γαλαξία της Ανδρομέδας;
Η αστρολογία υπό δοκιμασία
Ακόμη κι αν δοθεί στους αστρολόγους η δυνατότητα να αμφισβητήσουν όλες αυτές τις ερωτήσεις - με την παραδοχή ότι αστρολογικές επιδράσεις υπάρχουν αλλά βρίσκονται εκτός του πεδίου της σημερινής ικανότητάς μας να κατανοήσουμε το Σύμπαν - υπάρχει ένα καταλυτικό τελικό επιχείρημα. Για να το πούμε απλά: Η αστρολογία δεν λειτουργεί! Πολλές δοκιμασίες, που έγιναν με προσοχή, έχουν αποδείξει ότι, παρά τα όσα διατείνονται, οι αστρολόγοι δεν είναι σε θέση να προβλέψουν το παραμικρό. Σε τελική ανάλυση, δεν είναι απαραίτητο να ξέρουμε πώς λειτουργεί κάτι για να διαπιστώσουμε αν λειτουργεί ή όχι. Κατά τις δυο τελευταίες δεκαετίες, οι αστρολόγοι δήλωναν ότι παραείναι απασχολημένοι για να αφιερώσουν χρόνο στη στατιστική επιβεβαίωση της δουλειάς τους με έγκυρες δοκιμές. Αντ΄ αυτών, το έργο αυτό ανέλαβαν να διεκπεραιώσουν φυσικοί και κοινωνικοί επιστήμονες. Ας ρίξουμε μια ματιά σε μερικές αντιπροσωπευτικές εργασίες.
* Ο ψυχολόγος Bernard Silverman του Michigan State University έλεγξε τις ημερομηνίες γέννησης για τις περιπτώσεις 2.978 ζευγαριών που παντρεύονταν και 478 που έπαιρναν διαζύγιο, στην Πολιτεία του Michigan. Η πλειονότητα των αστρολόγων υποστηρίζουν ότι είναι σε θέση να προβλέψουν τουλάχιστον ποιες αστρολογικές ενδείξεις είναι συμβατές ή όχι, όσον αφορά τις προσωπικές σχέσεις. Ο Silverman συνέκρινε τέτοιες προβλέψεις με τα πραγματικά αρχεία, χωρίς να βρει καμιά συσχέτιση: Αυτοί για παράδειγμα που υποτίθεται ότι δεν "ταίριαζαν" παντρεύονταν μεταξύ τους με τη συχνότητα που το έκαναν κι αυτοί που "ταίριαζαν"
* Πολλοί αστρολόγοι επιμένουν ότι το ζώδιο ενός ατόμου σχετίζεται έντονα με την επιλογή του επαγγέλματός του. Στην πραγματικότητα η παροχή συμβουλών όσον αφορά την επιλογή εργασίας είναι ένας αξιόλογος τομέας της σύγχρονης αστρολογίας. Ο φυσικός John McGervey του Case Western Reserve University έλαβε γνώση των χρονολογιών γέννησης και των βιογραφιών περίπου 6.000 πολιτικών και 17.000 επιστημόνων, για να ελέγξει αν εκπρόσωποι αυτών των επαγγελμάτων ομαδοποιούνται κάτω από συγκεκριμένα ζώδια, σύμφωνα με τις προβλέψεις των αστρολόγων. Ανακάλυψε ότι τα ζώδια και των δυο ομάδων κατανέμονταν κυριολεκτικά εντελώς τυχαία.
* Για να αντιπαρέλθει και τις ενστάσεις των αστρολόγων που δέχονται ότι το ζώδιο από μόνο του δεν είναι επαρκές στοιχείο για μια ολοκληρωμένη "διάγνωση", ο φυσικός Shawn Carlson του Lawrence Berkeley Laboratory διεξήγαγε ένα ευφυές πείραμα. Ζήτησε από ομάδες εθελοντών να παράσχουν τις απαραίτητες για την κατάρτιση ενός πλήρους ωροσκοπίου πληροφορίες και να συμπληρώσουν το California Personality Inventory, ένα καθιερωμένο ερωτηματολόγιο ψυχολογικού περιεχομένου, που είναι περιγραφικό, ευρείας και γενικής μορφής, όπως ακριβώς και η πληροφόρηση με την οποία δουλεύουν οι αστρολόγοι. Κάποιος "αξιοσέβαστος" αστρολογικός οργανισμός κατήρτισε ωροσκόπια για κάθε εθελοντή και στη συνέχεια 28 επαγγελματίες αστρολόγοι, που είχαν αποδεχθεί εκ των προτέρων την όλη διαδικασία, έλαβαν από ένα ωροσκόπιο και τρία προφίλ προσωπικότητας, ένα μόνο από τα οποία ανήκε στο άτομο που αφορούσε το ωροσκόπιο. Το έργο τους ήταν να ερμηνεύσουν το ωροσκόπιο και να επιλέξουν με ποιο από τα τρία προφίλ ταίριαζε. Παρόλο που οι ίδιοι πίστευαν ότι θα είχαν επιτυχία 50%, η πραγματική τους επίδοση σε 116 δοκιμές ήταν μόνο 34% - ποσοστό το οποίο θα περιμέναμε και από κάποιον που θα έκανε απλές υποθέσεις. Ο Carlson δημοσίευσε τα αποτελέσματά του στο περιοδικό Nature της 5.12.1985, προκαλώντας αμηχανία στην αστρολογική κοινωνία.
* Άλλα τεστ φανερώνουν ότι δεν έχει καμιά σημασία τι λέει ένα ωροσκόπιο όσο αυτός για τον οποίον έγινε έχει την αίσθηση ότι οι ερμηνείες του αφορούν αυτόν ή έχουν σχέση με την προσωπικότητά του. Πριν λίγα χρόνια ο γάλλος στατιστικολόγος Michel Gauquelin έστειλε σε 150 ανθρώπους το ωροσκόπιο ενός από τους ειδεχθέστερους κατά συρροήν δολοφόνους στην ιστορία της Γαλλίας και τους ρώτησε πόσο βρίσκουν ότι τους ταιριάζει. Το 95% απάντησαν ότι στην περιγραφή αναγνωρίζουν τον εαυτό τους. Ο Geoffrey Dean, ένας αυστραλός ερευνητής που διηύθυνε εκτεταμένες δοκιμασίες της αστρολογίας, έκανε μια παραποίηση των αστρολογικών διαγνώσεων που είχαν γίνει για 22 άτομα, επαναδιατυπώνοντάς τα ωροσκόπια με φράσεις αντίθετες αυτών που περιλαμβάνονταν στα αρχικά κείμενα. Από την έρευνα προέκυψε ότι το 95% από αυτούς στους οποίους δόθηκαν αναγνώρισαν ότι οι διαγνώσεις που έλαβαν ίσχυαν γι' αυτούς το ίδιο (95%) με αυτούς για τους οποίους είχαν αρχικά συνταχθεί. Προφανές συμπέρασμα: Όσοι απευθύνονται στους αστρολόγους έχουν απλώς ανάγκη καθοδήγησης, οποιασδήποτε καθοδήγησης.
* Πριν κάποιον καιρό οι αστρονόμοι Culver και Ianna μελέτησαν και παρακολούθησαν τις δημοσιευμένες προβλέψεις πασίγνωστων αστρολόγων και αστρολογικών οργανισμών. Από έναν αριθμό άνω των 3.000 εξατομικευμένων προβλέψεων (περιλαμβανομένων πολλών για πολιτικούς, ηθοποιούς του κινηματογράφου και άλλους διάσημους ανθρώπους) μόνο ένα 10% περίπου φάνηκαν να επαληθεύονται. Παλαίμαχοι δημοσιογράφοι - και πιθανότατα πολλοί άνθρωποι που απλώς διαβάζουν ή βλέπουν τις ειδήσεις - θα πετύχαιναν πολύ καλύτερο σκορ, κάνοντας μόνον υποθέσεις με βάση τις γνώσεις και τη λογική τους
Αν τα άστρα οδηγούν τους αστρολόγους σε εσφαλμένες προβλέψεις 9 στις 10 φορές, πώς μπορούν αυτοί να έχουν την απαίτηση να τους χρησιμοποιούμε σαν αξιόπιστους καθοδηγητές για αποφάσεις ζωής ή κρατικών υποθέσεων; Παρόλα αυτά όμως, εκατομμύρια άνθρωποι, περιλαμβανομένης και της πρώην Πρώτης Κυρίας των Η.Π.Α. (σημ: εννοεί την Νάνσυ Ρήγκαν), εμφανίζονται να ορκίζονται στ΄ όνομά τους. Σαφώς και όσοι από εμάς αγαπάμε την Αστρονομία δεν μπορούμε να ευελπιστούμε ότι θα πάψει να υπάρχει αυτό το ξεμυάλισμα του κοινού με την αστρολογία. Οφείλουμε πάντως να μιλάμε, όποτε κρίνουμε ότι είναι χρήσιμο ή ότι είναι κατάλληλη η στιγμή, για να καταστήσουμε γνωστές σε όλους τις ανεπάρκειες της αστρολογίας και τα σαθρά της θεμέλια. Και όσοι από μας έχουμε να κάνουμε με άτομα νεαρής ηλικίας, μπορούμε να χρησιμοποιούμε αυτές τις ιδέες για να αναπτύξουμε έναν υγιή σκεπτικισμό στους μαθητές και να ενθαρρύνουμε το ενδιαφέρον τους για το πραγματικό Σύμπαν - αυτό με τους μακρινούς κόσμους και τους ήλιους που αρνούνται πεισματικά ν' ασχοληθούν με τις ζωές και τις επιθυμίες των πλασμάτων που κατοικούν στη Γη.
Ας μην επιτρέψουμε να μεγαλώσει άλλη μια γενιά ανθρώπων προσδεμένη σε μια αρχαία φαντασιοπληξία, που ξέμεινε από τότε που στριμωχνόμασταν κοντά στη λάμψη της φωτιάς, κυριευμένοι από το φόβο της νύχτας.
ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
“Η πλέον ανόητη απάτη του ανθρωπίνου γένους” (Ιερός Αυγουστίνος)
του Αρχιμ. π. Δαμασκηνού Βασιλοπούλου
Η εποχή μας, όσο κι αν χαρακτηρίζεται για την ταχύτατη διάδοση των πληροφοριών, τα απίστευτα επιστημονικά επιτεύγματα και τις ασύλληπτες τεχνολογικές εφαρμογές - για την γνώση δηλ. που έχει “πληθυνθεί” - είναι συγχρόνως εποχή συγχύσεως, συγκρητισμού, αιρέσεων, μαγείας, αποκρυφισμού και άλλων αρνητικών φαινομένων, που δρουν εναντίον του ανθρώπου, τον οποίο παραπλανούν, εξευτελίζουν και ποδοπατούν ανελέητα, τις περισσότερες φορές εν ονόματι κάποιας “επιστήμης”.
Ανάμεσα σε εκείνους που εκμεταλλεύονται ανέντιμα την αγωνία, τον φόβο, την ελπίδα και την προσδοκία για το μέλλον του σημερινού ανθρώπου, είναι οι Αστρολόγοι, οι οποίοι πλουτούν σε βάρος των αφελών θυμάτων τους, που καταβάλλοντας υπέρογκα ποσά, αντλούν από αυτούς αμφιβόλου ποιότητος πληροφορίες για το μέλλον. Οι Αστρολόγοι, όπως όλοι γνωρίζουμε, διαλαλούν την πραμάτειά τους και προπαγανδίζουν το “κοινωφελές” έργο τους επίσημα από τα μέσα μαζικής ενημερώσεως, εξαπατώντας με δόλο τους αποδέκτες των μηνυμάτων και διαφημίσεών τους, ότι λόγω των “ιδαιτέρων” ικανοτήτων που διαθέτουν, μπορούν να επιλύουν κάθε πρόβλημα, οδηγώντας τους ανθρώπους με τέχνη να αντιμετωπίζουν μοιρολατρικά την ζωή τους.
Οι “πολυχαρισματούχοι” αυτοί θαυματοποιοί, οι διαβεβαιώνοντες ότι μιλούν με τ’ αστέρια και επικοινωνούν με τα πνεύματα (τα πονηρά), εκμεταλλευόμενοι την αγωνία, την άγνοια και την αφέλεια των ανθρώπων, δελεάζουν πονηρά τους υποψηφίους πελάτες τους. Δεν θα ήταν λοιπόν καθόλου υπερβολή εάν χαρακτηρίζαμε την Αστρολογία, μια ακόμη μάστιγα της εποχής μας, ένα επικίνδυνο “ψυχοναρκωτικό”, μια απόκρυφη και διαβεβλημένη δραστηριότητα, που λειτουργεί κατά του ανθρώπου, έστω κι αν οι ανά τον κόσμο και την Ελλάδα χιλιάδες εκπρόσωποί της αγωνίζονται με κάθε τρόπο να φτιάξουν και να διατηρήσουν το καλύτερο δυνατόν προσωπείο, προφανώς ως δόλωμα για την πολυπληθή και ανυπεράσπιστη πελατεία τους.
Αλλά τι ακριβώς είναι η Αστρολογία; Κατά την Εγκυκλοπαίδεια “Επιστήμη και Ζωή”, είναι “Ψευτοεπιστήμη της Αρχαιότητας και του Μεσαίωνα που στηριζόταν στην πίστη ότι τα αστέρια επιδρούν πάνω στη γη και στη ζωή των ανθρώπων”. Στην αρχαιότητα η Αστρολογία ήταν ενιαία με την Αστρονομία και αναπτύχθηκε στην Βαβυλωνιακή αυτοκρατορία ως ενασχόληση των ειδωλολατρών ιερέων. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στους Αιγυπτίους, στους Έλληνες και στους Ρωμαίους. Αξίζει να αναφέρουμε πώς στην αρχαία Ρώμη, οι αρχές αντιμετώπισαν με επιφυλακτικότητα την διάδοσή της και κάποιες φορές υπήρξαν και διατάγματα κατά των Αστρολόγων. Ο ποιητής Έννιος, ειρωνευόμενος τους Αστρολόγους για την τέχνη τους έλεγε: “Τα ωροσκόπια κοστίζουν μια δραχμή, και μια δραχμή είναι πολύ ακριβά”.
Η Αστρολογία αναπτύχθηκε ιδιαίτερα στην Ευρώπη κατά την περίοδο του Μεσαίωνα. Αυτοκράτορες, ακόμη και Πάπες μαζί με τα πλήθη πίστευαν στην Αστρολογία. Τόσο αναπτύχθηκε, ώστε και καθηγητικές έδρες στα Πανεπιστήμια αφιερώθηκαν σ’ αυτήν. Η “ευτελής τέχνη” κατά τον χαρακτηρισμό του Λουθήρου κατακτούσε συνεχώς έδαφος, έστω κι αν οι άνθρωποι απογοητεύονταν από αυτήν, όταν αποτύγχανε στις προβλέψεις της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα γελοιοποιήσεως της Αστρολογίας αλλά και των ανθρώπων που την αποδέχονταν αποτελεί η περίπτωση του Αστρολόγου Σταίφλερ που προέβλεπε για το Φεβρουάριο του 1524 μια βιβλική πλημμύρα. Οι άνθρωποι πανικοβλημένοι σταμάτησαν να εργάζονται και να καλλιεργούν, περιμένοντας τον νέο “κατακλυσμό”. Οι πλούσιοι έφτιαχναν πλοία για να γλιτώσουν ή έφευγαν στα βουνά. Όμως δεν συνέβη τίποτε.
Κάποιοι προσπαθούσαν να συνδυάσουν Αστρονομία και Αστρολογία, όπως π.χ. ο μεγάλος αστρονόμος Κέπλερ, που γράφει: “Η αστρολογία είναι για μένα μια ανυπόφορη, αλλά αναγκαία σκλαβιά. Για να εξασφαλίσω τα έξοδα της χρονιάς μου, τον τίτλο μου και τα αναγκαία για τη ζωή μου, πρέπει να ασχολούμαι με την περιέργεια των αμαθών. Η αστρονομία είναι η σοφή μητέρα και η αστρολογία η ανόητη θυγατέρα, η οποία προσφέρει τον εαυτό της σε οποιονδήποτε την πληρώσει, για να συντηρήσει τη μητέρα της” (Kourt Koh, “Η Αλήθεια για τον Αποκρυφισμό”, Έκδοση Ελληνικού Ινστιτούτου της Βίβλου, 1980, σελ. 17).
Η Αστρολογία μετά τον 17ον αιώνα αρχίζει να παρακμάζη. Στον αιώνα μας η επανεμφάνισή της υπήρξε εντυπωσιακή, ίσως και εξ αιτίας των δύο παγκοσμίων πολέμων. Σήμερα χιλιάδες αστρολόγοι σ’ ολόκληρο τον κόσμο και στην Ελλάδα κάνουν “χρυσές δουλειές”, προσφέροντας τις υπηρεσίες της σε πολλούς ενδιαφερομένους. Γιατί όμως αρνούμαστε να δεχθούμε την Αστρολογία ως επιστήμη; Κατ’ αρχήν διότι παρ’ όλες τις προσπάθειες των ενασχολουμένων μ’ αυτήν δεν κατάφερε να καταστεί αξιόπιστη. Ακόμη γιατί “η αστρολογία απότυχε άπειρες φορές στις προφητείες της. Πολλές φορές, προμηνύοντας καταστροφές, που δεν έγιναν ποτέ, προκάλεσε πανικό και άλλες φορές εκμεταλλεύτηκε την ευπιστία των αφελών και δημιούργησε δυσάρεστες καταστάσεις. Γι’ αυτό σήμερα υπάρχουν, σε όλες σχεδόν τις χώρες, νόμοι που απαγορεύουν την άσκησή της” (Εγκ. “Επ. και Ζωή”).
Τέλος, δεν δεχόμαστε την Αστρολογία και τη “βοήθειά” της, γιατί σαν χριστιανοί αρνούμαστε την ειδωλολατρική της θεωρία ότι τα άστρα ισοδυναμούν με θεότητες και καθορίζουν το μέλλον μας και ότι από τη θέση ή τη διάθεση των πλανητών επηρεάζεται ή απειλείται η ζωή μας.
Η ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Oι αστρολόγοι θέλουν να εφαρμόσουν τις αρχές των "Κοσμικών Νόμων" στην διαγωγή των παιδιών μας. Ιδού πώς διατυπώνει τα πλαίσια αυτής της παιδαγωγικής ο Th. Ring:
"Κατά τη νέα θεώρηση της αστρολογίας, υπάρχουν ουσιαστικές δυνάμεις μέσα μας, που η διάταξή τους, όπως υπολογίζει το Κοσμόγραμμα, περιλαμβάνει το νόμο, με τον οποίο μπήκε (το παιδί) στη ζωή. Η ατομικότητα αναπτύσσεται σύμφωνα μ' αυτό βάσει εσωτερικού σχεδίου... Μπορεί η αγωγή ν' αλλάξει κάτι σ' αυτό; Στο αναπτυσσόμενο παιδί δεν μπορεί ίσως να συμβεί τίποτε καλύτερο παρά το να αναγνωρίσει κανείς το είναι του και να βοηΘήσει να αναπτύσσονται οι ιδιότητές του" (Th. Ring, Αstrologie neu gesehen, der Kosmos in uns, Freiburg 1977).
Oι γονείς ή oι δάσκαλοι δεν χρειάζεται να παρατηρήσουν το παιδί για να ανακαλύψουν τις κλίσεις του, τα προσόντα του ή και τα ελαττώματα στον χαρακτήρα του, ούτε απαιτείται να προσπαθήσουν να βοηθήσουν το παιδί να αναπτύξει ολόκληρη την προσωπικότητά του. Οφείλουν μόνο να παρατηρήσουν τα άστρα και τούς συνδυασμούς του ωροσκοπίου τού παιδιού και να μελετήσουν το "κοσμόγραμμά" του. Εκεί Θα δουν το "νόμο" με τον οποίο μπήκε το παιδί στη ζωή και Θα ανακαλύψουν το "εσωτερικό σχέδιο", με βάση το οποίο αναπτύσσεται. Αυτό το "σχέδιο" πρέπει να έχουν ως οδηγό στην αγωγή του παιδιού, προκειμένου να το βοηθήσουν να αναπτύξει τις ιδιότητες που είναι γραμμένες πάνω σ' αυτό το σχέδιο. Όχι εκείνες πού δεν αναφέρονται σ' αυτό.
Η καλύτερη διαπαιδαγώγηση για ένα αναπτυσσόμενο παιδί, σύμφωνα με την αστρολογία, είναι το να "αναγνωρίσει κανείς το είναι του" και να βοηθήσει να αναπτυχθούν oι ιδιότητές του. Το "είναι" του παιδιού καταγράφεται στο ωροσκόπιο μαζί με όλες τις "ιδιότητες". O παιδαγωγός ή oι γονείς έχουν να κάνουν μόνο αυτό: Να αναγνωρίσουν την «αλήθεια της αστρολογίας» και να συμμορφωθούν απόλυτα μ' αυτή. Γίνεται φανερό πως η αστρολογία αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για την αγωγή των παιδιών.
Μια τέτοια «αγωγή» μπορεί να μας παίξει όποιο παιχνίδι μπορεί κανείς να φανταστεί και να καταστρέψει τα παιδιά μας ή να τα "χειραγωγήσει" με ειδικές μεθοδεύσεις προς ανεπίτρεπτες και ανεπιθύμητες για τούς γονείς κατευθύνσεις.
Η Λίντα Γκούτμαν αναφέρεται στο λαθεμένο και στον ορθό τρόπο που πρέπει μία μητέρα να ταΐσει το παιδί της που είναι «Ζυγός». Ιδού ο «λαθεμένος τρόπος»: «Στο πρώτο πιάτο δεξιά Θα είναι το βρασμένο αυγό του, λιωμένο με τον τρόπο που τού αρέσει. Στο πιάτο αριστερά Θα είναι η κρέμα του καμωμένη με ζάχαρη και γαρνιρισμένη όμορφα, όπως τού αρέσει. Και τα δύο μένουν και κρυώνουν χωρίς αυτός να βάλει μπουκιά. Δεν πεινά; Ναι πεθαίνει από την πείνα. Έχει πυρετό; Όχι νοιώθει θαυμάσια. Είναι θυμωμένος για κάτι; Καθόλου. Τότε γιατί κάθεται εκεί με τόσο πείσμα και συνεχίζει να σπρώχνει το πιάτο του εδώ και εκεί; Γιατί να μη τρώει μπουκιά;».
Ποια είναι λοιπόν η λαθεμένη ενέργεια σ' αυτήν την περίπτωση; Απλούστατα η μητέρα δεν έλαβε υπ' όψη της ότι το παιδί είναι Ζυγός και συνεπώς τα άστρα δεν τού επιτρέπουν να πάρει μόνο του την απόφαση τί πρέπει να φάει πρώτο και τί δεύτερο. Γι' αυτό η Γκούτμαν συνεχίζει υπογραμμίζοντας αυτή την αιτία: «Δεν μπορεί να αποφασίσει ποιό να φάει πρώτο - τα αυγά ή τον πολτό; Απλώς μεγάλωσες την σύγχυση δίνοντάς του ένα ποτήρι χυμό πορτοκαλιού και ένα κομμάτι φρυγανιάς, προσπαθώντας να το δελεάσεις. Αυτό ήταν λάθος. Τώρα δεν Θα μπορέσει ποτέ να πάρει μιαν απόφαση. Καλύτερα να ξεχάσεις το πρόγευμα για σήμερα». Σ' αυτή τη λαθεμένη τακτική της μητέρας η Γκούτμαν αντιπαραβάλλει την «ορθή»: "Αύριο το πρωί, τού δίνεις μόνο ένα πράγμα κάθε φορά. Πρώτα το χυμό πορτοκαλιού. Θα το πιεί. Μετά τον πολτό. Θα τον φάει. Μετά τα αυγά. Τα λατρεύει. Τελικά τη φρυγανιά. Καθώς θα κάθεται εκεί και θα μασά ευτυχισμένο, θα μείνεις κατάπληκτη επειδή έφαγε όλο το πρόγευμά του σε λιγότερη ώρα από δέκα λεπτά. Μόλις τώρα έμαθες το σπουδαίο μάθημα για, το μεγάλωμα του παιδιού Ζυγού. Μην τον αφήσεις ποτέ να κάνει εκλογή. Μισεί να παίρνει αποφάσεις» (τ. Α', σ. 386).
Η λαθεμένη τακτική της μητέρας έγκειται λοιπόν στο ότι ξεκίνησε από το ίδιο το παιδί, ενώ έπρεπε να ξεκινήσει από τα άστρα, όπου βρίσκεται η "εξήγηση" της συμπεριφοράς τού παιδιού, αλλά και η "λύση" τού προβλήματος: Το ωροσκόπιό του δεν τού επιτρέπει να παίρνει αποφάσεις, γι' αυτό και πρέπει άλλος να αποφασίζει γι' αυτό, τί πρέπει νά κάνει και τί πρέπει νά αποφύγει.
Ενδιαφέρον επίσης είναι να σημειώσουμε εδώ τί η Γκούτμαν συμβουλεύει για την ορθή αγωγή τού παιδιού Παρθένος (σ. 334). "Αυτά τα παιδιά πρέπει να έχουν ένα γατάκι, ή ένα πουλί. Έτσι Θα μπορούν να μάθουν τα προβλήματα της αγάπης ήσυχα και ανενόχλητα φροντίζοντας για τούς αβοήθητους. Μην του αγοράσετε ένα αστυνομικό σκύλο. Αν είναι ένα τυπικό Παρθένο παιδί, θα προτιμήσει ένα μικρότερο ζωάκι. Θα γοητευθεί με μια μυρμηγκοφωλιά, κοιτάζοντας τα εργατικά μυρμήγκια να πηγαίνουν έξω στη δουλειά τους σε πυκνή φάλαγγα, Θα είναι κέντρισμα πραγματικό για το περίεργο, πρακτικό, μικρό μυαλό του".
Αλήθεια πρέπει κανείς να συμβουλευθεί τα άστρα και ένα μεγάλο "επιστήμονα αστρολόγο" για να πληροφορηθεί ότι ένα μικρό παιδάκι χαίρεται να έχει και να φροντίζει ένα γατάκι ή όποιο άλλο μικρό ζωάκι, ότι φοβάται ένα "αστυνομικό σκύλο" και γοητεύεται από μια μυρμηγκοφωλιά! Και όμως oι μητέρες λάτρεις της αστρολογίας θα θεωρήσουν αυτό "εκπληκτική πρόβλεψη" του αστρολόγου και πολύτιμη συμβουλή για την "εξειδικευμένη αγωγή" τού παιδιού τους - Παρθένο.
Για το παιδί «Λέων» η Γκούτμαν γράφει: «Μήπως περιμένετε αυτοί oι μικροί να απολαμβάνουν το καθάρισμα των πατωμάτων ή να βγάζουν έξω τα σκουπίδια; Θα επαναστατήσουν εναντίον κάθε ασήμαντου έργου, γι' αυτό να τούς αναθέτετε πιο σπουδαία και αξιοπρεπή καθήκοντα, που Θα υπάρχει σ' αυτά και μια μικρή εξουσία. Oι δάσκαλοι μπορούν να περιμένουν από τούς Λέοντες μαθητές, ότι Θα κάνουν κι αυτοί λίγη διδασκαλία. Τούς αρέσει να εξηγούν στους άλλους διάφορα πράγματα και τίποτε δεν τους δίνει μεγαλύτερη χαρά από το ρόλο τού δασκάλου, όταν εκείνος πρέπει να φύγει από την αίθουσα. Το πράγμα αυτό τούς δίνει τον πρώτο ρόλο. Κανονικά, όταν το παιδί Λέων αναλαμβάνει ευθύνη στο σχολείο, Θα καταφέρει χαρούμενο να επιβάλει την πειθαρχία, αλλά κάθε τόσο το παιγνιδιάρικο πνεύμα του παρουσιάζεται, και μπορεί όταν γυρίσει δ δάσκαλος να τούς βρει όλους να παίζουν" (σ. 280). "Ο ευκολότερος τρόπος να υψώσεις τούς βαθμούς ενός παιδιού Λέοντα είναι να προσφύγεις στη ματαιοδοξία του, να τον κάνεις να Θέλει να είναι ανώτερος από τούς άλλους. Αυτό το τέχνασμα Θα πιάσει. Όταν είναι καλός, χτύπα τον χαϊδευτικά στην πλάτη. Δεν έχει σχέση αν του κάνουν ήδη πολλά φιλοφρονήματα, πάντα Θά διψά για περισσότερα" (σ. 281).
Και εδώ ο αναγνώστης διαπιστώνει πώς όλα αυτά δεν αποτελούν «σπάνιες σοφίες», πού χρειάζεται κανείς τη βοήθεια των άστρων για να τις «αποκαλύψει». Κανένα παιδί δεν αγαπάει το «καθάρισμα των πατωμάτων» ή το να βγάζει έξω τα σκουπίδια. Δεν υπάρχει παιδί πού να μην του αρέσει να το παίρνουν στα σοβαρά και να του δίνουν το ρόλο του δασκάλου και όχι τού μαθητή. Το να αναθέτει κανείς ευθύνη στο παιδί και να τού ενισχύει την αυτοπεποίθηση αποτελεί βασικό σημείο της παιδαγωγικής, που ισχύει για όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά και όχι μόνο εκείνα που «ξεχωρίζονται» γι' αυτό το ρόλο από τα «άστρα».
Είναι λοιπόν βέβαιο πως οι οπαδοί της αστρολογίας αξιολογούν τον άνθρωπο με βάση τα άστρα. Μέσω των άστρων γνωρίζει κανείς τον εαυτό του, τούς άλλους, τα παιδιά. Τα άστρα ρυθμίζουν τη σχέση γονέων-παιδιών, και εκείνα καθορίζουν την κατάλληλη αγωγή των παιδιών και τον όλο προσανατολισμό που πρέπει νά πάρουν.
Αυτό έγινε φανερό από όσα αναφέραμε, φαίνεται επίσης και από το ακόλουθο απόσπασμα από τη «Μεγάλη Αστρολογία»:
«Η αστρολογία λέει την αλήθεια για τούς ανθρώπους. Και είναι ικανή να τη λέει επειδή αποτελεί ένα εμπειρικό σύστημα κρίσης βασισμένο αποκλειστικά στους παράγοντες εκείνους πού «δημιουργούν» την προσωπικότητα. Όταν ένας αστρολόγος γνωρίσει για πρώτη φορά έναν άνθρωπο που έρχεται να τον συμβουλευτεί, μπορεί με την πρώτη ματιά να τον Θεωρήσει ρεαλιστή, αλλά το ωροσκόπιο γεννήσεώς του ν' αποκαλύψει πως είναι αθεράπευτα ρομαντικός. Η μπορεί να νομίσει πως ο επισκέπτης του είναι τύπος ανέμελος, ξεχασιάρης και το ωροσκόπιο να δείξει πως είναι σχολαστικά λεπτολόγος και με δυνατή μνήμη. Αυτό Θα το διαπιστώσει μόνος του ο αναγνώστης, αν εμβαθύνει ο ίδιος στο ωροσκόπιό του και προσπαθήσει να το εξηγήσει σύμφωνα με τις οδηγίες που δίνονται στο επόμενο μέρος τού βιβλίου. Το ωροσκόπιό του Θα του πει πολλά από όσα γνωρίζει ήδη πως είναι αλήθεια και αυτό πρέπει να τον πείσει να εξετάσει προσεκτικά τον εαυτό του και να σκεφτεί αν μερικά δυσάρεστα γι' αυτόν πράγματα, πού του είναι δύσκολο να τα παραδεχτεί, είναι επίσης αληθινά» (Μεγάλη Αστρολογία σ. 60).
Η αστρολογία ακυρώνει εδώ όλους τούς κανόνες και τα συμπεράσματα της ψυχολογίας και όλων των επιστημών που ασχολούνται με τον άνθρωπο και την συμπεριφορά του. Δεν μπορεί κανείς να εμπιστευθεί στις δικές του προσωπικές παρατηρήσεις του εαυτού του ή των άλλων. Σε κάθε περίπτωση μπορεί να κάνει μεγάλο λάθος στις εκτιμήσεις του. Όταν όμως εμπιστευθεί στην αστρολογία, ποτέ δέν πρόκειται να κάνει λάθος.
Ακόμη κι αν όλα μιλούν εναντίον των δεδομένων τού ωροσκοπίου, ο οπαδός της αστρολογίας ακολουθεί το «σίγουρο δρόμο» των άστρων και δεν εμπιστεύεται τις αισθήσεις του ή την προσωπική του κρίση, ύστερα από συνεκτίμηση όλων των δεδομένων που έχει και που προέρχονται "από κάτω" και όχι "από πάνω".
Oι ίδιοι κανόνες εφαρμόζονται και προκειμένου να μελετήσει κανείς τη συμπεριφορά και τον χαρακτήρα ενός παιδιού, με σκοπό να εξακριβώσει τις κλίσεις και τάσεις του, ώστε να μπορέσει να προσδιορίσει την κατάλληλη γι' αυτό αγωγή και τον ορθό προσανατολισμό ζωής: "Πολλοί επαγγελματίες αστρολόγοι αφιερώνουν μεγάλο μέρος της ζωής τους ασχολούμενοι με τα ωροσκόπια νεογέννητων βρεφών.
Όπως είναι φανερό, το ωροσκόπιο ενός νεογέννητου παρουσιάζει συναισθηματικό μόνο ενδιαφέρον, για τούς γονείς. Μια τέτοια αστρολογική εικόνα όμως μπορεί να έχει και πρακτική αξία. Μπορεί, λόγου χάρη, να έχει πολλά να πει για τη σχέση πού δεν θα αργήσει να διαμορφωθεί μεταξύ παιδιού και γονέων. Σε μερικές φάσεις της ζωής του ένα παιδί που μεγαλώνει μπορεί να νοιώσει πιο κοντά προς τη μητέρα παρά προς τον πατέρα του.
Σε άλλες όμως φάσεις, μπορεί να συμβεί το αντίθετο. Ο αστρολόγος είναι σε θέση να πει πού και πότε ο καθ' ένας από τους δύο γονείς θα μπορέσει να ασκήσει επιρροή, να επιβάλει πειθαρχία και ως ποιό σημείο. Είναι σε Θέση να πει στην μητέρα πότε το παιδί της θα είναι περισσότερο ευαίσθητο στις παιδικές αρρώστιες. Θα μπορέσει να της υποδείξει τί είδους παιγνίδια θα προτιμάει το παιδί της, ποιά σπορ θα το τραβούν περισσότερο, πότε Θα είναι η καλύτερη στιγμή νά το στείλει στ νηπιαγωγείο και τί είδους σχολείο είναι καλύτερο για το συγκεκριμένο παιδί» (Μεγάλη Αστρολογία, σ. 60).
Oι σχέσεις γονέων με τα μικρά βρέφη πρέπει λοιπόν να εναρμονίζονται με τις καταγραφές του ωροσκοπίου και με τις οδηγίες του αστρολόγου, που Θα καθορίσει πού και πότε ο καθ' ένας από τούς γονείς πρέπει να ασκήσει επιρροή στο παιδί, τί είδους παιγχνίδια πρέπει να τού επιτραπούν, ποιά σπορ ανταποκρίνονται στο ωροσκόπιό του, αν Θα πρέπει να πάει στο νηπιαγωγείο και πότε πρέπει να γίνει αυτό, ποιό σχολείο είναι κατάλληλο για το παιδί κ.ο.κ.
Αλλά για τούς πιστούς της αστρολογίας το ωροσκόπιο αποτελεί τον ασφαλή οδηγό και για την μετέπειτα εξέλιξη τού παιδιού: «Oι προγνώσεις είναι φανερό ότι έχουν περιορισμένη αξία στα πρώτα χρόνια ζωής ενός παιδιού. Μια ένδειξη που τριάντα χρόνια αργότερα, μπορεί να σημαίνει διαταραχή της έγγαμης ζωής, δεν μπορεί βέβαια να σημαίνει το ίδιο για την ζωή ενός παιδιού πέντε χρόνων! Αργότερα όμως στην εφηβική ηλικία, ο αστρολόγος Θα μπορέσει να επισημάνει περιόδους, όπου νεανικές ερωτικές σχέσεις ή εντατική μελέτη ή ξεχωριστή αμέλεια και οκνηρία μπορεί να επηρεάσουν ένα αγόρι ή κορίτσι. Και από τα τέλη της εφηβείας και ύστερα η πλήρης αστρολογική ανάλυση αρχίζει να λειτουργεί με ακρίβεια. Στον αναπτυσσόμενο νου ενός βρέφους, επενεργούν κιόλας διάφοροι παράγοντες, που με τον καιρό η επίδρασή τους εκδηλώνεται σε προτίμηση προς την μία ή την άλλη σταδιοδρομία» (Μεγάλη αστρολογία, σ. 60).
Με τον καιρό λοιπόν εκδηλώνονται όλες οι «καταγραφές» στο ωροσκόπιο και ο αστρολόγος μπορεί να δώσει κατάλληλες συμβουλές για τα προβλήματα της εφηβείας και τα τυχόν ελαττώματα στη συμπεριφορά τού νέου. Όταν όμως περάσει η εφηβεία, τότε ο "επιστήμονας αστρολόγος" μπορεί να δώσει την "πλήρη αστρολογική ανάλυση" και να ερμηνεύσει τούς διαφόρους παράγοντες και τις επιδράσεις τους πάνω στον αναπτυσσόμενο άνθρωπο.
Που όμως στηρίζει τους ισχυρισμούς αυτούς η μεγάλη αστρολογία; Η απάντηση δίδεται στη συνέχεια τού ίδιου κειμένου: "Συγκρίσεις ανάμεσα σε σχολικές επιδόσεις, οδηγίες ειδικών συμβούλων και αστρολογικές προγνώσεις έχουν καταδείξει πως oι αστρολόγοι είναι ικανοί να δώσουν έγκυρη συμβουλή σ' αυτό το ζήτημα τής σταδιοδρομίας. Πολύ συχνά είναι δυνατόν να πουν στους γονείς τί είδους σταδιοδρομία μπορεί να τραβήξει περισσότερο το γιό ή την κόρη τους και - πράγμα εξίσου σπουδαίο - ως ποιό βαθμό μπορεί να περιμένουν ότι θα επιτύχει σ' αυτήν ή εκείνην τη σταδιοδρομία" (Μεγάλη Αστρολογία, σ. 60).
Αυτό είναι πράγματι "μεγάλη κουβέντα", χωρίς όμως να λέει ή να αποδεικνύει απολύτως τίποτα. Μιλάει για οδηγίες "ειδικών συμβούλων" που "έχουν καταδείξει" την ικανότητα των αστρολόγων να δώσουν "έγκυρη συμβουλή". "Όμως δεν αναφέρει κανένα όνομα αυτών των "ειδικών συμβούλων" και ποιοί είναι οι επιστημονικοί τίτλοι τους. Και όμως, στη συνέχεια αναιρεί όσα ελέχθησαν και δεν μιλάει πλέον για βεβαιότητα. Ενώ προηγουμένως λέγει πως "έχουν καταδείξει", δηλαδή πρόκειται για πράγματα που είναι σίγουρα, που έχουν αποδειχθεί, τώρα λέγει: "πολύ συχνά, είναι δυνατόν", δηλαδή μπορεί και να μην είναι δυνατό. Έτσι η "Μεγάλη Αστρολογία" δεν πέφτει ποτέ έξω, ότι και αν συμβεί. Όμως η ζημιά που θα έχει προκαλέσει στην αγωγή του παιδιού και στην όλη προσωπικότητά του θά είναι ανεπανόρθωτη.
Σύμφωνα με το ελληνικό Σύνταγμα, η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή τού κράτους και έχει ως αποστολή την διάπλαση των παιδιών "ως Ελευθέρων και υπευθύνων πολιτών" (άρθρο 16, 2). Αυτό αποτελεί βασική αξία, την οποία κανείς δεν έχει το δικαίωμα να Θέσει σε κίνδυνο. Μήπως εδώ έχουμε μια τέτοια περίπτωση και, συνεπώς, η πολιτεία έχει συνταγματικό καθήκον να επέμβει;
(Απόσπασμα από το βιβλίο του π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου "Η Αστρολογία στο φως της Ορθοδοξίας",
Εκδόσεις Διάλογος, Αριθ.12. Της Υπηρεσίας Ενημερώσεως Διαλόγου και Πολιτισμού της Αρχιεπισκοπής Αθηνών)
Η ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
Γράφει η Μ. Δ.
Πρώην αστρολόγος αποκαλύπτει εξαπάτηση, μαγεία και θρησκευτικές προεκτάσεις
Καθημερινά σε κάθε έντυπο και κανάλι, αστρολόγοι δηλώνουν επιστήμονες και υπόσχονται λύση σε κάθε πρόβλημα. Λένε αλήθεια; Πρώην αστρολόγος, γνώστης προσώπων και πραγμάτων, απόφοιτος σχολής του εξωτερικού και επαγγελματίας επί 15 χρόνια, μας διαφωτίζει σε μια χειμαρρώδη συνέντευξη.
ΜΕΘΟΔΟΣ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ
«Η αστρολογική πρόγνωση βασίζεται στην ερμηνεία, μέσω πανάρχαιης διδασκαλίας, του ουρανογράμματος, δηλ. των θέσεων των πλανητών κατά την ημερομηνία και ώρα γέννησης. Υποτίθεται ότι οι θέσεις δημιουργούν τάσεις στο χαρακτήρα και προδικάζουν γεγονότα.
Κάποιοι θεωρούν την αστρολογία επιστήμη, επειδή χρησιμοποιεί αυστηρούς κανόνες, μαθηματικούς υπολογισμούς και επιστημονικούς όρους – ενέργεια, μαγνητισμός κ.α. – αλλάζοντας όμως το νόημά τους… Δεν είναι επιστήμη, είναι εσωτερισμός: φιλοσοφικό σύστημα με εκδοχές για το τι είναι ο άνθρωπος και τι ο κόσμος. Η ύπαρξη ζωδίων δεν αποδεικνύεται επιστημονικά. Φτιάχνουμε χάρτες βάσει υπολογισμών των Βαβυλωνίων 2.000 χρόνια πριν, ενώ ο ισημερινός της γης έχει μετατοπιστεί και όποιος θεωρείται π.χ. Αιγόκερως, είναι βάσει πραγματικών υπολογισμών Τοξότης. Η επιστήμη της αστρονομίας χαρακτηρίζει τους αστερισμούς αυθαίρετες προβολές του ανθρώπου στα άστρα, προσπάθεια να ερμηνεύσει το περιβάλλον του ώστε να αισθάνεται ασφαλής. Σε άλλους πολιτισμούς οι ίδιοι αστερισμοί αποκαλούνταν αλλιώς, ανάλογα με το τι θύμιζαν τα σχήματα στον ουρανό. Επειδή έλειπαν τα σύγχρονα μέσα παρατήρησης, κατατάσσονταν στον ίδιο αστερισμό άστρα που απείχαν χιλιάδες έτη φωτός μεταξύ τους. Ο πρόσφατα ανακαλυφθείς αστερισμός “οφιούχος”, χαλάει το σύστημα των δώδεκα ζωδίων…
Η αστρολογία είναι θρησκεία αποκρυφιστική: πρεσβεύει ότι υπάρχουν στον άνθρωπο και στη φύση απόκρυφες δυνάμεις που μπορείς να χρησιμοποιήσεις με ειδικές τεχνικές. Θεωρεί Θεό το “κοσμικό όλον”, δηλ. το υλικό σύμπαν, και μια υποτιθέμενη πνευματική του διάσταση, την ψυχή του ας πούμε. Λατρεύει τα άστρα, πιστεύει ότι κυβερνώνται από αγγέλους που επηρεάζουν τον ανθρώπινο ψυχισμό και ωθούν σε πράξεις. Στο Λεξικό της αστρολογίας του Άλαν Λήο, (σελ. 184) διαβάζουμε ότι «το ύψιστο πλανητικό πνεύμα που κυβερνά οποιαδήποτε σφαίρα, είναι στην πραγματικότητα ο προσωπικός Θεός εκείνου του πλανήτη, και είναι πολύ πιο αληθινή η δική τους επικυριαρχία παρά η αντιφατική άπειρη προσωπική θεότητα του σύγχρονου κλήρου». Βέβαια εννοεί αρνητικές οντότητες, δαίμονες…
Μια σχολή αστρολογίας θεωρεί τα πάντα προδιαγεγραμμένα στο «χάρτη του ουρανού», άλλη λέει ότι τα άστρα δίνουν απλώς τάσεις που ο άνθρωπος πρέπει να μάθει, για να τις διορθώσει. Υποτίθεται ότι γεννιόμαστε πολλές φορές ώστε να γίνουμε τέλειοι σαν θεοί, και τα άστρα υποδεικνύουν τι καρμικά χρέη έχουμε από προηγούμενες ενσαρκώσεις και τι πρέπει να μάθουμε στη ζωή αυτή. Αν δεν δέχεσαι το δόγμα της μετενσάρκωσης δεν μπορείς να είσαι αστρολόγος».
ΕΡ. Οι αστρολόγοι το λένε αυτό στον πελάτη;
ΑΠ. Όχι! Δεν πιάνεις πελάτη κάποιον που δεν πιστεύει στη μετενσάρκωση, λέγοντας τέτοια από την αρχή... Πολλές δυτικές σχολές αστρολογίας λένε, αν ο πελάτης δεν πιστεύει στην μετενσάρκωση, μην επιμένετε...
Ε. Οι αστρολόγοι προβλέπουν γεγονότα;
Α. Κάθε αστρολόγος λέει άλλα... Τα ωροσκόπια στον τύπο είναι γενικότητες που ταιριάζουν στον καθένα. Συνεχώς επαναλαμβάνουν “έχετε την τάση να…”. Αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Αν πεις σε έναν αστρολόγο, εγώ δεν είμαι π.χ. αθλητικός όπως το ζώδιό μου, θα σου πει, “έχεις την τάση αλλά δεν την εκδηλώνεις”. Ή “το ζώδιό σου έχει αυτό το χαρακτηριστικό, αλλά το μπλοκάρει ο ωροσκόπος σου”, ή “φταίει η θέση της σελήνης ”, κ.τ.λ.. Κάποιοι αστρολόγοι λένε τα ωροσκόπια στις εφημερίδες βλακείες, γιατί καθένας έχει μοναδικό συνδυασμό πλανητών και δεν ισχύουν μαζικές προβλέψεις, τα γράφουν όμως εις άγρα πελατών.
Κάποτε ο αστρολόγος αισθάνεται έντονα ότι κάτι ισχύει για κάποιον. Το λέει, βγαίνει αληθινός και νομίζει ότι έχει χάρισμα διαίσθησης, όμως συνήθως έχει πληροφορίες από πονηρό πνεύμα, που βρίσκεται κοντά του εν αγνοία του. Αν είναι βαθύς γνώστης και μυημένος στη μαγεία, έχει επαφή με το πνεύμα, το ρωτάει με σκέψεις, χειρονομίες κ.λπ., και με τις απαντήσεις που μεταδίδονται στο μυαλό του εντυπωσιάζει τους ανίδεους.
Αστρολογία και μαγεία συνδέονται άρρηκτα. Οι σοβαροί μάγοι ξέρουν αστρολογία, οι ψευτομάγοι κάνουν ότι ξέρουν... Υπάρχει πλανητική μαγεία, με τάλισμαν (φυλαχτά) κ.λπ… Σου λένε να εξουδετερώσεις την (δήθεν) αρνητική επίδραση του τάδε πλανήτη πάνω σου, με τελετές εξισορρόπησης των πλανητικών επιρροών…
Κάποιοι αστρολόγοι αγνοούν τη σχέση αστρολογίας και μαγείας. Περί μαγείας μαθαίνεις καλά σε εσωτερικές, πιο κρυφές σχολές και τμήματα σχολών, άγνωστες στο ευρύ κοινό. Για να μπεις εκεί, συχνά σε διαλέγουν από την εξωτερική σχολή, που είναι προσιτή στον καθένα.
Ε. Πολλοί λένε ότι ο χαρακτήρας των ζωδίων είναι πραγματικός…
Α. Ακόμα περισσότεροι δεν ανταποκρίνονται στο χαρακτήρα του ζωδίου τους! Τα ζώδια περιγράφονται πολύ κολακευτικά - πολλοί ναρκισσεύονται να ασχολούνται με τον εαυτό τους διαβάζοντας τέτοια. Νιώθουν ασφάλεια εντασσόμενοι στην ομάδα κάποιου ζωδίου, πιστεύουν ότι γνωρίζουν πράγματα για τον άλλον μαθαίνοντας το ζώδιό του.
Ε. Πώς φέρονται οι αστρολόγοι στον πελάτη;
Α. Κάποιοι λένε ότι σπούδασαν σε ξένα πανεπιστήμια, ενώ τους έμαθαν οι γονείς τους. Συχνά πάνε να εντυπωσιάσουν τον καινούργιο, π.χ. ισχυρίζονται ότι κάτι που μαντεύουν από τη συμπεριφορά του το κατάλαβαν γιατί έχει στο πρόσωπό του το χαρακτηριστικό τάδε που δίνει ο πλανήτης δείνα. Υπάρχει πάντα κολακεία και ψεύτικο ενδιαφέρον – εκμεταλλεύονται ότι ο κάθε άνθρωπος θέλει να του δείξουν ενδιαφέρον. Πολλοί αποκαλούν τον πελάτη πίσω από την πλάτη του «ψώνιο». Στην αρχή λένε λίγα πράγματα για να ξαναέρχεται να ρωτάει συνέχεια.
Ε. Γιατί καταφεύγει στην αστρολογία κανείς;
Α. Από έλλειψη επικοινωνίας, αδυναμία αντιμετώπισης των προβλημάτων του και, βέβαια, λόγω ελλιπούς θρησκευτικής παιδείας. Εγώ άρχισα προσπαθώντας να καταλάβω τη φιλοσοφική προσέγγιση κάποιων βιβλίων που έπεσαν στα χέρια μου. Από κει και πέρα, το ένα φέρνει το άλλο και χώνεσαι πιο βαθιά σ’ αυτούς τους χώρους.
Είναι επικίνδυνο να ασχολείσαι με αστρολογία... Χάνεις την πίστη στη θεία πρόνοια και γίνεσαι έρμαιο του τι λέει ο καθένας. Νομίζεις ότι βρήκες σταθερό στήριγμα, αλλά βρίσκεσαι απέναντι σε κάτι που μεταβάλλεται συνέχεια. Σου λένε ότι κάθε πλανήτης επιδρά συγκεκριμένες ώρες και διευκολύνει ειδικές ενέργειες, π.χ., ότι ο Ερμής διευκολύνει την επικοινωνία και επιδρά από τις 10 έως τις 11 π.μ. Έτσι ψάχνεις συνεχώς πότε είναι κατάλληλη ώρα για εύρεση εργασίας, ταξίδια, αισθηματικά ραντεβού κ.ο.κ. Χάνεις τα θεία δώρα του αυτεξούσιου και της πρωτοβουλίας, γίνεσαι θύμα ψυχολογικής εξάρτησης και ίσως οικονομικής εκμετάλλευσης, με καταστρεπτικές συνέπειες σε κάθε τομέα της ζωής σου.
Οι πιστοί της αστρολογίας γεμίζουν προκαταλήψεις επειδή κρίνουν τους άλλους ανάλογα με το ζώδιό τους. Αυτό παθαίνουν κι όσοι ασχολούνται με την αστρολογία για πλάκα. Υπάρχει κίνδυνος ο άνθρωπος να κάνει μετάθεση ευθυνών στα άστρα. Πολλοί λένε «Δεν μπορώ να αλλάξω, φταίει το ζώδιό μου»…
Καμιά φορά ο αστρολόγος υποβάλει ιδέες στον πελάτη – του λέει π.χ. ότι θα πάθει ατύχημα κι ο πελάτης το προκαλεί μόνος του, γιατί το πιστεύει. Υπάρχει και δαιμονική επίδραση, αφού δεν εμπιστεύεσαι πια το Θεό.
Ε. Τι θα λέγατε σε κάποιον που θέλει να ασχοληθεί με την αστρολογία;
Α. Ότι υπάρχουν τόσα όμορφα και δημιουργικά πράγματα να κάνει, τέχνη, επικοινωνία με τους ανθρώπους. Η αστρολογία δεν λύνει προβλήματα. Οδηγεί σε αδιέξοδα. Μπορεί να χάσεις τα καλύτερα χρόνια της ζωής σου κυνηγώντας χίμαιρες, να χάσεις την ελευθερία σου, τα όνειρά σου, τα πάντα. Μπορεί να οδηγήσεις έναν άνθρωπο στην καταστροφή με τις συμβουλές σου, χωρίς να το κάνεις εσκεμμένα, και μετά δεν μπορείς να το διορθώσεις ούτε εσύ, ούτε αυτός.
ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ “ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ”
Την αστρολογία προωθούν κύκλοι που θέλουν να επιβάλουν μια άλλη τάξη πραγμάτων σε κάθε τομέα της ανθρώπινης ζωής. Όταν ήμουνα νέος, οι παραδοσιακοί μάγοι και μάγισσες δεν το έπαιζαν επιστήμονες, ούτε υπήρχαν τόσα σεμινάρια, διαλέξεις, περιοδικά, σχολές… Τώρα το κίνημα της «Νέας Εποχής» με εκατομμύρια οπαδούς παγκοσμίως, λέει ότι στην «Εποχή του Υδροχόου» ένας νέος Μεσσίας θα διδάξει μια νέα θρησκεία και θ’ αντικαταστήσει το Χριστό. Η «Εποχή του Υδροχόου» είναι αστρολογικός όρος: κάθε 2.000 χρόνια η εαρινή ισημερία μπαίνει σε άλλο αστερισμό, όπου παραμένει για 2.000 χρόνια που οι αστρολόγοι αποκαλούν «αστρική εποχή». Υποτίθεται ότι κάθε εποχή έχει δικό της Μεσσία, που διδάσκει όσα είναι έτοιμοι οι άνθρωποι να καταλάβουν, κι ότι κάθε εποχή που περνά οι άνθρωποι εξελισσόμαστε προς το θείο. Διδάσκουν ότι στην εποχή του Υδροχόου θα αναπτύξουμε τρομερές δυνάμεις και θα γίνουμε θεοί, ότι όλος ο κόσμος θα γίνει μια γειτονιά και θα καταργηθούν τα έθνη. Δεν ανήκει κάθε αστρολόγος σ’ αυτό το κύκλωμα. Νεοεποχίτες είναι κυρίως αυτοί που έχουν σχολές, περιοδικά, σεμινάρια κτλ. Άλλοι απλώς εκμεταλλεύονται τη μόδα και την αφέλεια για να βγάλουν λεφτά, προβάλλονται όμως μέσω των νεοεποχίτικων εντύπων.
ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ “ΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΠΛΑΝΗΤΩΝ”
Ο εντεταλμένος επί των αιρέσεων και της παραθρησκείας της Ιεράς Μητροπόλεως Κασσανδρείας π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης, λέει για τα «πλανητικά πνεύματα»:
«Πρόκειται για φαντασιώσεις των αποκρυφιστών... Οι άγγελοι δεν έχουν τέτοιες αρμοδιότητες και οι δαίμονες δεν έχουν εξουσία στην υλική κτίση, τη δημιουργία του Θεού, ούτε πριν από την πτώση τους ούτε φυσικά μετά. Σύμφωνα με τον ΄Αγιο Ιωάννη το Δαμασκηνό, όταν ο Εωσφόρος ήταν αρχάγγελος, ο Θεός του είχε αναθέσει διακόνημα να είναι «πρωτοστάτης της επιγείου τάξεως» και να έχει «την φυλακήν της γης», δηλαδή να φρουρεί την γη. Μετά την πτώση τους οι δαίμονες δεν έχουν καμία δύναμη, δεν μπορούν να είναι επικυρίαρχοι πλανητών, ούτε να διαμορφώνουν τον ανθρώπινο χαρακτήρα και ζωή. Μπορούν κατά παραχώρησιν Θεού να πειράζουν τον άνθρωπο με λογισμούς αντίθετους προς το θείο θέλημα, αλλά δεν μπορούν να εκβιάσουν την ανθρώπινη θέληση. Έχουν εξουσία σε κάποιον μόνο όταν αυτός τους δώσει δικαίωμα ή κατά παραχώρηση Θεού, για σκοπούς που εξυπηρετούν τη θεία οικονομία, όπως έγινε με τον δίκαιο Ιώβ. Βλέπουμε από το Ευαγγέλιο ότι οι δαίμονες ζήτησαν άδεια από το Χριστό ακόμα και για να μπουν στα γουρούνια.»
Ο πρώην αστρολόγος συμφωνεί και επαυξάνει: «Στο Χριστιανισμό υπάρχει ελεύθερη βούληση του ανθρώπου να ζήσει με το Θεό ή μακριά Του, όχι πεπρωμένο. Αυτά πίστευαν κι έγραφαν στα κανονικά τους ιερά βιβλία οι Εβραίοι, αυτά επιβεβαίωσε ο Χριστός. Αστρολογία υπάρχει μόνο στη μαγεία Καμπάλα, που διδάχθηκαν οι Εβραίοι στη Βαβυλώνα».
Πώς λοιπόν να απαντάμε στην ερώτηση «τί ζώδιο είσαι» εφόσον γνωρίζουμε τα προαναφερόμενα; «‘Ζώδιο’ σημαίνει ‘ζωάκι’», λέει ο πρώην αστρολόγος σοβαρά. «Ας απαντάμε απλά: ‘Δεν είμαι ζώο. Είμαι άνθρωπος’»...
Ἀστρολογία
Θρησκεία ἢ Ἐπιστήμη;
Μάνου Δανέζη, Στράτου Θεοδοσίου
Καθηγητῶν Ἀστροφυσικῆς
τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
• Πρόλογος Ἀποστολικῆς Διακονίας
• Ἐκ βαθέων
• ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΕΣΕΙΣ
1. Ἐπιστημονικὸ φαινόμενο
2. Τὸ πρόβλημα τοῦ ἐννοιολογικοῦ περιεχομένου
3. Ἐπιστημονικὴ πρόβλεψη
4. Προφητεία
5. Πέρα ἀπὸ τὴν ἐπιστημονικὴ γνώση
6. Κάποιες τελικὲς σκέψεις
• • ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ: ΘΡΗΣΚΕΙΑ ἣ ΕΠΙΣΤΗΜΗ;
ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
α) Στὴν ἀρχαία Βαβυλώνα
β) Ἡ συμβολὴ τῆς Ῥωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας
γ) Ἀστρολογία καὶ ἀποκρυφισμός
• ΤΟ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟ ΚΟΣΜΟΕΙΔΩΛΟ
1. Τί εἶναι, τελικά, ἡ Ἀστρολογία;
2. Τὸ μοντέλο τοῦ ἀστρολογικοῦ κόσμου
• Τὸ μεγάλο ἐρώτημα
• Μιὰ προσωπικὴ ἔκκληση
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ποιὸς θὰ μποροῦσε νὰ φαντασθεῖ ὅτι στὸ λυκόφως τοῦ 20οῦ αἰῶνος, ὁ καυχώμενος γιὰ τὴ μόρφωση τοῦ ἄνθρωπος, θὰ ἔφθανε στὸ θλιβερὸ σημεῖο νὰ ἐπιστρέψει σὲ παλαιὲς μορφὲς προλήψεων καὶ δεισιδαιμονιῶν!
Γιατί, τί ἄλλο φανερώνει καὶ τὸ γεγονός, ὅτι ἕνας σημαντικὸς ἀριθμὸς ἀνθρώπων καταφεύγει γιὰ στήριγμα στοὺς ἀστρολόγους, ἢ ἐξαρτᾶ τὸ «πῶς θὰ πάει ἡ μέρα του» ἀπὸ τὴν πρόβλεψη τοῦ ὡροσκοπίου ποὺ δημοσιεύεται σὲ ὅλες σχεδὸν τὶς ἐφημερίδες καὶ τὰ περιοδικὰ καὶ ἐκπέμπεται ἀπὸ ἀρκετοὺς ραδιοτηλεοπτικοὺς σταθμούς;
Κι ἂς μὴ νομισθεῖ ὅτι ἐπιρρεπεῖς στὴν ἀστρολογία καὶ τὰ ὡροσκόπια εἶναι οἱ μικρῆς μορφώσεως. Ἐπιστημονικὲς ἔρευνες, στὴν Ἑλλάδα καὶ ἀλλοῦ, ἔχουν καταδείξει ὅτι ἡ ἀστρολογία, ὁ ἀποκρυφισμός, ἡ παραψυχολογία κλπ. ἔχουν μπεῖ «στὰ σαλόνια καὶ τοὺς κοσμικοὺς κύκλους, στὰ καλλιτεχνικὰ παρασκήνια, στοὺς χώρους τῆς μόδας, στὰ γραφεῖα μικρῶν καὶ μεγάλων ἰδιωτικῶν καὶ δημοσῖων ἐπιχειρήσεων, ἀκόμα καὶ στὰ Κοινοβούλια καὶ τὰ γραφεῖα ὑψηλὰ ἱσταμένων».
Γιὰ παράδειγμα, τὸ 40% τῶν Γάλλων πιστεύουν ὅτι ὁ χαρακτήρας τοῦ ἄνθρωπου ἐπηρεάζεται ἀπὸ τὸν ἀστερισμὸ τοῦ ζῳδίου στὸ ὁποῖο γεννήθηκε, ἐνῷ στὴν Ἑλλάδα σύμφωνα μὲ ἔρευνα τῆς ICAP: 14% τοῦ πληθυσμοῦ μελετᾶ τὴ στήλη τοῦ «Ὡροσκοπίου» ἐπειδὴ πιστεύει στὰ ζῴδια, 33% ἔτσι «γιὰ πλάκα», ἐνῷ ἕνα μεγαλύτερο ποσοστό, τὸ 55,6% τῶν Ἑλλήνων πιστεύουν, ὅτι ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ μποροῦν νὰ προβλέψουν τὰ μέλλοντα (ἄνδρες 50%, γυναῖκες 61%)! Τὰ παραπάνω δείχνουν ὅτι ἡ κατάσταση εἶναι πλέον ἀνησυχητική.
Ἡ Ἀποστολικὴ Διακονία ἀποφάσισε νὰ ἐκδώσει τὴν παροῦσα μελέτη τῶν Ἐπικ. Καθηγητῶν τῆς Ἀστροφυσικῆς κυρίων Μ. Δανέζη καὶ Σ. Θεοδοσίου, μὲ σκοπὸ νὰ πάρουν οἱ ἀναγνῶστες ἐπιστημονικὴ ἀπάντηση στὸ ἐρώτημα ἂν ἡ Ἀστρολογία εἶναι θρησκεία ἢ ἐπιστήμη. Μὲ τὴν εὐκαιρία, ὅμως, αὐτὴ ἐπιθυμοῦμε νὰ ἀναφερθεῖ καὶ ἡ ἄποψη τῆς Ἐκκλησίας μας πάνω στὸ θέμα:
Στὴν Ἁγία Γραφὴ ἡ Ἀστρολογία χαρακτηρίζεται ἀπάτη καὶ εἰδωλολατρεία. Καταδικάζεται ἀπὸ τοὺς ἀπεσταλμένους τοῦ Θεοῦ, τοὺς Προφῆτες, καὶ ἀπὸ διατάξεις τοῦ Νόμου. Συνιστᾶται στοὺς πιστοὺς νὰ μὴ καταφεύγουν σ᾿ αὐτήν, ἐνῷ θεωρεῖται μίασμα γιὰ τοὺς ἐκλεκτοὺς τοῦ Θεοῦ (Λευιτ. ιθ´ 26, 31· κ´ 6, 27. Ἔξοδος κβ´ 18. Ἡσ. κ´ 19, μζ´ 11-15). Ἀλλὰ καὶ στὴν Ἱερὰ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας ὑπάρχουν πολλὲς μαρτυρίες ποὺ καταδικάζουν τὴν Ἀστρολογία. Αὐστηρὰ τοποθετοῦνται ἀπέναντί της ἡ «Διδαχὴ τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων», οἱ ἅγιοι Κύριλλος Ἱεροσολύμων, Κυρήνης Συνέσιος, Ἀλεξανδρείας Εὐσέβιος, Ἰωάννης Χρυσόστομος, Γρηγόριος Θεολόγος, Γρηγόριος Νύσσης κ.ἄ.
Εἶναι χαρακτηριστικά, μάλιστα, ὅσα γράφει ὁ μεγάλος δογματικὸς θεολόγος καὶ ἅγιος, Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός: «Οἱ εἰδωλολάτρες παραδέχονται ὅτι μὲ τὴν ἀνατολὴ καὶ τὴ δύση καὶ τὴ σύγκρουση τῶν ἀστεριῶν αὐτῶν, τοῦ ἡλίου καὶ τῆς σελήνης, καθορίζονται ἡ ζωὴ καὶ οἱ πράξεις μας· μὲ αὐτὰ καταγίνεται ἡ ἀστρολογία Ἐμεῖς ὅμως οἱ χριστιανοὶ παραδεχόμαστε ὅτι ἀπ᾿ αὐτὰ διαμορφώνονται καιρικὲς καταστάσεις, ἡ βροχὴ καὶ ἡ ἀνοβρία, τὸ κρύο καὶ ἡ ζέστη, ἡ ὑγρασία καὶ ἡ ξηρασία καὶ οἱ ἄνεμοι καὶ τὰ παρόμοια, ἀλλὰ μὲ κανένα λόγο οἱ πράξεις μας· γιατὶ ἐμεῖς, ἐπειδὴ γίναμε αὐτεξούσιοι ἀπὸ τὸ Δημιουργό, εἴμαστε κύριοι σ᾿ αὐτές. Ἂν λοιπὸν ἀπὸ τὴν κίνηση τῶν ἀστεριῶν κάνουμε τὰ πάντα, κατ᾿ ἀνάγκην κάνουμε αὐτὸ ποὺ κάνουμε· καὶ αὐτὸ ποὺ γίνεται κατ᾿ ἀνάγκην οὔτε ἀρετὴ οὔτε κακία εἶναι. Καὶ ἂν οὔτε ἀρετὴ οὔτε κακία ἔχουμε, δὲν εἴμαστε ἄξιοι οὔτε γιὰ τοὺς ἐπαίνους καὶ τὰ στεφάνια, οὔτε γιὰ τὶς κατηγορίες ἢ τὶς τιμωρίες· ἐπιπλέον θὰ βρεθεῖ καὶ ὁ Θεὸς ἄδικος, δίνοντας σὲ ἄλλους ἀγαθὰ καὶ σὲ ἄλλους θλίψεις. Ἀλλὰ ἀκόμα οὔτε ὁ Θεὸς θὰ κυβερνᾶ οὔτε θὰ προνοεῖ γιὰ τὰ κτίσματά του, ἂν τὰ πάντα κατ᾿ ἀνάγκην ἄγονται καὶ φέρονται. Ἐπίσης καὶ ἡ λογικὴ θὰ μᾶς ἦταν περιττή- ἀφοῦ δὲν εἴμαστε κύριοι καμιᾶς πράξεως, σκεφτόμαστε περιττά. Τὸ λογικὸ πάντως μᾶς ἔχει δοθεῖ γιὰ τὴ σκέψη- κατὰ συνέπεια κάθε λογικὸ ὂν εἶναι καὶ αὐτεξούσιο».
Ἀλλὰ καὶ συνοδικὰ (61ος κανόνας τῆς ΣΤ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου) καταδικάζονται ἐκεῖνοι ποὺ προστρέχουν στοὺς ἀστρολόγους. Ἡ πράξη τους αὐτὴ θεωρεῖται συνεργασία μὲ τοὺς δαίμονες καὶ τοὺς ἐπιβάλλεται ἀπαγόρευση τῆς θείας κοινωνίας γιὰ ἕξι χρόνια, ἐνῷ ὅσοι παραμένουν ἀμετανόητοι καὶ συνεχίζουν νὰ ἐξαρτοῦν τὴ ζωή τους ἀπὸ τὴν κίνηση τῶν ἄστρων καὶ τὶς προβλέψεις τῶν ἀστρολόγων, ἀποκόπτονται ἀπὸ τὸ ἐκκλησιαστικὸ Σῶμα. Χρέος, λοιπόν, κάθε σοβαροῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ πιστοῦ χριστιανοῦ εἶναι νὰ ἐμπιστεύεται τὴ ζωὴ καὶ τὸ μέλλον του στὴν Πρόνοια τοῦ ἀγαθοῦ καὶ παντοδύναμου Θεοῦ καὶ νὰ ἀγωνίζεται γιὰ τὴ διαμόρφωσή τους κατὰ τὸ θέλημά Του κι ὄχι νὰ καταφεύγει στὴν ἀπάτη τῆς Ἀστρολογίας.
Ἡ Ἀποστολικὴ Διακονία
________________________________________
ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ
Ὅταν πρὶν ἀρκετοὺς μῆνες προσκληθήκαμε ἀπὸ τὸν Ραδιοφωνικὸ Σταθμὸ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, προκειμένου νὰ ἐκφράσουμε, σὰν ἀστρονόμοι, τὴν ἄποψή μας πάνω στὸ θέμα τῆς Ἀστρολογίας, εἶναι ἀλήθεια ὅτι αἰσθανθήκαμε νὰ μᾶς κατακλύζει τὸ τεράστιο δέος τοῦ ἀπολογητῆ.
Ἡ αἴσθηση αὐτὴ δὲν πήγαζε ἀπὸ τὴν συνειδητοποίηση τῆς ἄγνοιας ἐνὸς θέματος, ὅπως αὐτὸ τῆς Ἀστρολογίας, ποὺ ἐν τέλει δὲν ἔχει καμιὰ οὐσιαστικὴ σχέση μὲ τὸ ἀντικείμενο τῆς Ἐπιστήμης μας. Ἀντίθετα, ἔχοντας ἀσχοληθεῖ πέραν τῆς 20ετίας μὲ τὴν ἐπιστημονικὴ ἀναζήτηση τῆς ἀλήθειας τοῦ ἐφηρμοσμένου, ἀλλὰ καὶ φιλοσοφικοῦ, ὑπόβαθρου τῆς Ἀστρολογίας, ἀναρωτιόμαστε ἂν εἴχαμε ἀκόμα τὴν κοινωνική, ἐπιστημονικὴ καὶ φιλοσοφικὴ ὡριμότητα, προκειμένου νὰ ἐκφράσουμε τὴ γνώση καὶ τὶς σκέψεις μας πάνω στὸ τεράστιο αὐτὸ θέμα, μὲ πνεῦμα σύνεσης, ἐπιστημονικῆς ἀκρίβειας καὶ δικαιοσύνης, μακριὰ ἀπὸ ἀνθρώπινες ἢ κοινωνικὲς προκαταλήψεις, οἱ ὁποῖες θὰ μποροῦσαν νὰ ἐπηρεάσουν τὴν τελικὴ κατάληξη τῶν σκέψεών μας.
Κατὰ τὴ διάρκεια δυὸ συζητήσεων, ποὺ τελικὰ ἔγιναν στὸ Ραδιοφωνικὸ Σταθμὸ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀποφασίσαμε νὰ ἀναφερθοῦμε, σὲ μιὰ ἄγνωστη στὸ πλατὺ κοινὸ πτυχὴ τῆς Ἀστρολογίας, τὴν «Ἐσωτερικὴ Ἀστρολογία», ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὴ φιλοσοφικὴ καὶ «ἐπιστημονική», κατὰ κάποιον τρόπο, βάση τῶν ἀστρολογικῶν ἀπόψεων. Τὴν ἐπιλογὴ κάναμε ἐπειδὴ πιστεύουμε ὅτι αὐτὴ ἀκριβῶς ἡ περιοχή, ἡ ὁποία δὲν ἀναφέρεται, ἢ ἀποκρύπτεται, ἀπὸ τὴν Ἀστρολογία, ἀποτελεῖ τὴ βάση τῶν τεράστιων προβλημάτων, τὰ ὁποῖα ἐρεθίζουν τὴν ἐπιστημονικὴ ἀλλὰ καὶ τὴν ἀνθρώπινη περιέργεια, ὀδηγώντας τὸ πλατὺ κοινὸ σὲ ἐσφαλμένα, πολλὲς φορές, συμπεράσματα.
Τὶς βασικές μας αὐτὲς σκέψεις, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐπισήμανση τοῦ ἀγνώστου, σχεδόν, αὐτοῦ θέματος, ἀποφασίσαμε νὰ καταγράψουμε, ἐν συντομίᾳ, στὶς λίγες αὐτὲς σελίδες, ὅταν αὐτὸ μᾶς ζητήθηκε ἀπὸ τὸν Διευθυντὴ Ἐκδόσεων τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας.
Διατυπώνοντας αὐτὲς τὶς σκέψεις μας εἶναι γεγονός, ὅτι προσπαθήσαμε, ἂν καὶ μεγαλωμένοι μὲ τὰ νάματα τῆς Ὀρθοδοξιας, νὰ σταθοῦμε ἔξω ἀπὸ θρησκευτικὰ καὶ κοινωνικὰ δόγματα, ὑπηρετώντας ἁπλὰ κι ἀληθινὰ μόνο τὴν ἐπιστημονικὴ ἀλήθεια καὶ δεοντολογία. Μὲ τὸν τρόπο αὐτόν, πιστεύουμε, ὅτι ὁ λόγος καὶ ἡ γραφή μας μπορεῖ νὰ γίνει ἀποδεκτὴ ἀπὸ τὸ σύνολο τῶν συνανθρώπων μας, ἀσχέτως θρησκευτικῶν ἢ κοινωνικῶν διαφοροποιήσεων.
Ἕνα δεύτερο σημεῖο στὸ ὁποῖο θὰ πρέπει νὰ σταθοῦμε καὶ νὰ ἐξηγήσουμε σ᾿ αὐτοὺς ποὺ θὰ διαβάσουν τὶς σκέψεις μας εἶναι ὁ σκοπός, ὁ τελικὸς δηλαδὴ στόχος ποὺ θέλουμε νὰ ὑπηρετήσουμε. Ὅπως θὰ γίνει ἐλπίζουμε σαφές, μετὰ τὴν ἀνάγνωση τῶν ἑπόμενων σελίδων, δὲν θέλουμε ν᾿ ἀποδείξουμε τίποτα, οὔτε θέλουμε νὰ πείσουμε κανέναν γιὰ τίποτα. Αὐτὸ ποὺ προσπαθοῦμε νὰ κάνουμε εἶναι, νὰ φέρουμε στὸ φῶς τῆς δημοσιότητας, ἄγνωστες σὲ πολλοὺς πτυχὲς καὶ παραμέτρους τοῦ θέματος «Ἀστρολογία», οἱ ὁποῖες θὰ μποροῦσαν νὰ ὁδηγήσουν κάθε ἀναγνώστη μας σὲ μιὰ πιὸ ἀληθινὴ καὶ σαφῆ ἀντιμετώπιση τοῦ θέματος.
Ἐλπίζουμε ὅτι σταθήκαμε συνεπεῖς στὸν στόχο μας καὶ πειστικοὶ στὸ λόγο μας.
Οἱ συγγραφεῖς
________________________________________
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΕΣΕΙΣ
1. Ἐπιστημονικὸ φαινόμενο
Πρὶν ὁδηγήσουμε τὴν ἀναζήτησή μας στὴν καρδιὰ τοῦ θέματός μας, ἴσως εἶναι καλὸ νὰ δοθοῦν κάποιες ἀπαντήσεις, πάνω σὲ μιὰ σειρὰ ἐρωτημάτων, ποὺ σχεδὸν πάντα γεννῶνται στὴ σκέψη τοῦ κοινοῦ κατὰ τὴ διάρκεια συζητήσεων, ἀνάμεσα σὲ ἐπιστήμονες ἀστρονόμους καὶ ἀστρολόγους.
Τὸ πρῶτο ἀπὸ τὰ ἐρωτήματα ποῦ χαράζουν τὴν σκέψη εἶναι: «Πότε ἕνα φαινόμενο μπορεῖ νὰ θεωρηθεῖ ἐπιστημονικό;». Σύμφωνα μὲ τὴν ἐπικρατοῦσα ἐπιστημονικὴ ἄποψη ἕνα φαινόμενο καταχωρεῖται σὰν ἐπιστημονικὸ ἂν πληροῖ τοὺς 3 πιὸ κάτω ὅρους:
α) Ὑπακούει σὲ συγκεκριμένους, γνωστοὺς καὶ ἐπιστημονικὰ ἐκφρασμένους φυσικοὺς νόμους.
β) Εἶναι γνωστὲς οἱ φυσικὲς συνθῆκες κάτω ἀπὸ τὶς ὁποῖες τὸ φαινόμενο αὐτὸ δημιουργεῖται καὶ ἐξελίσσεται, καὶ τέλος
γ) Τὸ φαινόμενο αὐτὸ μπορεῖ ν᾿ ἀναπαραχθεῖ κατὰ βούληση, ἀνεξαρτήτως τόπου καὶ χρόνου, ἂν ἐξασφαλισθοῦν οἱ ἀναγκαῖες φυσικὲς συνθῆκες.
2. Τὸ πρόβλημα τοῦ ἐννοιολογικοῦ περιεχομένου
Μὲ βάση τοὺς τρεῖς προηγούμενους ὄρους, ἔχουν καταχωρηθεῖ σὰν ἐπιστημονικὰ διάφορα φυσικὰ φαινόμενα (ὁ ἠλεκτρισμός, ὁ μαγνητισμός, ἡ ἐνέργεια) καὶ ἔχει γεννηθεῖ ἕνα πλῆθος παράγωγων λέξεων, οἱ ὁποῖες ἔχοντας μία συγκεκριμένη σημασία τὰ περιγράφουν.
Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ γεννήθηκε ἡ ἐπιστημονικὴ ὁρολογία, δηλαδὴ ἕνα σύνολο λέξεων-ὅρων, οἱ ὁποῖες ἔχοντας ἕνα σαφὲς ἐννοιολογικὸ περιεχόμενο, περιγράφουν ἐπακριβῶς συγκεκριμένες φυσικὲς καταστάσεις ἢ ἐκφράσεις τῶν ἐπιστημονικῶν φαινομένων, ἢ τῶν ἀποτελεσμάτων τους.
Ἕνα ἀπὸ τὰ βασικὰ προβλήματα ποὺ δυσχεραίνει τὴ συζήτηση μεταξὺ ἀστρολόγων καὶ ἐπιστημόνων, ὁποιουδήποτε κλάδου, εἶναι τὸ ὅτι οἱ ἀστρολόγοι δανείζονται καὶ χρησιμοποιοῦν τὴν ἐπιστημονικὴ ὁρολογία, ἀφαιρώντας της ὅμως τὸ ἐννοιολογικὸ περιεχόμενο.
Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἡ Ἀστρολογία χρησιμοποιεῖ γιὰ λόγους ἐντυπωσιασμοῦ ἢ ἄγνοιας, ἐπιστημονικοὺς ὅρους, προκειμένου νὰ ἐκφράσει ἔννοιες ἢ φαινόμενα ἄσχετα μ᾿ ἔκεινα ποὺ οἱ ὄροι αὐτοὶ ἔχει συμφωνηθεῖ, ἀπὸ τὴν ἐπιστημονικὴ κοινότητα, νὰ ἐκφράζουν.
Ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς ἐπιπόλαιας χρήσης ἐπιστημονικῶν ὅρων, προκειμένου νὰ περιγραφοῦν καταστάσεις διαφορετικὲς ἀπὸ ἐκεῖνες τὶς ὁποῖες οἱ ὄροι αὐτοὶ ἐκφράζουν, εἶναι, ἡ Ἀστρολογία νὰ ἀποκτᾶ μιὰ πλαστὴ γλωσσικὴ ἐπιστημονικοφάνεια. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸν ἡ Ἀστρολογία ἔχει τὴ δυνατότητα νὰ πείθει ἐκείνους ποὺ δὲν ἀσχολοῦνται μὲ τὶς φυσικὲς ἐπιστῆμες, ὅτι ἀποτελεῖ κομμάτι τῆς ἐπιστήμης.
Ὡς ἐκ τούτου, οἱ ἀναγνῶστες ἀστρολογικῶν κειμένων πρέπει νὰ εἶναι ἐξ ἀρχῆς σχεδὸν σίγουροι ὅτι, ἂν συναντήσουν ἐπιστημονικοὺς ὅρους ὅπως, ἠλεκτρισμός, ἠλεκτρισμένο, μαγνητισμός, μαγνητισμένο, ἀκτινοβολία, ἐνέργεια, κραδασμὸς κ.λπ., οἱ ὅροι αὐτοὶ δὲν περιγράφουν φυσικὲς ἐπιστημονικὰ καταστάσεις, ἄλλα ἄλλες, ἀγνώστου δομῆς καὶ προέλευσης.
Τὸ γεγονὸς αὐτὸ εἶναι ἕνα ἀκόμα στοιχεῖο ποὺ κάνει ἐξ ἀρχῆς ἀδύνατη τὴ συζήτηση μεταξὺ ἐπιστημόνων καὶ ἀστρολόγων, ἐφόσον δὲν ὑπάρχει μιὰ κοινὰ ἀποδεκτὴ ὁρολογία-γλώσσα, μέσῳ τῆς ὁποίας θὰ γίνει δυνατὴ ἡ νοητικὴ ἀνθρώπινη ἐπικοινωνία.
3. Ἐπιστημονικὴ πρόβλεψη
Μετὰ ὅλα τὰ προηγούμενα, μποροῦμε νὰ κάνουμε μιὰ πρώτη διάκριση ἀνάμεσα στὶς ἔννοιες «ἐπιστημονικὴ πρόβλεψη» καὶ «προφητεία».
Σὰν ἐπιστημονικὴ πρόβλεψη θεωροῦμε τὴν προαναγγελία ἢ τὴν ἀναμονὴ κάποιου φαινομένου ἢ γεγονότος, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἀπόρροια τῆς σαφοῦς γνώσης, τῶν φυσικῶν αἰτίων καὶ συνθηκῶν ποὺ συντελοῦν στὴν γέννηση, τὴν ἐξέλιξη ἢ τὴν περιοδικὴ ἐπανάληψη τοῦ φαινομένου αὐτοῦ. Ἡ ἔννοια τῆς ἐπιστημονικῆς πρόβλεψης, εἶναι στενὰ συνδεδεμένη μὲ τὴν ἔννοια τῆς ἐπιστημονικῆς ἀπόδειξης.
Ἀποδεικνύω ἐπιστημονικὰ σημαίνει, ἀνακαλύπτω τοὺς νόμους τῆς φύσης ποὺ ὁδηγοῦν τὰ φαινόμενα νὰ δροῦν ἔτσι καὶ ὄχι ἀλλιῶς. Σημαίνει, ὅτι μπορῶ νὰ περιγράψω τοὺς νόμους αὐτοὺς μαθηματικὰ ἢ φυσικά, καὶ μέσα ἀπὸ τὴ βαθειὰ γνώση τῶν ἐπαναλαμβανόμενων ρυθμῶν ἐξέλιξής τους, ὅτι μπορῶ νὰ προβλέπω τὴν ἑκάστοτε ἔκφραση τοὺς μέσα στὸ χῶρο καὶ τὸ χρόνο.
4. Προφητεία
Ὡς προφητεία, θεωροῦμε τὴν προσπάθεια πρόβλεψης γεγονότων ἢ φαινομένων, χωρὶς νὰ δίνεται συγχρόνως καμιὰ ἐπιστημονικὴ ἐξήγηση τῶν αἰτίων ἢ συνθηκῶν, ἀπὸ τὶς ὁποῖες συνάγεται αὐτὸ τὸ εἶδος τῆς πρόβλεψης.
Στὶς περισσότερες περιπτώσεις, ἡ προφητεία εἶναι ἀπόρροια μεταφυσικῶν, ἀποκρυφιστικῶν, ἢ θρησκευτικῶν δογμάτων, ἡ ἀλήθεια τῶν ὁποίων ἔχει σχέση μὲ κάποιο εἶδος θρησκευτικῆς, ἢ μεταφυσικῆς πίστης, γεγονὸς ποὺ εἶναι ἀναφαίρετο δικαίωμα καὶ ψυχικὴ ἀνάγκη τοῦ ἀνθρώπου.
Ἡ δυνατότητα ὕπαρξης προφητειῶν εἶναι ἀποδεκτὴ φιλοσοφικά, ἐφόσον πέρα ἀπὸ κάθε ἐπιστημονικὴ ἀναζήτηση, ὑπάρχει ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος δὲν ἐπιδέχεται καμιὰ ἐπιστημονικὴ ἐπεξεργασία ἢ διερεύνηση. Ό Θεὸς γιὰ ὅλους τοὺς πολιτισμούς, ἀποτελεῖ φύση καὶ ἔννοια ὑπέρλογη καὶ μεταφυσική, τὴν ὁποία τείνουμε νὰ προσεγγίσουμε μέσῳ προσωπικῶν ψυχικῶν καὶ συναισθηματικῶν κριτηρίων, τὰ ὁποῖα δὲν ὑπόκεινται σὲ ὑπαρκτοὺς ἐπιστημονικοὺς κανόνες.
Παρ᾿ ὅλα τὰ προηγούμενα, πολλὲς φορὲς κατὰ τὴ διάρκεια τῶν αἰώνων, ὑπῆρξαν περιπτώσεις ταύτισης τῶν ἐννοιῶν τῆς «ἐπιστημονικῆς πρόβλεψης» καὶ τῆς «προφητείας».
Ἡ ταύτιση αὐτή, ὁπότε συναντᾶται, ὀφείλεται κυρίως ἀτοὺς παρακάτω δυὸ παράγοντες:
α) Σὰν πρῶτο παράγοντα μποροῦμε νὰ διακρίνουμε τὴν ἐπιστημονικὴ ἢ κοινωνικὴ σκοπιμότητα τῆς περιόδου.
Χαρακτηριστικὸ παράδειγμα ἀποτελεῖ ἡ πρόβλεψη τῶν ἡλιακῶν καὶ σεληνιακῶν ἐκλείψεων ἀπὸ τοὺς Βαβυλωνίους καὶ Αἰγυπτίους ἱερεῖς. Οἱ προβλέψεις αὐτῶν τῶν γεγονότων, ὅσον ἀφορᾷ στοὺς ἀστρονόμους - ἱερεῖς, ἦταν ἐπιστημονικές, ἐφόσον ἦταν γνωστὰ τὰ φυσικὰ αἴτια καὶ οἱ νόμοι τοῦ ἐπαναλαμβανόμενου κύκλου τῶν φαινομένων αὐτῶν.
Ἡ προαναγγελία ὅμως τῶν ἐκλείψεων, ὅσον ἀφορᾷ τὸ λαό, ὁ ὁποῖος ἀγνοοῦσε τὰ αἴτια καὶ τοὺς νόμούς τους, φάνταζε ὡς προφητεία. Λόγω τοῦ γεγονότος αὐτοῦ, οἱ ἐκλείψεις ἀποτελοῦσαν γιὰ τὶς μάζες, ὑπερφυσικὲς ἐκφράσεις τῆς βούλησης τῶν ἑκάστοτε θεῶν τους.
β) Ἕνας δεύτερος παράγοντας ὑπῆρξε ἡ ἀνθρώπινη ἐπιπολαιότητα. Στὴν περίπτωση αὐτή, ἡ σύγχυση τῶν ἐννοιῶν ἔχει σὰν στόχο, τὴν ἀνάδειξη κάποιων ἀμφιλεγόμενων ἀπόψεων, προκειμένου αὐτὲς νὰ γίνουν ἀποδεκτὲς ἀπὸ τὸ εὐρὺ κοινό. Ἡ ἐπιπολαιότητα αὐτὴ μετατρέπεται σὲ ἐγκληματικὴ σκοπιμότητα, ἂν μέσῳ αὐτῆς τῆς ταύποης ἐπιχειρεῖται ἡ ἐσκεμμένη παραπλάνηση τοῦ κοινοῦ, μὲ ἀπώτερο στόχο τὴ δόξα ἢ τὸν ἀνθρώπινο πλοῦτο.
Ὅσον ἀφορᾷ στὴν Ἀστρολογία, οἱ στόχοι τοὺς ὁποίους ὑπηρετεῖ ἡ ἐσκεμμένη ταύτιση τῶν ἐννοιῶν «ἐπιστημονικὴ πρόβλεψη» καὶ «προφητεία», καθὼς καὶ ἡ χρησιμοποίηση ἐπιστημονικῶν ὅρων χωρὶς τὸ ἐννοιολογικό τους περιεχόμενο, ποικίλουν ἀνάλογα μὲ τὴν ἐποχή.
5. Πέρα ἀπὸ τὴν ἐπιστημονικὴ γνώση
Πέρα ὅμως ἀπὸ τὰ θέματα γνώσης, ἡ ἔννοια ἐπιστήμη συμπεριλαμβάνει ἕνα σύνολο κανόνων ἤθους, τοὺς ὁποίους ὁ ἐπιστήμονας πρέπει νὰ ἀποδέχεται καὶ νὰ ἐφαρμόζει. Ἄπό τους κανόνες αὐτοὺς διακρίνουμε τρεῖς, τοὺς πιὸ σημαντικούς:
α) Τὴν ἐπίγνωση τῆς δυνατότητας σφάλματος. Εἶναι σὲ ὅλους γνωστὸ ὅτι ἡ ἐπιστημονικὴ ἔρευνα, ὅπως τὴν ὁριοθετήσαμε στὰ προηγούμενα, ἔχει ζωὴ μόλις 300 περίπου ἐτῶν.
Ἡ μικρὴ αὐτὴ ζωὴ τῆς ἀποδεικτικῆς ἐπιστημονικῆς σκέψης, ἔχει πείσει τοὺς ἐπιστήμονες ὅτι αὐτὰ ποὺ δὲν γνωρίζουν, γύρω ἀπὸ τοὺς φυσικοὺς νόμους καὶ τὰ συμπαντικὰ γεγονότα, εἶναι ἀπείρως περισσότερα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ γνωρίζουν. Ὅμως καὶ γι᾿ αὐτὰ ἀκόμα τὰ γεγονότα ἢ φαινόμενα, τὰ ὁποῖα θεωροῦνται γνωστὰ καὶ διερευνημένα, ἡ ἐπιστήμη διατηρεῖ σχετικὲς ἀνθρώπινες ἐπιφυλάξεις, ἀναγνωρίζοντας τὴν δυνατότητα ἀνθρώπινου σφάλματος, ἢ κακῆς ἀνθρώπινης ἐκτίμησης τῆς εὐρύτητας ἢ ποιότητα τῶν φυσικῶν παραμέτρων ποὺ ἐπιδροῦν στὴ γέννηση, ἢ στὴν ἐξέλιξη τῶν φαινομένων.
Ή ἐπίγνωση τῆς περιορισμένης ἀνθρώπινης γνώσης καὶ τῆς πιθανότητας σφάλματος ἔχει σὰν ἀποτέλεσμα, ὁ ἐπιστήμονας νὰ εἶναι σεμνὸς καὶ ταπεινός, ἀναγνωρίζοντας τὴν ἀλήθεια τῶν λόγων τοῦ Σωκράτη: «ἓν οἶδᾳ ὅτι οὐδὲν οἶδα» (ἕνα γνωρίζω ὅτι τίποτα δὲν γνωρίζω).
Τὸν βασικὸ αὐτὸ ἐπιστημονικὸ κανόνα δὲν ἀποδέχεται στὴν πράξη ἡ Ἀστρολογία. Οἱ ἀστρολόγοι, ὄντας ὑπερόπτες, διαπνέονται ἀπὸ τὴ βεβαιότητα ὅτι ὅλα ὅσα πιστεύουν εἶναι μοναδικὰ καὶ μὴ ἐπιδεχόμενα τροποποιήσεων ἢ σφαλμάτων. Μὲ λίγα λόγια, αὐτὸ ποὺ φαίνεται νὰ πιστεύει ἡ Ἀστρολογία εἶναι ἀντίθετο μὲ τὴν ρήση τοῦ Σωκράτη καὶ μπορεῖ νὰ ἐκφραστεῖ μὲ ἕνα ἀντίθετο ρητό, «ἓν οἶδᾳ ὅτι τὰ πάντα οἶδα» (ἕνα γνωρίζω, ὅτι γνωρίζω τὰ πάντα).
Ἀναγνωρίζοντας ὅμως οἱ ἐπιστήμονες ὅτι δὲν γνωρίζουν τὰ πάντα, δὲν εἶναι διατεθειμένοι νὰ ἀποδεχθοῦν χωρὶς ἔρευνα καὶ ἀποδεικτικὸ ὑλικό, ὁτιδήποτε προτείνεται ἀπὸ ὁποιονδήποτε, πιεζόμενοι ἀπὸ κοινωνικές, προσωπικὲς ἢ πολιτικὲς προκαταλήψεις, ἀποβλέποντας ἁπλὰ σὲ ὠφελιμιστικὰ ἀνταλλάγματα πλούτου ἢ δόξας. Πόσο μᾶλλον δὲν προτίθεται ἡ ἐπιστήμη νὰ ἀναγνωρίσει γεγονότα, τὰ ὁποῖα ὄχι μόνο δὲν εἶναι ἐπιδεκτικὰ ἐπιστημονικῆς ἐπιβεβαίωσης, ἀλλὰ ἀντιτίθενται στὴν ἤδη ὑπάρχουσα γνώση.
Οἱ ἐπιστήμονες ἀνὰ πᾶσα στιγμὴ εἶναι ἕτοιμοι νὰ ἀποδεχθοῦν ὅτι ἔχουν ἄδικο σὲ κάποιες ἀπόψεις τους, ἐνῷ δὲν ἔχουν κανένα ἐνδοιασμὸ νὰ ἐρευνήσουν καὶ νὰ διατυπώσουν ἀλήθειες ποὺ θέτουν σὲ ἀμφισβήτηση καὶ αὐτὰ ἀκόμα τὰ θεμέλια της σύγχρονης ἐπιστημονικῆς γνώσης.
Ἡ σύγχρονη ἐπιστήμη δὲν φοβᾶται νὰ συζητᾶ καὶ νὰ ἀναζητᾶ τὴν ἀλήθεια ὅσον ἄφορα τὴν ὕπαρξη καὶ τὴ φύση τῶν μελανῶν ὀπῶν, καὶ τῆς δυνατότητας μέσῳ τῶν διαδοχικῶν ὁριζόντων, ποὺ ἴσως ὑπάρχουν στὸ ἐσωτερικό τους, νὰ ὁδηγούμεθα πρὸς τὸ παρελθὸν ἢ τὸ μέλλον.
Δὲν ἔχει κανένα ἐνδοιασμὸ ἡ σύγχρονη Ἀστροφυσικὴ νὰ ἐρευνᾶ φιλοσοφικὰ καὶ ἐπιστημονικά, τὴν δυνατότητα ὕπαρξης ἐνὸς δεύτερου ἀντιπαράλληλου Σύμπαντος, τὸ ὁποῖο ἴσως συνυπάρχει μὲ τὸ δικό μας, χωρὶς ὅμως νὰ γίνεται ἀντιληπτὸ ἀπὸ ἐμᾶς. Τέλος ἡ σύγχρονη ἐπιστήμη δὲν συγκρατεῖται ἀπὸ κανένα δόγμα προκειμένου νὰ συνεχίσει μὲ ἐπιμονὴ καὶ ὑπομονὴ νὰ ἀναζητᾶ ἄλλους ἐξωγήινους πολιτισμοὺς στὰ μακρινὰ ἀστέρια τοῦ Σύμπαντος.
β) Ἡ διδασκαλικὴ εὐαισθησία. Ἡ διδασκαλικὴ εὐαισθησία, ἀποτελεῖ τὴν εἰδοποιὸ διαφορὰ μεταξὺ τοῦ δάσκαλου ἐπιστήμονα - ἐρευνητῆ καὶ τοῦ ἐπαγγελματία - ἀστρολόγου.
Ὁ δάσκαλος ἐπιστήμονας, ἔχει ἀσφαλῶς μέσα του μία διαμορφωμένη ἀναπόδεικτη πίστη γιὰ τὴν ἀλήθεια ἢ ὄχι κάποιων φαινομένων ἢ γεγονότων. Ἡ πίστη αὐτὴ πηγάζει ἀπὸ τὴ φιλοσοφική, μεταφυσική, θρησκευτικὴ ἢ κοινωνικὴ συγκρότησή του σὰν ἀνθρώπου, καὶ ἀποτελεῖ κυρίαρχο στοιχεῖο τῆς ψυχικῆς καὶ πνευματικῆς του ὑπόστασης. Αὐτὸ ποὺ πρέπει νὰ τονιστεῖ εἶναι ὅτι πολλὲς φορὲς τὰ ἑκάστοτε ἐσωτερικὰ «πιστεύω» τοῦ ἐπιστήμονα, μπορεῖ νὰ εἶναι ἀντίθετα καὶ πρὸς αὐτὲς τὶς κυρίαρχες ἐπιστημονικὲς ἀπόψεις τῆς περιόδου. Τὴν πίστη του στὶς ἀπόψεις αὐτὲς ὁ ἐπιστήμονας δάσκαλος προσπαθεῖ, χρησιμοποιώντας κάθε ἐπιστημονικὸ μέσο, νὰ ἀποδείξει καὶ νὰ τεκμηριώσει.
Κατὰ τὴ διάρκεια ὅμως τῆς ἀποδεικτικῆς διαδικασίας, τὸ διδακτικὸ ἦθος. δὲν ἐπιτρέπει στὸν δάσκαλο ἐπιστήμονα νὰ διδάξει στοὺς μαθητές του, ἀλλὰ καὶ στὸ εὐρύτερο κοινό, τὶς ἐσωτερικές του ἀπόψεις, οἱ ὁποῖες μπορεῖ στὸ μέλλον νὰ ἀποδειχθοῦν λανθασμένες.
Ὁ ἐπιστήμονας δάσκαλος, δὲν θεωρεῖ ἠθικὸ νὰ χρησιμοποιεῖ τὸ προσωπικὸ καὶ ἐπιστημονικό του κύρος, ἢ ἀκόμα τὸ ψυχικὸ καὶ συναισθηματικὸ δέος ποὺ πολλὲς φορὲς προκαλοῦν τὰ ἄδυτα τοῦ συμπαντικοῦ μυστηρίου, προκειμένου νὰ λύσει, μέσῳ τῶν μαθητῶν του, προσωπικὰ προβλήματα ὑλικῆς του ἀποκατάστασης, ἢ κοινωνικῆς προβολῆς καὶ ἐπιβεβαίωσης.
γ) Ὁ σεβασμὸς στὸν παράγοντα «ἄνθρωπος». Ἕνα γεγονὸς ὅμως τὸ ὁποῖο θὰ πρέπει νὰ σημειώσουμε εἶναι ὅτι τὴν γνώση ὁ ἐπιστήμονας πρέπει νὰ τὴν χρησιμοποιεῖ μὲ τρόπο ὥστε νὰ γίνεται σεβαστὴ ἢ νοητική, συναισθηματική, ψυχικὴ καὶ βιολογικὴ ἰδιαιτερότητα κάθε ἄνθρωπου. Ἡ ἐπιστήμη δὲν εἶναι αὐτοσκοπός, ἀλλὰ μέσον ἀνάπτυξης τῶν φυσικῶν, νοητικῶν, ψυχικῶν καὶ συναισθηματικῶν δυνατοτήτων τοῦ ἀνθρώπου.
Σάν παράδειγμα ἀναφέρουμε τὴν πρακτικὴ τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης. Ἂν καὶ σὲ πολλὲς περιπτώσεις ἕνα σύνολο ἀνθρώπων πάσχει ἀπὸ τὴν ἴδια ἀκριβῶς ἀσθένεια, τὸ εἶδος καὶ ἡ ποσότητα τοῦ φαρμάκου διαφέρει ἀπὸ ἀσθενῆ σὲ ἀσθενῆ. Ἡ ἐν γένει ἰατρικὴ ἀγωγὴ εἶναι συνάρτηση εἰδικότερων βιολογικῶν ἢ καὶ ψυχικῶν δυνατοτήτων καθενὸς ξεχωριστὰ καὶ καθορίζεται μὲ προσοχὴ ἀπὸ τὸν θεράποντα ἰατρό, μετὰ ἀπὸ προσεκτικὴ ἀνάλυση τῆς εἰκόνας τοῦ συγκεκριμένου ἀσθενῆ.
Εἶναι ἀδιανόητη γιὰ τὴ σύγχρονη ἰατρικὴ ἐπιστήμη, κάθε γενικευμένη καὶ ἀόριστη δήλωση, στὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης, π.χ. τῆς μορφῆς «ἂν πάσχεις ἀπὸ ἕλκος τοῦ στομάχου πάρε τὸ τάδε φάρμακο στὴν τάδε δοσολογία».
Ὁμοίως ὁ θεράπων ἰατρός, γιὰ τοὺς ἴδιους λόγους, ἀποκαλύπτει σὲ διαφορετικὸ βαθμὸ καὶ μὲ διαφορετικὸ τρόπο γιὰ κάθε ἀσθενῆ, τὴν σοβαρότητα καὶ τὴν πιθανὴ τελικὴ ἐξέλιξη τῆς ἀρρώστιας του.
Ἀντίθετα, οἱ ἀστρολόγοι δὲν δείχνουν τὴν ἴδια εὐαισθησία στὴν ἰδιαιτερότητα τῆς φύσης κάθε ἀνθρώπου.
Γιὰ παράδειγμα, ἐνῷ πιστεύουν (σωστὰ ἢ ὄχι) ὅτι ἡ ἁπλὴ γνώση τοῦ εἴδους τοῦ ζῳδίου δὲν εἶναι ἀρκετὴ προκειμένου νὰ κάνουν σωστὴ πρόβλεψη ποὺ νὰ ἀφορᾷ τὴ ζωὴ κάποιου συγκεκριμένου ἀνθρώπου (χρειάζεται τὸ ἔτος, ἡ ἡμέρα καὶ ἡ ὥρα γέννησης) χωρὶς κανέναν ἐνδοιασμὸ κάνουν ἀστρολογικὲς προβλέψεις ὀτὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης, στηριζόμενοι μόνο στὸ ζώδιο κάθε ἀνθρώπου, ἀδιαφορώντας γιὰ τὶς ὅποιες ψυχικὲς ἢ συναισθηματικὲς ἐπιπτώσεις μποροῦν νὰ ἔχουν οἱ ἀτελεῖς, σύμφωνα μὲ τὴν Ἀστρολογία, ἀπόψεις τους γιὰ τὸ ἀφελὲς ἀκροατήριο ποὺ τοὺς παρακολουθεῖ.
Ἀστρολογία - οἰκονομικὴ ἀπάτη. Γιὰ νὰ κερδίσουμε στὸ ΛΟΤΤΟ, ἕκτος ἀπὸ 1.000 δραχμές, ὁ Ἀστρολόγος - «ἐπιστήμονας» ζητάει καί... τὸ νούμερο τοῦ παπουτσιοῦ μας!!!
6. Κάποιες τελικὲς σκέψεις.
Μετὰ ὅλα τὰ προηγούμενα ἡ προσωπική μας, μὴ ἀλάνθαστη, ἄποψη εἶναι ὅτι ἡ Ἀστρολογία στὴν ἐφαρμοσμένη μορφή της, ἄσχετα τοῦ ἂν εἶναι ἀληθινὴ ἢ ὄχι ἡ γνώση ποὺ ἐπαγγέλλεται, διακρίνεται ἀπὸ μιὰ σειρὰ ἀδυναμιῶν, ὅπως:
α) Χρησιμοποιεῖ ἐπιστημονικοὺς ὅρους, προκειμένου νὰ περιγράψει φαινόμενα ἄσχετα μὲ ἐκεῖνα ποὺ οἱ ὄροι αὐτοὶ ἔχουν συμφωνηθεῖ νὰ περιγράφουν ἀπὸ τὴν ἐπιστημονικὴ κοινότητα
β) Δὲν ἀποδέχεται τὴν πιθανότητα σφάλματος, ὁρισμένων βασικῶν της θέσεων.
γ) Δὲν διαπνέεται ἀπὸ τὴν ποιότητα τῆς ἐπιστημονικῆς διδασκαλικῆς εὐαισθησίας καὶ τέλος,
δ) Δὲν σέβεται τὴν ἰδιαιτερότητα τῆς φύσης, τῆς ψυχῆς καὶ τῆς εὐαισθησίας, ξεχωριστὰ κάθε ἀνθρώπου.
Οἱ τέσσερις αὐτὲς ἀδυναμίες, δημιουργοῦν βάσιμες ἐντυπώσεις ὅτι ἡ Ἀστρολογία, ἄσχετα ἂν εἶναι σωστὲς ἢ ὄχι οἱ θέσεις της πάνω σὲ ἕνα σύνολο φαινομένων (γεγονὸς ποὺ θὰ σχολιάσουμε στὴ συνέχεια), δὲν διαπνέεται, οὔτε σέβεται τὴν ἐπιστημονικὴ δεοντολογία. Καὶ μόνο τὸ γεγονὸς αὐτὸ τὴν κάνει ἐπιστημονικὰ ἀφερέγγυα, μηδενίζοντας τὴ δυνατότητα, τῆς ἔστω καὶ φιλοσοφικῆς ἐπαφῆς της μὲ τὴν ἐπιστημονικὴ κοινότητα.
________________________________________
ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ:
Θρησκεία ἢ Ἐπιστήμη;
Σύντομη Ἱστορικὴ ἀναδρομή
α) Στὴν ἀρχαία Βαβυλώνα.
Ἀρχίζοντας μία σύντομη πορεία στὶς Ἱστορικὲς ρίζες τῆς Ἀστρολογίας, εἶναι ἐνδιαφέρον νὰ σταθοῦμε καὶ νὰ ἐξετάσουμε τὸ περιεχόμενο κάποιων παρεξηγημένων ἐφαρμογῶν τῆς ἐπιστημονικῆς γνώσης τῶν Βαβυλωνίων, ποὺ θεωροῦνται, κατὰ κάποιον τρόπο, οἱ πατέρες τῆς Ἀστρολογίας.
Ὅπως εἶναι γνωστό, πρῶτοι οἱ Βαβυλώνιοι μελέτησαν τὸν ἔναστρο οὐρανὸ καὶ κατέγραψαν μὲ ἐπιμέλεια τὰ ἀποτελέσματα τῶν ἀστρονομικῶν παρατηρήσεων ποὺ διεξήγαγαν κατὰ τὴ διάρκεια πολλῶν ἑκατονταετηρίδων.
Οἱ μακρόχρονες αὐτὲς παρατηρήσεις, ἰδίως τῶν γνωστῶν τότε πλανητῶν, τῆς Σελήνης καὶ τοῦ Ἥλιου, τοὺς ἔδωσαν τὴ δυνατότητα νὰ συνάγουν σαφῆ συμπεράσματα, γιὰ τὴν κίνηση ἄλλα καὶ τὰ αἴτια ποὺ δημιουργοῦν πολλὰ ἀστρονομικὰ φαινόμενα, ὅπως εἶναι οἱ ἡλιακὲς καὶ σεληνιακὲς ἐκλείψεις.
Ἰδιαίτερα σημείωσαν τὴν περιοδικότητα ἀρκετῶν ἀστρονομικῶν φαινομένων, ἐκτὸς τῶν ἐκλείψεων, ὅπως εἶναι ἡ περιοδικότητα τῶν φάσεων τῶν πλανητῶν καὶ ἡ ἐπιτολὴ κάποιων ἀστεριῶν, ὅπως ὁ Σείριος. Γιὰ διευκρινιστικοὺς λόγους ἀναφέρουμε ὅτι ἐπιτολὴ ἐνὸς ἀστεριοῦ θεωροῦμε τὸ φαινόμενο τῆς ταυτόχρονης ἀνατολῆς του μὲ τὸν Ἥλιο.
Μὲ βάση τὰ προηγούμενα, μποροῦμε νὰ ὑποστηρίξουμε ὅτι ἡ ἀστρονομικὴ γνώση τῶν Βαβυλωνίων, ὅπως καὶ ἡ πρόβλεψη διαφόρων οὐράνιων φαινομένων, ὑπῆρξε ἐπιστημονική, τουλάχιστον ὅσον ἀφορᾷ στοὺς ἀστρονόμους - ἱερεῖς. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι κανένας Βαβυλώνιος ἀστρονόμος - ἱερέας, δὲν πίστευε ὅτι οἱ θεοὶ μποροῦσαν, κατὰ τὸ δοκοῦν, χωρὶς συγκεκριμένη γενικότερη φυσικὴ αἰτία, νὰ ὁδηγοῦν τὰ φυσικὰ φαινόμενα, ἔξω ἀπὸ τοὺς γενικοὺς συμπαντικοὺς φυσικοὺς νόμους. Γιὰ τοὺς Βαβυλώνιους, ἔργο τῶν θεῶν ἦταν ἡ συγκρότηση τῶν γενικῶν, ἀρχικῶν, συμπαντικῶν νόμων, μέσα στὰ πλαίσια τῶν ὁποίων ὄφειλαν νὰ λειτουργοῦν καὶ αὐτοί, σὲ κάθε περίπτωση ὑλικῆς ἔκφρασής τους.
Στηριγμένοι στὴν προηγούμενη ἐπιστημονικὴ θεώρηση τῶν φυσικῶν πραγμάτων, οἱ Βαβυλώνιοι δόμησαν μιὰ ἄκρως ἐπιστημονικὴ ἄποψη ποὺ συνοψίζεται στὶς πιὸ κάτω δυὸ ἀρχές:
α) Τὸ Σύμπαν ὑπακούει σὲ γενικοὺς συμπαντικοὺς ἀναλλοίωτους φυσικοὺς κανόνες. Μεταξὺ τῶν κανόνων αὐτῶν, γιὰ τοὺς Βαβυλώνιους, σημαντικότατος ἦταν ὁ κανόνας τῆς περιοδικότητας τῶν φαινομένων. Ὡς ἐκ τούτου ἡ περιοδικότητα τῶν φάσεων τῆς Σελήνης, τῆς Ἀφροδίτης ἢ τῆς ἐπιτολῆς του Σειρίου ἀποτελοῦσαν καθοριστικὲς ἐκφράσεις ἐνὸς γενικότερου συμπαντικοῦ κανόνα.
Αὐτὸ ὅμως ποὺ θέλουμε νὰ τονίσουμε εἶναι ὅτι ὅλα τὰ προηγούμενα, ἀποτελοῦσαν μέρος τῆς ἀποκλειστικῆς ἀπόκρυφης γνώσης τῶν Βαβυλωνίων ἀστρονόμων -ἱερέων καὶ δὲν εἶχαν καμιὰ σχέση μὲ τὰ μυθοπλαστικὰ σχήματα ποὺ διδάσκονταν στὸ λαό, μὲ στόχο τὴν διαιώνιση τῆς κυριαρχίας τῶν εἰδωλολατρικῶν ἱερατείων πάνω στὶς μάζες.
β) Ὅσον ἀφορᾶ τὸν ἄνθρωπο, οἱ Βαβυλώνιοι πίστευαν ὅτι, ἐφόσον ἀποτελεῖ μέρος τῆς συμπαντικῆς δημιουργίας, θὰ ἔπρεπε οἱ λειτουργίες του νὰ ὑπακούουν σὲ κανόνες περιοδικότητας, ποὺ πιθανὸν νὰ συνέπιπταν μὲ τὴν περιοδικότητα κάποιων οὐράνιων φαινομένων.
Γιὰ νὰ γίνουμε πιὸ σαφεῖς, οἱ Βαβυλώνιοι δὲν πίστευαν ὅτι τὰ οὐράνια φαινόμενα ἦταν ἐκεῖνα ποὺ ὁδηγοῦσαν τὸ πεπρωμένο τοῦ ἄνθρωπου, ἢ καθόριζαν τὶς ψυχικὲς ἢ βιολογικὲς λειτουργίες του. Ἁπλῶς πίστευαν ὅτι ὑπῆρχε πιθανότητα, οἱ συμπαντικοὶ κανόνες ποὺ ἀναγκάζουν τὰ οὐράνια φαινόμενα νὰ ἐπαναλαμβάνονται στὴ διάρκεια τοῦ χρόνου, νὰ μποροῦν νὰ ἐκφράζονται καὶ στὴν περίπτωση τοῦ ἀνθρώπου μὲ τοὺς ἴδιους χρονικοὺς ρυθμούς.
Τὴ σκέψη τοὺς αὐτὴ οἱ Βαβυλώνιοι, σὰν γνήσιοι πρόγονοι τῶν σύγχρονων ἐπιστημόνων ἐρευνητῶν, προσπάθησαν νὰ ἀποδείξουν μὲ ἕνα τρόπο ποὺ ἔβαζε τὰ θεμέλια τῆς σημερινῆς στατιστικῆς ἐπιστήμης. Εἰδικότερα κατέγραψαν, γιὰ πολὺ μεγάλα χρονικὰ διαστήματα, τὰ χαρίσματα ἢ τὴν προσωπικὴ ἐξέλιξη τῶν κατοίκων τῆς μικρῆς περιοχῆς ποὺ μποροῦσαν νὰ ἐλέγξουν. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ προσπαθοῦσαν νὰ διαπιστώσουν ἂν τὰ γεγονότα αὐτὰ συνδέονταν, ὄχι μὲ αὐτὰ καθεαυτὰ τὰ ἀστέρια, τοὺς πλανῆτες καὶ τὶς κινήσεις τους, ἀλλὰ μὲ τοὺς φυσικοὺς νόμους τῆς συμπαντικῆς περιοδικότητας στοὺς ὁποίους ὑπάκουαν καὶ τὰ οὐράνια αὐτὰ σώματα.
Θετικὴ ἀπάντηση στὴν προσπάθεια αὐτῆς τῆς σύνδεσης, ὅπως γνωρίζουμε μέχρι σήμερα ἀπὸ τὶς ἀρχαιολογικὲς ἀνακαλύψεις, δὲν δόθηκε ἀπὸ τοὺς Βαβυλώνιους ἢ ἀργότερα ἀπὸ τοὺς Αἰγυπτίους, οἱ ὁποῖοι θεωροῦνταν κληρονόμοι τῆς γνώσης τῶν πρώτων.
Ἡ ἀδυναμία μιᾶς τέτοιας συσχέτισης, ἔχει πλέον ἀποδειχθεῖ καὶ ἐπιστημονικὰ ἀπὸ τὸν Γάλλο στατιστικολόγο Μισὲλ Γκωκελέν.
Ἂς ρίξουμε ὅμως μιὰ ματιὰ στὰ ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς ἔρευνας.
Ὅπως γνωρίζουμε, σύμφωνα μὲ τὴν ἀστρολογικὴ θεωρία, ὅταν ὁ πλανήτης Ἄρης βρίσκεται σὲ κάποιες συγκεκριμένες θέσεις κατὰ τὴ στιγμὴ τῆς γέννησης ἐνὸς ἄνθρωπου, τὸν προικοδοτεῖ, ἀνάλογα μὲ τὴ θέση τοῦ αὐτή, μὲ μιὰ τάση νὰ στραφεῖ πρὸς τὰ ἐπαγγέλματα τοῦ ἐπιστήμονα, τοῦ στρατιωτικοῦ ἢ τοῦ ἀθλητῆ ἀντίστοιχα.
Ὁ Γάλλος στατιστικολόγος, συνέλεξε ἕνα πολὺ μεγάλο τυχαῖο δεῖγμα, ἐπιστημόνων, στρατιωτικῶν καὶ ἀθλητῶν, διερευνώντας ταυτόχρονα σὲ πόσες περιπτώσεις οἱ ἀστρολογικὲς αὐτὲς συνθῆκες πληροῦνται.
Ἂν τὸ ποσοστὸ τοῦ τυχαίου γεγονότος ποὺ μποροῦσε νὰ προσδιοριστεῖ μαθηματικά, διέφερε ἀπὸ τὸ ποσοστὸ τῶν ἀστρολογικὰ ὀρθῶν περιπτώσεων πάνω ἀπὸ 6%, ποὺ εἶναι τὸ ἐλάχιστο στατιστικὸ σφάλμα, τότε θὰ ἔπρεπε ν᾿ ἀντιμετωπίσουμε τὴν ἀστρολογικὴ αὐτὴ ὑπόθεση μὲ ἰδιαίτερη προσοχή.
Τὰ ἀποτελέσματα τῆς στατιστικῆς αὐτῆς ἔρευνας, ὅπως καταγράφονται πιὸ κάτω, δὲν συνηγοροῦν ὑπὲρ τῶν ἀστρολογικῶν ἀπόψεων, ἀλλὰ ὑπὲρ τοῦ τυχαίου γεγονότος.
Εἰδικότητα Αριθ.
ατόμων
ἔρευνας Ἄρης σὲ
εὐνοϊκὴ
θέση Τυχαῖο Ποσοστιαία
διαφορά
Επιστήμονας 3.305 665 (20%) 551 (17%) 3%
Ἀνώτατος
στρατιωτικός 3.142 634 (20%) 524 (17%) 3%
Ἀθλητής 1.485 327 (22%) 248 (17%) 5%
Τέλος αὐτὸ ποὺ θὰ πρέπει νὰ τονίσουμε εἶναι ὅτι ὁ Γάλλος στατιστικολόγος ἔκανε τὴν πιὸ πάνω ἔρευνα μὲ στόχο νὰ ἀποδείξει τὴν ἀλήθεια τῶν ἀστρολογικῶν ἰσχυρισμῶν!
Γιὰ νὰ διαφανεῖ ὅμως ἡ σοβαρότητα μὲ τὴν ὁποία ἀντιμετωπίζει ἡ ἐπιστήμη τὴ διερεύνηση ὅλων τῶν φυσικῶν ὑποθέσεων, ἀσχέτως προέλευσης, θὰ θέλαμε νὰ σημειώσουμε ἀκόμα μερικὰ γεγονότα:
Ἡ ἐπιστημονικὴ κοινότητα δὲν ἔπαψε ποτὲ νὰ διερευνᾶ τὴ βαβυλωνιακὴ ἄποψη, περὶ ὑπάρξεως κάποιων συμπαντικῶν ρυθμῶν στοὺς ὁποίους ὑπακούουν οἱ βιολογικὲς καὶ ψυχικὲς διαδικασίες τῶν γήινων ὀργανισμῶν.
Ἔτσι ἡ σύγχρονη Βιολογία ἔχει καταλήξει ἀρχικὰ σὲ κάποια ἐπιστημονικὰ συμπεράσματα ποὺ ἐπιδέχονται ὅμως μιὰ περαιτέρω διερεύνηση.
Σύμφωνα μὲ τὶς ἐπιστημονικὲς αὐτὲς ἀπόψεις, ἡ γήινη Βιολογία ὑπακούει στοὺς πιὸ κάτω βιολογικοὺς ρυθμούς, οἱ ὁποῖοι βέβαια εἶναι ἄσχετοι μὲ τὴν ἐξέλιξη καὶ φύση κάποιων οὐράνιων φαινομένων.
Ἡμερήσιος βιολογικὸς ρυθμός. Τὸν βιολογικὸ αὐτὸ ρυθμὸ ἀκολουθοῦν οἱ λειτουργίες:
• Τοῦ κύκλου ὕπνου καὶ ἐγρήγορσης,
• Τῆς μεταβολῆς τῆς θερμότητας τοῦ σώματος (min μεταξὺ 1 π.μ. καὶ 7 π.μ.).
• Τῆς κυτταρικῆς διαίρεσης (max. κατὰ τὴ διάρκεια τῆς νύκτας).
• Τὸν ἀριθμὸ τῶν αἰμοσφαιρίων (max. παραγωγῆς κατὰ τὶς πρωινὲς ὧρες).
• Τῆς νεφρικῆς ἀπέκκρισης ἄχρηστων προϊόντων (max. μέσον της ἡμέρας).
• Τῆς ἔκκρισης τῶν ἐπινεφριδίων (min. κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ ὕπνου καὶ max. τὸ πρωί).
• Τοῦ καρδιακοῦ παλμοῦ (min. μεταξὺ 10 μ.μ. καὶ 7 π.μ.).
28ήμερος βιολογικὸς ρυθμός. Ὁ βιολογικὸς αὐτὸς ρυθμός, παρουσιάζει γενικὰ περιοδικότητα, ἴση ἀριθμητικὰ μὲ τὴν περιοδικότητα τῶν σεληνιακῶν φάσεων, χωρὶς νὰ ἐξαρτᾶται ἀπὸ αὐτήν. Τὸν ρυθμὸ αὐτὸν ἀκολουθοῦν οἱ λειτουργίες:
• Τῆς γυναικείας γονιμότητας. Ἡ διαφορετικὴ ὅμως γιὰ κάθε γυναίκα ἡμερολογιακὴ ἀρχὴ τῆς περιόδου αὐτῆς, ἡ ὁποία δὲν συνδέεται μὲ κάποια συγκεκριμένη φάση τῆς Σελήνης, κάνει φανερὴ τὴν ἀνεξαρτησία τῆς λειτουργίας αὐτῆς ἀπὸ τὰ σεληνιακὰ φαινόμενα.
• Οἱ λειτουργίες πολλῶν θαλασσίων ὀργανισμῶν, οἱ ὁποῖοι γιὰ λόγους αὐτοσυντήρησης ἐναρμονίζουν τὶς βιολογικὲς διαδικασίες τους σύμφωνα μὲ τὰ φαινόμενα τῆς πλημμυρίδας καὶ ἀμπώτιδας, τὰ ὁποῖα εἶναι γνωστὰ δυναμικὰ φαινόμενα ἀλληλεπίδρασης τῶν μαζῶν Γῆς καὶ Σελήνης.
• Τέλος, ἡ ἐπιστήμη καὶ ἰδιαίτερα ἡ ψυχιατρικὴ εἶναι ἀληθὲς ὅτι ἐξακολουθεῖ νὰ διερευνᾶ τὴ δυνατότητα ἐμφάνισης ψυχικῶν διαταραχῶν κατὰ τὴ διάρκεια κάποιων σεληνιακῶν φάσεων.
Ἐποχιακὸς βιολογικὸς ρυθμός. Ἡ γήινη βιολογία γιὰ λόγους αὐτοσυντήρησης ἐναρμονίζεται μὲ τὶς ἐποχιακὲς κλιματολογικὲς συνθῆκες. Ἐνδεικτικὰ ἀναφέρουμε τὴν περίπτωση τῶν ἀποδημητικῶν πτηνῶν.
Ἡλιακὸς βιολογικὸς ρυθμός. Ὁ βιολογικὸς αὐτὸς ρυθμὸς εἶναι ὁ μόνος ὁ ὁποῖος ἐξαρτᾶται ἀπὸ αὐτὴν καθεαυτὴν τὴ φύση τοῦ ἄστρου τῆς μέρας.
Τὰ τελευταῖα χρόνια οἱ ἀστρονόμοι ἔχουν διαπιστώσει τὴν ὕπαρξη μιᾶς συνεχοῦς σωματιδιακῆς ἀκτινοβολίας ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸν Ἥλιο. Τὸ ρεῦμα τῶν σωματιδίων, ποὺ ἀποτελεῖται κυρίως ἀπὸ ἠλεκτρόνια καὶ πρωτόνια τὰ ὁποῖα μεταφέρουν πολὺ μεγάλες ἐνέργειες (100 keV), τὸ ὀνομάσαμε «ἡλιακὸ ἄνεμο». Ὁ ἡλιακὸς ἄνεμος στὴν κίνηση τοῦ παρασύρει τὸ ἡλιακὸ μαγνητικὸ πεδίο ὀτᾶ ὅρια τῆς γήινης ἀτμόσφαιρας, διαταράσσοντας τὸ γήινο μαγνητικὸ πεδίο. Ἐξ ἄλλου ἔχει ἀποδειχθεῖ ὅτι οἱ μεταβολὲς τῆς ἡλιακῆς δραστηριότητας, μεταφερόμενες μέσῳ τοῦ ἡλιακοῦ ἀνέμου, ἐπιδροῦν ἄμεσα στὴν τροπόσφαιρα, διαμορφώνοντας ἔτσι σὲ μεγάλο βαθμὸ τὶς κλιματολογικὲς συνθῆκες πολλῶν περιοχῶν τῆς Γῆς.
Τέλος, αὐτὸ ποὺ θέλουμε νὰ σημειώσουμε εἶναι ὅτι ἡ ἔνταση ὅλων αὐτῶν τῶν φαινομένων ἀκολουθεῖ ἕναν ἡλιακὸ κύκλο 11ετοῦς περιοδικῆς δραστηριότητας ὁ ὁποῖος δὲν κρύβει πλέον πολλὰ μυστικὰ γιὰ τὴ σύγχρονη Ἀστροφυσική.
Μετὰ ἀπ᾿ ὅλα τὰ προηγούμενα, γίνεται φανερὸ ὅτι μέσα σὲ κάθε ὀργανισμὸ λειτουργεῖ ἕνα «βιολογικὸ ρολόι» ποὺ ἐναρμονίζει τὶς λειτουργίες του μὲ τὴν ἐξέλιξη ἄλλων γεγονότων τὰ ὁποῖα συντελοῦνται στὸ περιβάλλον του.
Ὁ Isaac Harary καὶ οἱ συνεργάτες τοῦ στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Καλιφόρνιας, προσπαθώντας νὰ ἐξηγήσουν τὴ λειτουργία τοῦ βιολογικοῦ ρολογιοῦ, διαπίστωσαν ὅτι σχεδὸν τὸ 1% τῶν κυττάρων κάθε ὀργανισμοῦ πάλλονται ρυθμικά, χωρὶς κανένα ἐμφανὲς ἐξωτερικὸ ἐρέθισμα. Πολλαπλασιαζόμενα καὶ ἀναπτυσσόμενα τὰ κύτταρα αὐτά, δημιουργοῦν ἕνα παλλόμενο πλέγμα νηματίων ποὺ ἁπλώνονται πρὸς τὰ ἄλλα κύτταρα ἀναγκάζοντάς τα νὰ πάλλονται καὶ αὐτὰ μὲ τὸν ἴδιο ρυθμό. Ἡ λειτουργία αὐτή, σύμφωνα μὲ τὴν ἐπιστημονικὴ ὁμάδα ποὺ προαναφέραμε, ἀποτελεῖ τὸ αἴτιο τῆς λειτουργίας τοῦ «βιολογικοῦ ρολογιοῦ», τὸ ὁποῖο σὲ καμιὰ περίπτωση δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴ φύση ἢ τὴ θέση τῶν οὐράνιων σωμάτων.
β) Ἡ συμβολὴ τῆς Ῥωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας
Συνεχίζοντας τὴν περιήγησή μας στὶς ἱστορικὲς ρίζες τῆς Ἀστρολογίας δὲν εἶναι δυνατὸν παρὰ νὰ τονίσουμε τὴν τεράστια συμβολὴ τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας στὴ γιγαντιαία ἐξάπλωση τῶν ἀστρολογικῶν ἰδεῶν.
Ἕνας ἀπὸ τοὺς πρώτους ὑποστηρικτὲς τῆς Ἀστρολογίας ὑπῆρξε ὁ φραγκισκανὸς μοναχὸς Ῥογῆρος Βάκων, ἄσχετα ἂν ἀργότερα, λόγω ἄλλων ἀνεξαρτήτων ἐπιστημονικῶν μελετῶν του, θεωρήθηκε σὰν ἕνας ἀπὸ τοὺς πατέρες τῆς σύγχρονης ἐπιστήμης.
Ἡ πραγματικὴ ὅμως ταύτιση Ἀστρολογίας καὶ Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας ἐπετεύχθη ἀπὸ τοὺς Δομινικανοὺς μοναχούς, μέσῳ τοῦ ἐξέχοντος μέλους τῆς μοναστικῆς τάξης, τοῦ Ἀλβέρτου τοῦ Μεγάλου της Κολωνίας.
Τὸ «TIME-LIFE» στὸν τόμο «Ἡ ἀλήθεια γιὰ τὴν Ἀστρολογία» ἀναφέρει:
«... Περὶ τὸ 1500 μ.Χ. οἱ πάπες συμβουλεύονταν τοὺς ἀστρολόγους μὲ ὅλο τὸ ζῆλο ἐνὸς κοσμικοῦ κυβερνήτη. Τὸ ἐνδιαφέρον τῶν παπῶν δὲν περιορίστηκε στὴν ἀπρόσωπη φυσικὴ ἀστρολογία, ἀλλὰ ἑστίασαν τὴν προσοχή τους στὴ γενέθλια, τὴν ἐκλογικὴ καὶ τὴν ὡριαία ἀστρολογία, ἀφοῦ μ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπο πίστευαν ὅτι θὰ μάθουν τὴν προσωπική τους τύχη».
Ἡ παπικὴ καὶ ἡ βασιλικὴ ἐξουσία ἀντάμειβε τοὺς ἀστρολόγους πλουσιοπάροχα. Αὐτὸς ὅμως ποὺ γοητεύτηκε ἀπὸ τὴν Ἀστρολογία περισσότερο ἀπὸ ὅλους τοὺς πάπες τῆς Ῥώμης ἦταν ὁ Παῦλος ὁ III, ἀρχηγὸς τῆς Ῥωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἀντι-μεταρρύθμισης.
Μὲ τὴν ἄνοδο τοῦ Παύλου III στὸν παπικὸ θρόνο, ἔφθασε στὸ Βατικανὸ ὁ προσωπικὸς ἀστρολόγος του Λουκᾶς Γκουαρίκο, τὸν ὁποῖο ἀργότερα ὁ πάπας ἔχρισε ἐπίσκοπο. Τὸν χειροτονηθέντα ἐπίσκοπο Λουκᾶ Γκουαρίκο ὁ πάπας ἀντικατέστησε μὲ κάποιον ἄλλον ἀστρολόγο, τὸν Μάριο Ἀλτέριο.
Τὴν τυφλὴ πίστη τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας στὶς ἀστρολογικὲς δοξασίες, μαρτυροῦν οἱ διώξεις τῶν ἀστρονόμων τῆς περιόδου ἐκείνης ὅπως τῶν Τζιορντάνο Μπροῦνο, Κοπέρνικου καὶ Γαλιλαίου ἀπὸ τὴν καθολικὴ Ἱερὰ Ἐξέταση καὶ πολλῶν ἄλλων οἱ ὁποῖοι ὑπεστήριζαν ὀρθὲς ἀστρονομικὲς ἀπόψεις, ὅπως τὴν ἡλιοκεντρικὴ θεωρία, οἱ ὁποῖες ἦταν ἀντίθετες, ὅπως θὰ δοῦμε στὴ συνέχεια, μὲ βασικὲς ἀστρολογικὲς δοξασίες.
Τὴν ταύτιση τῆς Ῥωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας μὲ τὴν Ἀστρολογία μποροῦμε νὰ διαπιστώσουμε ἐκτὸς τῶν ἄλλων, ἀπὸ τὴν παρουσία ἀστρολογικῶν παραστάσεων καὶ συμβόλων σὲ πάρα πολλοὺς παλαιοὺς καθολικοὺς ναούς. Σὰν παράδειγμα ἀναφέρουμε τὸ ναὸ τῆς Σὰρτρ στὴν Γαλλία, τὴν ἐκκλησία τῆς Γκροπίνα, τὸ Ἄββαεῖο Βεζέλεϋ στὴ Γαλλία, τὸ Βαπτιστήριο τῆς Πάρμα καὶ τὴ μητρόπολη τῆς Ἀμιένης στὴ Γαλλία.
γ) Ἀστρολογία καὶ ἀποκρυφισμός
Καθὼς προχωροῦσε ὁ 19ος αἰώνας οἱ ἀστρονομικὲς ἀλλὰ καὶ οἱ ἄλλες φυσικὲς ἀνακαλύψεις εἶχαν καταφέρει συντριπτικὰ κτυπήματα στὸ οἰκοδόμημα τῶν ἀστρολογικῶν ἰδεῶν τῆς περιόδου.
Ἀκριβῶς ἐκείνη τὴν ἐποχή, ἡ Ἀστρολογία, ψάχνοντας ἐρείσματα ἐπιβίωσης καὶ μὴ μπορώντας πλέον νὰ τεκμηριώσει ἐπιστημονικὰ τὶς ἀπόψεις της, ἄρχισε νὰ συνδέεται μὲ τὸν ἀποκρυφισμό. Πατέρες αὐτῆς τῆς προσέγγισης ὑπῆρξαν οἱ Μόρισον καὶ Σίλμπι. Ἡ σύνδεση ὅμως τῆς Ἀστρολογίας μὲ ἄλλες ἀπόκρυφες, ὅπως λέγονται, παραδόσεις καὶ δοξασίες κορυφώθηκε τὸ 1875 μὲ τὴν ἵδρυση τῆς Θεοσοφικῆς Ἐταιρίας ἀπὸ τὴν Ῥωσίδα ἀποκρυφίστρια Ἕλενα Πετρόβνα Μπλαβάτσκι καὶ τὸν Ἀμερικανὸ Χένρι Σ. Ὄλκοτ.
Στόχος τῆς Ἐταιρίας αὐτῆς ἦταν ἡ ἀναζήτηση τῆς γνώσης τῆς φύσης καὶ τῶν ἰδιοτήτων τῆς Ὑπέρτατης Δυνάμεως.
Ἂν καὶ ἡ Ἀστρολογία ἦταν μόνο ἕνα μικρὸ μέρος τῆς Θεοσοφίας, περὶ τὸ 1890 ἀπετέλεσε τὸν κυρίαρχο στόχο τοῦ Ἄγγλου Γουίλιαμ Φρέντερικ Ἀλαν Λήο, ὁ ὁποῖος, μέσῳ φτηνῶν ἐκδόσεων, ἔκανε γνωστὴ τὴ θεοσοφικῆ ἄποψη τῆς Ἀστρολογίας στὸ εὐρὺ κοινό.
Ἡ θεοσοφικὴ αὐτὴ ἄποψη μὲ τὴν ὀνομασία «Ἐσωτερικὴ Ἀστρολογία» ἀποτελεῖ τὸ βασικὸ θεωρητικὸ καὶ φιλοσοφικὸ ὑπόβαθρο τῆς ἐφηρμοσμένης Ἀστρολογίας ἡ ὁποία ὀνομάζεται «ἐξωτερικὴ Ἀστρολογία» ἢ «Ἀστρολογία πρόβλεψης».
Τὸ ἀστρολογικὸ κοσμοείδωλο
1. Τί εἶναι, τελικά, ἡ Ἀστρολογία;
Προκειμένου νὰ δοθεῖ, τελικά, ἡ πραγματικὴ διάσταση τοῦ προβλήματος «Ἀστρολογία», πιστεύουμε ὅτι δὲν πρέπει νὰ χαθοῦμε στὸν λαβύρινθο τῶν ἔντεχνων ἀστρολογικῶν ὅρων. Ἡ λύση εἶναι νὰ ἀπαντήσουμε σὲ ἕνα πρωταρχικὸ ἐρώτημα ποὺ ἀσφαλῶς θὰ σημαδέψει τὴν ροὴ τῶν τελικῶν μας ἀπόψεων. Τὸ ἐρώτημα εἶναι: «Τί εἶναι τελικὰ ἡ Ἀστρολογία; Τέχνη, Ἐπιστήμη ἢ Φιλοσοφικὴ Ἐνόραση;».
Ἀντὶ νὰ ἐκφράσουμε, πάνω στὸ θέμα αὐτὸ προσωπικὲς ἀπόψεις, εἶναι ἐνδιαφέρον νὰ μεταφέρουμε τὴν ἄποψη - θέση τοῦ βαθὺ γνώστη τῆς Ἐσωτερικῆς Ἀστρολογίας, καὶ πεισμένου γιὰ τὴν ἀποτελεσματικότητά της, Manly Hall, ὅπως τὴν διατυπώνει στὸ πολὺ ἐνδιαφέρον βιβλίο τοῦ «The Philosophy of Astrology» (Ἡ φιλοσοφία τῆς Ἀστρολογίας): «Ἡ Ἀστρολογία χωρίζεται σὲ δυὸ ξεχωριστὲς ἐπιστῆμες· τὴν ἐσωτερικὴ καὶ ἐξωτερικὴ Ἀστρολογία. Ἡ ἐσωτερικὴ ἐπιστήμη τῆς Ἀστρολογίας ἀσχολεῖται μὲ τὰ μυστήρια του ἴδιου του κόσμου, μὲ τὴν πνευματική, διανοητική, ἠθικὴ καὶ φυσικὴ χημεία τοῦ κόσμου. Αὐτὸ τὸ εἶδος τῆς Ἀστρολογίας εἶναι τὸ κλειδὶ γιὰ τὶς μεγάλες ἀντιστοιχίες τῆς ἀρχαίας δοξασίας τοῦ Μακρόκοσμου καὶ τοῦ Μικρόκοσμου. Ἡ ἐσωτερικὴ Ἀστρολογία εἶναι θρησκεία, στὸ βαθμὸ ποὺ ἀποκαλύπτει τὴν ἀνατομία καὶ τὴν ψυχολογία τοῦ Θεοῦ. Εἶναι φιλοσοφία, στὸ βαθμὸ ποὺ ἀναλύει τὴ λογικὴ τῆς ὕπαρξης καὶ τὶς διανοητικὲς καὶ ἠθικὲς σχέσεις ἀνάμεσα στὰ πράγματα. Ἡ ἐσωτερικὴ Ἀστρολογία εἶναι ἐπιστήμη στὸ βαθμὸ ποὺ ἀποκαλύπτει, μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια, τὸ παγκόσμιο πρότυπό της ζωῆς καὶ τὰ μέσα μὲ τὰ ὁποία τὸ ἀνθρώπινο ὂν ἐνσωματώνεται στὸ πλέγμα τοῦ παγκόσμιου πρότυπου».
Σὲ ἕνα ἄλλο σημεῖο τοῦ βιβλίου τοῦ Manly Hall δίνεται ἡ τελικὴ θέση πάνω στὸ ἐρώτημα τί εἶναι Ἀστρολογία: «... Ἡ Ἀστρολογία εἶναι κάτι περισσότερο ἀπὸ τέχνη ἢ ἐπιστήμη. Εἶναι ἕνα ὅραμα τῶν πραγματικοτήτων καὶ περιλαμβάνει μιὰ φιλοσοφικὴ πεποίθηση σχετικὰ μὲ τὴν οὐσία τοῦ κόσμου. Εἶναι μιὰ θρησκεία, γιατί, ἀπὸ ὅλες τὶς ἐπιστῆμες, εἶναι ἡ μόνη ποὺ ἐπιχειρεῖ νὰ ἀνακαλύψει τὶς πνευματικές, νοητικὲς καὶ ἠθικὲς δυνάμεις ποὺ περιέχονται μέσα στὶς ἀκτίνες ἐνέργειας, ποὺ κυλοῦν ἀπὸ τὰ πιὸ μακρινὰ μέρη τοῦ διαστήματος, δημιουργώντας, συντηρώντας καὶ ἐξελίσσοντας τὶς μορφὲς μὲ τὶς ὁποῖες εἶναι γεμάτο τὸ διάστημα».
Αὐτὸ ὅμως ποὺ ἔχει ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον εἶναι ἡ ἐπισήμανση ἀπὸ τὸν συνεπῆ φιλόσοφο ἀστρολόγο Manly Hall ὅτι οἱ ἀστρολογικὲς θεωρίες καὶ ἀπόψεις δὲν ἐπιδέχονται ἐπιστημονικῆς ἀπόδειξης. Ὅπως ἀναφέρει: «... Ἡ ἀστρολογία δὲν μπορεῖ ν᾿ ἀποδειχθεῖ ἐπιστημονικά, παρὰ μόνο ὅταν ἡ ἴδια ἡ ἐπιστήμη ἀποκτήσει ἐπίγνωση τῶν ὑπερφυσικῶν κόσμων καὶ τὶς ἐπιδράσεις τους πάνω στὶς τάξεις τῆς ὑλικῆς ζωῆς».
Ή ἀπάντηση, λοιπόν, στὸ κυρίαρχο ἐρώτημά μας, «τί εἶναι ἡ Ἀστρολογία» ἔχει δοθεῖ μὲ τὸν πιὸ ἐπίσημο τρόπο. Ἡ Ἀστρολογία κύρια εἶναι θρησκεία καὶ ὡς ἐκ τούτου στηρίζεται σὲ ἀρχὲς οἱ ὁποῖες δὲν μποροῦν νὰ κριθοῦν καὶ νὰ μελετηθοῦν μέσῳ τῆς ἐπιστημονικῆς ἔρευνας καὶ λογικῆς.
Ἡ Ἀστρολογία, ὅπως θὰ δοῦμε στὴ συνέχεια, στηρίζει τὰ δόγματά της πάνω σὲ ἕνα φιλοσοφικὸ - θρησκευτικὸ ὑπόβαθρο τὸ ὁποῖο, ὅπως ἀναπόδεικτα πιστεύει, ἔχει τὴ δυνατότητα νὰ ἑρμηνεύσει φιλοσοφικὰ καὶ μεταφυσικὰ τὸ σύνολο τῶν ἐπιστημονικῶν φαινομένων καὶ γεγονότων καθὼς καὶ τῶν ἀναπάντητων ἐρωτημάτων τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς φιλοσοφίας.
Ἀποτέλεσμα ὅλων τῶν προηγουμένων εἶναι, «οἱ θετικὲς ἐπιστῆμες νὰ μὴ ἔχουν οὐδεμία σχέση μὲ τὴν Ἀστρολογία, τῆς ὁποίας οἱ ἀρχὲς δὲν ἐπιδέχονται ἐπιστημονικὴ κριτικὴ καὶ ἔρευνα». Δημιουργώντας ὅμως μιὰ διαχωριστικὴ γραμμὴ ἀνάμεσα στὴν Ἀστρολογία καὶ τὶς θετικὲς ἐπιστῆμες πρέπει νὰ τονίσουμε ὅτι ἡ Ἀστρολογία σὰν ἁπλὴ φιλοσοφική, θεολογικὴ ἢ μεταφυσικὴ ἐνόραση θὰ ἀποτελεῖ πάντα γιὰ τοὺς διανοητὲς καὶ ἐρευνητὲς τῆς ἱστορίας τῆς φιλοσοφίας, ἕνα θελκτικὸ καὶ ἐπιθυμητὸ πεδίο ἀναζήτησης.
2. Τὸ μοντέλο τοῦ ἀστρολογικοῦ κόσμου
Ἔχοντας ἐπισημάνει στὰ προηγούμενα ὅτι ἡ Ἀστρολογία δὲν ἀποτελεῖ ἐπιστήμη καὶ ὅτι ἡ χρησιμοποιούμενη ἀπὸ αὐτὴν ὁρολογία, δὲν ἐκφράζει τοὺς ἀντίστοιχους ἐπιστημονικοὺς ὅρους, ποὺ ὅλοι γνωρίζουμε, εἶναι ἐνδιαφέρον, γιὰ ἱστορικοὺς λόγους, νὰ ἀναφερθοῦμε σὲ κάποιες βασικὲς ἰδέες τοῦ μοντέλου τοῦ ἀστρολογικοῦ κόσμου. Αὐτὸ ὅμως τὸ ὁποῖο πρέπει νὰ τονίσουμε εἶναι ὅτι οἱ ἰδέες αὐτὲς δὲν τεκμηριώνονται ἐπιστημονικὰ καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὴ σημερινὴ ἀστρονομικὴ ἢ ἐν γένει φυσικὴ ἀλήθεια.
Ἡ πρώτη ἀρχικὴ παραδοχὴ τοῦ ἀστρολογικοῦ κοσμοειδώλου εἶναι ὅτι ὁ πλανήτης μας, ἡ Γῆ, βρίσκεται στὸ κέντρο τοῦ πλανητικοῦ μας συστήματος. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἂν καὶ σήμερα εἶναι πλέον ἀποδεδειγμένη ἡ ἀλήθεια τοῦ ἡλιοκεντρικοῦ συστήματος, ἡ Ἀστρολογία παραμένει στὴν παραδοχὴ τοῦ γεωκεντρικοῦ μοντέλου.
Γύρω ἀπὸ τὴ Γῆ, σύμφωνα μὲ τὸ γεωκεντρικὸ αὐτὸ μοντέλο, περιφέρονται οἱ πέντε γνωστοὶ στὴν ἀρχαιότητα πλανῆτες, Ἑρμῆς, Ἀφροδίτη, Ἄρης, Δίας καὶ Κρόνος καθὼς καὶ ἡ Σελήνη καὶ ὁ Ἥλιος οἱ ὁποῖοι, ἀναληθῶς βέβαια, θεωροῦνται σὰν πλανῆτες(!).
Αὐτὸ ποὺ ἔχει ἐνδιαφέρον εἶναι ὅτι μὲ τὸν ὄρο Γῆ ἡ Ἀστρολογία δὲν περιγράφει τὸν πλανήτη Γῆ, ἀλλὰ τὴ γενικὴ ἔννοια τῆς ὕλης. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ μᾶς δημιουργεῖ τὸ ἐρώτημα ἂν ἡ Ἀστρολογία γνωρίζει ὅτι ἀπὸ αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν ὕλη εἶναι δομημένοι καὶ ὅλοι οἱ ἄλλοι πλανῆτες καθὼς ὁ Ἥλιος καὶ Σελήνη.
Ἡ συνέχεια ὅμως εἶναι ἀκόμα πιὸ μπλεγμένη καὶ ἀκατανόητη ἐπιστημονικά.
Οἱ ἑπτὰ πλανητικὲς τροχιὲς ποὺ περιβάλλουν τὴ Γῆ στὸ γεωκεντρικὸ σύστημα, σύμφωνα μὲ τὸν Manly Hall, εἶναι ζῶνες, ἢ πεδία μαγνητικῆς ἐνέργειας, ἐνῷ ὅλες μαζὶ ἀποτελοῦν τὴν ψυχὴ τοῦ κόσμου (;). Ἡ ὁρολογία βέβαια μαγνητισμὸς καὶ ἐνέργεια δὲν ἐκφράζει τὰ ἀντίστοιχα φυσικὰ φαινόμενα. Ἡ σημαντικότερη ὅμως περιοχὴ τοῦ Σύμπαντος γιὰ τὴν Ἀστρολογία, βρίσκεται πέραν τοῦ πλανητικοῦ συστήματος καὶ εἶναι ἡ μεγάλη οὐράνια σφαίρα πάνω στὴν ὁποία πιστεύεται, τουλάχιστον θεωρητικά, ὅτι βρίσκονται οἱ ἀπλανεῖς ἀστέρες.
Ἐνδιαφέρον ὅμως εἶναι νὰ ἀναφερθεῖ ὅτι, τὰ οὐράνια σώματα χωρίζονται σὲ τρεῖς γενικὲς κατηγορίες, τὴ Γῆ, τοὺς πλανῆτες καὶ τοὺς ἀπλανεῖς. Οἱ τρεῖς αὐτὲς ὁμάδες ἀντικειμένων, σύμφωνα μὲ τὴν ἐσωτερικὴ Ἀστρολογία, ἀποτελοῦν τὶς κύριες πηγὲς τῆς καθαρῆς πνευματικῆς ἔνεργειας(;) τῆς φύσης καὶ ἐκφράζουν τὶς τρεῖς ἐκδηλώσεις τῆς Ὑπέρτατης Θεότητας, οἱ ὁποῖες εἶναι:
α) Τὸ πνεῦμα, ποὺ ἐκφράζεται ἀπὸ τὴν πνευματικὴ ἐνέργεια τῶν ἀπλανῶν.
β) Ἡ ψυχὴ τῶν πραγμάτων, ποὺ ἐκφράζεται ἀπὸ τὴ δυναμικὴ τῶν πλανητῶν, καὶ τέλος
γ) Τὸ σῶμα ὅλων τῶν πραγμάτων ποὺ ἐκφράζεται ἀπὸ τὴ Γῆ, νοούμενης σὰν ὕλης.
Ἡ γενικὴ ἀντίληψη τῆς σύνδεσης ὅλων αὐτῶν τῶν ἰδεῶν ἐκφράζεται στὸ ἑπόμενο διάγραμμα:
Υπέρτατη Θεότης
ἀπλανεῖς πλανῆτες Γῆ - ὕλη
πνεῦμα
συνείδηση
θέληση ψυχή
διάνοια
σοφία σῶμα
δύναμη
δράση
Ἡ διάσταση μέσα στὴν ὁποία ἐκδηλώνονται οἱ τρεῖς ἐκφράσεις τῆς ὑπέρτατης θεότητας ὀνομάζεται ἀπὸ τὴν ἐσωτερικὴ Ἀστρολογία «Κόσμος».
Τὸ ἀστρολογικὸ συμπέρασμα ὅλων τῶν προηγουμένων εἶναι ὅτι «ὁ ἄνθρωπος ποῦ ζεῖ πάνω στὴ Γῆ γίνεται δέκτης τριῶν εἰδῶν ἐνέργειας(;): Πνευματικῆς ἐνέργειας, ἀπὸ τοὺς ἀπλανεῖς, φυσικῆς ἐνέργειας ποὺ ἀντανακλᾶται ἀπὸ τοὺς πλανῆτες καὶ στοιχειακῆς ἐνέργειας ἡ ὁποία πηγάζει ἀπὸ τὴ Γῆ. Ὅσον ἄφορα τὴν ἐνέργεια ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὴ Γῆ καὶ τὸν κοντινό της ἐξωτερικὸ χῶρο ἡ Ἀστρολογία ἔχει ἄποψη. «Ἡ σύσταση τῆς Γῆς ἀποτελεῖται ἀπὸ ἑπτὰ ἠλεκτρισμένες ζῶνες(;), ποῦ ἡ μία καλύπτει τὴν ἄλλη μὲ τὴ μορφὴ τῶν ὁμόκεντρων στρωμάτων. Αὐτὲς οἱ ὁμόκεντρες ζῶνες κατὰ κάποιον ἀδιευκρίνιστο τρόπο μεταφέρουν ἐνέργειες ἀντίστοιχες μὲ ἐκεῖνες ποὺ φέρουν οἱ ἐνεργειακὲς τροχιὲς τῶν πλανητῶν».
Ἀπὸ τὴν ἐπιφάνεια τῆς Γῆς καὶ πρὸς τὰ ἔξω, ὑπάρχουν ἑπτὰ μαγνητικοὶ(;) δακτύλιοι, τῶν ὁποίων οἱ ἐνέργειες ἀντιστοιχοῦν καὶ αὐτές, κατὰ τρόπον ἄγνωστο, στὶς ἐνέργειες τῶν πλανητικῶν τροχιῶν.
Στὴν προσπάθειά της ἡ Ἀστρολογία νὰ περιγράψει τὰ δομικὰ συστατικά του Σύμπαντος, καταφεύγει σὲ ἀπόψεις ξεπερασμένες ποὺ προσεγγίζουν ἐκεῖνες τῶν φυσικῶν φιλοσόφων τῆς Ἀρχαίας Ἑλλάδας. Σύμφωνα μὲ τὴν Ἀστρολογία, τὸ Σύμπαν εἶναι δομημένο ἀπὸ πέντε (5) βασικὰ συστατικά, τὴ Γῆ (ὕλη), τὸ νερό, τὸ πῦρ, τὸν ἀέρα καὶ τὸν αἰθέρα, μιὰ οὐσία ποὺ ἐμποτίζει ἀόρατα καὶ συντηρεῖ ὅλα τὰ ἄλλα στοιχεῖα(;).
Τὸ ζωϊκὸ βασίλειο, σύμφωνα μ᾿ αὐτὲς τὶς ἀπόψεις, δημιουργεῖται ἀπὸ τὴ σύνδεση γῆς, νεροῦ καὶ πυρός, ἐνῷ ὁ ἄνθρωπος ἀποτελεῖται ἀπὸ γῆ, νερό, πῦρ καὶ ἀέρα.
Τὰ προηγούμενα στοιχεῖα εἶναι οἱ φορεῖς τῶν διαφόρων δυνάμεων(;) οἱ ὁποῖες ἐκπορεύονται ἀπὸ τ᾿ ἄστρα καὶ καθορίζονται ἀπὸ τοὺς πλανῆτες. Τὰ στοιχεῖα εἶναι οἱ ἀποθῆκες τῆς ἐξαρτημένης ζωτικότητας(;) καὶ ὡς ἐκ τούτου σύμφωνα μὲ τὴν ἐσωτερικὴ Ἀστρολογία, κάθε στοιχεῖο παρέχει κάποια ἠθικὴ ἢ νοητικὴ δύναμη πάνω στοὺς ὀργανισμούς, τῶν ὁποίων ἀποτελεῖ συστατικὸ μέλος.
Τὸ ἐνδιαφέρον εἶναι ὅτι ἡ Ἀστρολογία ἀποδέχεται(;) ὅτι κάθε πλανήτης ἔχει μιὰ ἐνεργειακὴ συγγένεια(;) μὲ κάποιο στοιχεῖο.
Ἡ συγγένεια αὐτὴ περιγράφεται στὸν πιὸ κάτω πίνακα:
Κρόνος = Γῆ
Ἀφροδίτη = Νερὸ
Δίας = Ἀέρας
Ἑρμῆς = Ἀέρας Ἄρης = Πῦρ
Σελήνη = Νερό
Ἥλιος = Αἰθέρας
Ὅσον ἀφορᾷ στοὺς ζῳδιακοὺς ἀστερισμοὺς γιὰ τοὺς ὁποίους τόσος λόγος γίνεται στὶς ἡμέρες μας, ἡ Ἀστρολογία πιστεύει ὅτι ἀπὸ τὶς περιοχὲς αὐτὲς ἐκπορεύονται κοσμικὲς δυνάμεις(;) οἱ ὁποῖες ἐπηρεάζουν τὴ ζωὴ τῶν πλασμάτων τοῦ κόσμου. Προσοχὴ ὅμως, οἱ ζῳδιακοὶ ἀστερισμοὶ ἢ τὰ ζῴδια ὅπως τὰ ὀνομάζουν σήμερα, δὲν εἶναι οἱ «πηγὲς τῶν κοσμικῶν δυνάμεων, ἀλλὰ πόρτες» μέσῳ τῶν ὁποίων συγκεκριμενοποιοῦνται ἐντὸς τοῦ κόσμου μας δυνάμεις, ἐκπορευόμενες ἀπὸ ἄλλες διαστάσεις, ἀόρατες ἀπὸ ἐμᾶς.
Γιὰ τὴν ἱστορία ἀναφέρουμε ὅτι σύμφωνα μὲ τὸν ἀποκρυφισμό, ὁ ὁποῖος πλέον ἔχει συνδεθεῖ στενὰ μὲ τὴν Ἀστρολογία, ὅλη ἡ δημιουργία ἀποτελεῖται ἀπὸ 13 διαστάσεις. Οἱ ἕξι ἐξωτερικὲς εἶναι ὑλικὲς καὶ κυβερνῶνται ἀπὸ τὸν Διάβολο - Μπελιάλ, τὸν ἐκπεπτωκότα ἀρχάγγελο Ἰλώτα(;). Στὴν 7η διάσταση ἀρχίζει νὰ ἐκδηλώνεται ἡ ψυχή. Στὶς ὁ ἐσωτερικὲς διαστάσεις κυριαρχεῖ ἡ ἱεραρχία τῶν λευκῶν ἀρχαγγέλων, μὲ ἐπικεφαλῆς τὸν ἀρχάγγελο Μιχαήλ.
Ἐπανερχόμενοι στὶς ἀστρολογικὲς θεωρίες περὶ ζῳδίων, παρατηροῦμε ὅτι αὐτὰ πιστεύεται πὼς εἶναι χῶροι εἰσόδου ἐνέργειας(;) ἡ ὁποία συσχετίζεται μὲ τὴ φύση τῶν στοιχείων ποὺ δημιουργοῦν τὸν κόσμο. Ἡ ἀντιστοίχιση εἶναι ἡ πιὸ κάτω:
κριός
λέων
τοξότης } πῦρ καρκίνος
σκορπιός
ἰχθύες } νερό δίδυμοι
ζυγός
ὑδροχόος } ἀέρας ταῦρος
παρθένος
αἰγόκερως } γῆ
Ό αἰθέρας δὲν ἀναφέρεται ἐφόσον «μπαίνει» ἀπὸ ὅλα τὰ ζῴδια ἰσόποσα.
Ἔτσι ἡ Ἀστρολογία πιστεύει ὅτι ὅταν κάποιος πλανήτης προβάλλεται στὴν οὐράνια σφαίρα πάνω σὲ ζῴδιο τοῦ δικοῦ του στοιχείου, οἱ ἀντίστοιχες ἐνέργειες ἐκφράζονται πιὸ θετικά.
Ὅπως γίνεται σαφές, ἕνα συμπαντικὸ μοντέλο, σὰν αὐτὸ ποὺ περιγράψαμε προηγουμένως, δὲν ἐμπίπτει στὴ μελέτη καὶ τὴν ἔρευνα τῶν θετικῶν ἐπιστημῶν, ἀλλὰ ἀποτελεῖ ἕνα θεολογικὸ ἢ μεταφυσικὸ κοσμοείδωλο, τὸ ὁποῖο μόνο ἡ θεολογία καὶ ἡ φιλοσοφία μποροῦν νὰ ἀνιχνεύσουν.
Γιὰ νὰ γίνει ὅμως κατανοητὴ ἡ θεολογικὴ καὶ ὄχι ἡ ἀστρονομικὴ συγκρότηση ἐνὸς τέτοιου Σύμπαντος, εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ συνεχίσουμε τὴν ἀφήγησή μας.
Ὅπως ὅλοι πιστεύουμε ὅτι γνωρίζουμε, ἡ Ἀστρολογία, ὅπως τὴν ἀντιμετωπίζουμε σήμερα μέσα ἀπὸ τὰ περιοδικὰ καὶ τὰ σχετικὰ βιβλία, ἀποδέχεται τὴν ὕπαρξη ἐνὸς ζῳδιακοῦ κύκλου. Πάνω σ᾿ αὐτὸν εἶναι τοποθετημένοι οἱ ζῳδιακοὶ ἀστερισμοί, ἡ θέση τῶν ὁποίων κατὰ τὴ στιγμὴ τῆς γέννησης τῶν ἀνθρώπων, χαρακτηρίζει καὶ σημαδεύει σὲ ἕνα ποσοστό, σύμφωνα μὲ τὶς ἀπόψεις τῆς Ἀστρολογίας, τὴ φυσιογνωμία καὶ τὶς δυνατότητές τους.
Αὐτὸ ὅμως ποὺ ὅλοι νομίζουμε ὅτι γνωρίζουμε δὲν εἶναι ἀκριβές. Σύμφωνα μὲ τὴν ἐσωτερικὴ Ἀστρολογία, ὑπάρχουν δυὸ ἐπάλληλοι ζῳδιακοὶ κύκλοι, πέραν τοῦ γνωστοῦ μας κύκλου ποὺ βρίσκεται ἀτὸ στερέωμα.
Ὁ πρῶτος ἀπὸ τοὺς ἄγνωστους ζῳδιακοὺς κύκλους ἀντιστοιχεῖ, κατὰ τὴν Ἀστρολογία, στὴν πρώτη δύναμη τῆς θεότητας(;) καὶ εἶναι ἡ πηγὴ ὅλων τῶν ἐνεργειῶν ποὺ ἐκδηλώνονται μέσῳ τῆς διαδικασίας τῆς δημιουργίας. Ὁ δεύτερος ἀντιστοιχεῖ στὸν κόσμο τῆς διάνοιας καὶ τοῦ πνεύματος.
Φθάνοντας ὅμως, ἔστω καὶ ἐν συντομίᾳ, στὸ τέλος τῆς περιγραφῆς τοῦ ἀστρολογικοῦ κοσμοείδωλου, θέλουμε ν᾿ ἀπαντήσουμε σὲ μιὰ βασικὴ ἐρώτηση, ποὺ ὅλοι μας κατὰ καιροὺς ἔχουμε διατυπώσει: Μὲ ποιὸν τελικὰ τρόπο πιστεύει ἡ Ἀστρολογία, ὅτι ἐπιδροῦν τ᾿ ἄστρα καὶ οἱ πλανῆτες στὴ διαμόρφωση τῆς προσωπικότητας ἢ τοῦ μέλλοντος τοῦ ἀνθρώπου;
Συνοπτικὰ ἀναφέρουμε ὅτι σύμφωνα μὲ ὅλα τὰ προηγούμενα, ἡ Γῆ κατὰ τὴν Ἀστρολογία περιβάλλεται ἀπὸ τὶς ὁμόκεντρες ἐνεργειακὲς σφαῖρες τῶν πλανητῶν, ποὺ καλύπτουν τὴ Γῆ σὰν ἐπάλληλα κουκούλια. Κάθε ἐνεργειακὴ σφαίρα λέγεται ὅτι κατοικεῖται ἀπὸ πνευματικὰ ὄντα καὶ ὅτι κυβερνιέται ἀπὸ ἕναν πλανήτη στὸ μέτρο ποὺ ἡ ἐνέργειά του ἐκφράζει κάποιο μέλος τῆς πνευματικῆς ἱεραρχίας, ποὺ πιὸ λαϊκὰ ὀνομαζόταν ἄγγελος ἢ ἀρχάγγελος.
Ἕνα πνεῦμα, προκειμένου νὰ ἐνσαρκωθεῖ σὰν ἄνθρωπος πάνω στὸν πλανήτη Γῆ, περνάει μέσα ἀπὸ ὅλες αὐτὲς τὶς ἐνεργειακὲς σφαῖρες, ῥουφώντας τὶς πνευματικὲς δυνάμεις ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὸν ἀντίστοιχο πλανήτη. Τὸ τελευταῖο στάδιο αὐτῆς τῆς καθόδου ἦταν τὸ πέρασμα μέσῳ τῆς σφαίρας τῆς Σελήνης ποὺ βρισκόταν κάτω ἀπὸ τὴν καθοδήγηση τοῦ ἀρχάγγελου Γαβριήλ!
Τὸ μεγάλο ἐρώτημα
Πρὶν κλείσουμε ὅμως τὸν μικρὸ κύκλο τῶν σκέψεών μας πάνω στὸ μεγάλο θέμα τῆς Ἀστρολογίας, θὰ θέλαμε νὰ ἐκφράσουμε τὴν προσωπική μας ἄποψη πάνω σὲ ἕνα τελευταῖο μεγάλο καὶ βασανιστικὸ ἐρώτημα:
«Ἐφόσον εἶναι πασιφανὴς ἡ μὴ ἐπιστημονικὴ φύση τῆς Ἀστρολογίας καὶ τόσο προφανὴς ἡ προσπάθεια τῆς θεολογικῆς της συγκρότησης, γιατί αὐξάνει συνεχῶς τὸ ἀκροατήριό της, μεταξὺ τῶν «θρησκευόμενων» ἀνθρώπων ἢ ἐκείνων ποὺ σωστὰ ἢ ὄχι ἀναζητοῦν τὴ λυτρωτικὴ ἀπόδειξη καὶ τεκμηρίωση τῆς ὑπέρλογης θεϊκῆς δύναμης;».
Εὔκολες ἀπαντήσεις στὸ ἐρώτημα αὐτὸ ἔχουν δοθεῖ πολλές, ὅπως ἡ κακὴ ἀντιμετώπιση τοῦ θέματος ἀπὸ τὰ Μέσα Μαζικῆς Ἐνημέρωσης, ἡ ἀφέλεια κάποιων συνανθρώπων μας ἢ ἀκόμα ἡ περίεργη καὶ ἀνεξήγητη ἕλξη, ποὺ ἀσκεῖ τὸ μυστήριο καὶ τὸ ἄγνωστο. Πέρα ὅμως ἀπὸ τὰ προηγούμενα, δευτερογενῆ καὶ ἐπουσιώδη αἴτια, ἀναδύεται ἕνα τεράστιο κοινωνικὸ δεδομένο, ἄξιο προσοχῆς.
Ὅπως μποροῦμε νὰ διαπιστώσουμε, ἡ Ἀστρολογία, ὅπως καὶ μιὰ σειρὰ ἀπόκρυφων καὶ μαγικῶν τεχνῶν μεσαιωνικῆς προέλευσης, βρίσκουν εὔφορο ἔδαφος σὲ κοινωνίες ποὺ δὲν ἔχουν τὴ δυνατότητα νὰ δημιουργήσουν στὰ μέλη τοὺς τὴν αἴσθηση μιᾶς κοινωνικῆς, φυσικῆς, ψυχικῆς καὶ συναισθηματικῆς ἀσφάλειας. Οἱ πολίτες αὐτῶν τῶν κοινωνιῶν, βιώνοντας τὸ φόβο καὶ τὸ δέος τοῦ σωματικοῦ καὶ ψυχικοῦ τοὺς «αὔριο», ἀναζητοῦν τὴ γαλήνη καὶ τὴ στήριξη δυνάμεων ἀνώτερων τῆς κοινωνίας καὶ τῶν ἀνθρώπων.
Λόγω τοῦ προηγούμενου γεγονότος, ἀναφερόμενοι εἰδικότερα στὴν «πολιτισμένη» Δύση, κατὰ τὴ διάρκεια εἰρηνικῶν περιόδων ὑλικῆς εὐμάρειας, ὅπου οἱ ἄνθρωποι ἔχουν τὴν ψευδαίσθηση μιᾶς κοινωνικῆς, βιολογικῆς καὶ ψυχικῆς ἀσφάλειας, οἱ Ἐκκλησίες ὅλων τῶν θρησκειῶν καὶ δογμάτων ἀποψιλώνονται ἀπὸ ἀρκετοὺς πιστούς. Ὁμοίως «ἀναδουλειές» παρουσιάζει τὸ ἐπάγγελμα τοῦ ἀστρολόγου.
Ἀντίθετα, σὲ περιόδους κοινωνικῶν ἢ ἰδεολογικῶν κρίσεων, ὅταν ἡ ἀνθρώπινη ἀνασφάλεια καὶ τὸ δέος τοῦ ἀνθρώπινου «αὔριο» γιγαντώνεται, οἱ ἄνθρωποι ἐπιστρέφουν στὸ Θεὸ ἀλλὰ ἀρκετοὶ καὶ στὴν Ἀστρολογία.
Μετὰ ὅλα τὰ προηγούμενα, νομίζουμε ὅτι εἶναι σαφὲς τὸ γιατί κατὰ τὴν περίοδο ποὺ διανύουμε, ἡ ὁποία χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὴν ταχύτατη καὶ ἐπώδυνη κατάρρευση κοινωνιῶν καὶ ἰδεῶν, πολλοὶ ἄνθρωποι ἀναζητοῦν ἐκ νέου τὴ χαμένη αἴσθηση τῆς ἀσφάλειάς τους, στὴν ψευδαίσθηση καὶ τοὺς μύθους τῶν μαγικῶν καὶ ὑπέρλογων δυνατοτήτων τῆς Ἀστρολογίας καὶ τοῦ Ἀποκρυφισμοῦ.
Ὁμοίως, θὰ πρέπει νὰ ἀναγνωρίσουμε τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ μεγάλου μέρους τῆς κοινωνίας στὴν ἀσφαλὴ καὶ δοκιμασμένη ἀγκαλιὰ τῆς προγονικῆς Ὀρθόδοξης Πίστης.
Μιὰ προσωπικὴ ἔκκληση
Ἂν καὶ πρὸς τὸ παρὸν αὐτὰ ποὺ ἦταν νὰ ποῦμε γιὰ τὴν Ἀστρολογία ἐλέχθησαν, θέλουμε νὰ μᾶς ἐπιτραπεῖ νὰ ἀπευθύνουμε μιὰ προσωπικὴ ἔκκληση σὲ δυὸ μεγάλες κατηγορίες ἀνθρώπων ποὺ ἀσχολοῦνται μὲ τὴν Ἀστρολογία καὶ τὸν Ἀποκρυφισμό.
Ἀρχικὰ θέλουμε ν᾿ ἀπευθυνθοῦμε σ᾿ ἐκείνους τοὺς καταρτισμένους ἐπιστημονικὰ μελετητές, τοὺς ἕτοιμους νὰ ξεπεράσουν λογικὲς ἀρχὲς καὶ ἐπιστημονικὰ δόγματα. Ἐκείνους ποὺ μέσα στὰ σκοτεινὰ μονοπάτια τῆς Ἀστρολογίας καὶ τοῦ Ἀποκρυφισμοῦ ἀναζητοῦν τὸ φῶς νέων γνώσεων πάνω στὰ πεδία τοῦ φυσικοῦ καὶ ψυχικοῦ κόσμου.
Συνοδοιπόρε ἐρευνητή, τὸ γνωρίζουμε ὅτι πολὺ δύσκολα θὰ παγιδευτεῖς σὲ ψευδεῖς παραδείσους ἀναπόδεικτων ἐπιστημονικά, ψυχικῶν ἢ φυσικῶν φαινομένων.
Πιστεύοντας βαθειὰ στὴν ἀλήθεια τῆς ἀρχῆς «ἐρεύνα καὶ πίστευε», ἀργὰ ἢ γρήγορα ἔχεις ἐλπίδες νὰ ὁδηγηθεῖς στὴν ἀλήθεια τοῦ κόσμου σου, μόνο ἂν κατανοήσεις τὴν περιορισμένη φύση τοῦ ἀνθρώπινου μυαλοῦ, τὴν ἀπεραντοσύνη τῆς γνώσης, ἀλλὰ καὶ τὴ γαλήνη ποὺ προσφέρει ἡ μυστικὴ δύναμη τῆς ἀποδοχῆς τῆς ὑπέρλογης ὕπαρξης τοῦ Θεοῦ.
Καὶ κάτι ἀκόμα. Ποτὲ μὴν ἐκβιάζεις, φίλε μας, τὸν ἐρχομὸ τῆς γνώσης. Ποτὲ μὴ τὴν κυνηγᾶς μὲ τὴν αἴσθηση τοῦ κατακτητῆ. Ἡ γνώση δὲν κατακτιέται. Συμφιλιώνεται μόνο μαζί σου καὶ σοῦ ἀποκαλύπτει τὶς ἀπόκρυφες πτυχές της, μόνο ὅταν εἶναι σίγουρη πὼς δὲν θὰ τὴν ἐκμεταλλευτεῖς, πὼς δὲν θὰ σταθεῖς καιροσκόπος καὶ φιλόδοξος τρυγητής της. Μάζευέ την κομμάτι - κομμάτι μὲ ἀγάπη καὶ πάθος. Μὴ παραπετᾶς καὶ μὴν ἀγνοεῖς τὰ κομμάτια της, ποὺ σήμερα δὲν καταλαβαίνεις τὴν ἀξία τους, τὰ κομμάτια ποὺ δὲν σὲ συμφέρει νὰ τὰ βρεῖς καὶ γι᾿ αὐτὸ τὰ προσπερνᾶς κάνοντας πὼς δὲν τ᾿ ἀναγνωρίζεις. Μὴ βιάζεσαι, περπατώντας τὰ μοναχικὰ μονοπάτια τῆς ἀπόλυτης γνώσης. Μὴ δειλιάζοντας μπροστὰ στὶς ἀνθρώπινες ἀδυναμίες καὶ πόνους, ὁ χρόνος τῆς ἄσκησης κάποτε θὰ συμπληρωθεῖ καὶ τότε μέσα σὲ μιὰ καὶ μόνη στιγμή, θὰ νιώσεις νὰ κατακλύζει κάθε πόρο τῆς φθαρτῆς σου ὕπαρξης, ἡ δύναμη τῆς αἰώνιας ἕνωσής σου μὲ τὴν ὑπέρτατη γνώση τοῦ Θεοῦ - Δημιουργοῦ σου. Τὰ κομματάκια τῆς γνώσης ποὺ μὲ τόση ἀγάπη καὶ ὑπομονὴ θὰ ἔχεις μαζέψει διασχίζοντας τὸν ἔρημο κόσμο σου, θὰ ἔχουν βρεῖ τὴ σωστή τους θέση στὸ πὰζλ τῆς ψυχῆς σου. Τότε, τὸ σῶμα σου, οἱ περιορισμένες δυνατότητες τῶν αἰσθήσεών σου, δὲν θὰ εἶναι πιὰ ἡ πηγὴ τῆς ἀδυναμίας σου νὰ ταξιδέψεις πρὸς τὴ γνώση τοῦ κόσμου, παρὰ ἡ εὐτυχισμένη δυνατότητα ποὺ σοῦ ἔχει δοθεῖ, νὰ μπορεῖς νὰ βιώσεις ἀξιοθαύμαστες ἐκδηλώσεις τῆς ψυχῆς σου.
Τέλος θέλουμε ν᾿ ἀπευθυνθοῦμε σ᾿ ἐκείνους ποὺ ἀναζητοῦν στὴν Ἀστρολογία τὴ γαλήνη καὶ ἀσφάλεια ποὺ τοὺς ἀρνεῖται ἡ κλονισμένη κοινωνία μας. Ἀκόμα, στοὺς ἀκατάρτιστους ἐπιστημονικὰ μελετητές, οἱ ὁποῖοι τὶς περισσότερες φορὲς περιστασιακὰ ἀσχολοῦνταν μὲ θέματα Ἀστρολογίας καὶ Ἀποκρυφισμοῦ. Σ᾿ ὅλους αὐτοὺς θέλουμε νὰ ὑπενθυμίσουμε τὸ πόσο εὔκολο εἶναι νὰ ἐξαπατηθοῦν ἢ σὲ χειρότερες περιπτώσεις νὰ χάσουν μέσα στὸν σχηματιζόμενο ἱστὸ τοῦ ὑπερλόγου ἀποκρυφιστικοῦ δέους, τὴν ψυχικὴ καὶ συναισθηματικὴ ἰσορροπία ποὺ τοὺς ἔχει ἀπομείνει.
Φίλε μας, κατανοοῦμε τὴν κοινωνική, ψυχικὴ καὶ συναισθηματικὴ ἀναγκαιότητα ποὺ σὲ ὁδηγεῖ στὰ σκοτεινὰ μονοπάτια ποὺ διάλεξες. Γνώριζε ὅμως ὅτι κανεὶς δὲν πρέπει νὰ παίζει μὲ τὴ φωτιά, ἂν δὲν γνωρίζει αὐτὸς ὁ ἴδιος πῶς νὰ τὴ σβήνει.
Μὴ ἀναζητᾶς τὴ λύση τῶν προβλημάτων σου στὰ πλαίσια μιᾶς φυσικῆς γνώσης ποὺ δὲν μπορεῖς νὰ κατανοήσεις!
Ὑπάρχει, ἑκτὸς τῆς γνώσης, κι ἕνας ἄλλος πιὸ σίγουρος δρόμος ποὺ ὁδηγεῖ στὴ λύτρωση. Ὁ δρόμος τῆς πίστης στὸ Θεό.
Ἡ ψυχικὴ καὶ συναισθηματικὴ ἀσφάλεια καὶ γαλήνη ποὺ ἀναζητοῦμε ἀπεγνωσμένα, δὲν βρίσκεται χαμένη μέσα στὴν ἄκριτη ἀποδοχὴ τῆς μαντείας τῶν μακρινῶν ἄστρων καὶ τοῦ ἀπόμακρου ζῳδιακοῦ τῶν σκοταδιστῶν τοῦ Μεσαίωνα!
Τὸν ἀναζητούμενο χαμένο παράδεισο τῆς παιδικῆς μας ἀθῳότητας, μποροῦμε νὰ τὸν ἀνακαλύψουμε πολὺ κοντά μας, βαθειὰ μέσα μας, ἂν ἀκολουθήσουμε τὸν δρόμο τῆς ἀναζήτησης τῆς πίστης πρὸς τὸν Θεὸ ποὺ ὑπάρχει μέσα καὶ γύρω μας. Τὴν πίστη αὐτὴ ποὺ μποροῦμε ν᾿ ἀντλήσουμε μονάχα ἀπὸ Αὐτὸν καὶ μόνο μέσῳ Αὐτοῦ!
Ἐκδόσεις Ἀποστολικῆς Διακονίας
ΕΚΔΟΣΗ Β´
Οι πλανήτες Ουρανός, Ποσειδώνας και Πλούτωνας ανακαλύφθηκαν τα τελευταία 200 χρόνια, δηλαδή σίγουρα μετά την καθιέρωση των «νόμων» της αστρολογίας. Έχουν οι πλανήτες αυτοί αστρολογική σημασία; Αν ναι, τότε τα ωροσκόπια πριν από την ανακάλυψή τους ήταν λανθασμένα. Αν όχι, τότε σε τι διαφέρουν από τους υπόλοιπους που έχουν;
Στην αρχή κάθε νέας χρονιάς όλοι θέλουν να ξέρουν τι τους επιφυλάσσει το μέλλον. Μπορούν όμως κάποιοι να το προβλέπουν; Είναι η αστρολογία επιστήμη; Οι αστρονόμοι λένε «όχι»!
Με την αλλαγή του νέου χρόνου η τηλεόραση, οι εφημερίδες και τα περιοδικά γέμισαν από αστρολογικές προβλέψεις για το 2003. Έχει άραγε όλη αυτή η παραφιλολογία κάποια σχέση με την πραγματικότητα; Η επιστημονική απάντηση είναι απλή και σύντομη: Και βέβαια δεν έχει. Αποτελεί κοινή διαπίστωση το γεγονός ότι η αστρολογία έχει γίνει μέρος της καθημερινής ζωής. Το μαρτυρούν οι τακτικές στήλες ωροσκοπίων στις περισσότερες εφημερίδες και στα περιοδικά, καθώς και οι συχνές παρουσιάσεις αστρολογικών προβλέψεων στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο. Ακόμη και οι πιο δύσπιστοι έχουν αρχίσει να αντιμετωπίζουν θετικά την αστρολογία με το επιχείρημα ότι «αφού ασχολούνται τόσοι μαζί της, και μάλιστα πετυχημένα, δεν μπορεί, θα έχει και κάποια δόση αλήθειας». Πολύ λίγοι, δυστυχώς, αντιλαμβάνονται ότι αυτή η «μόδα» αρχίζει να γίνεται επικίνδυνη. Είναι φανερό ότι ευνοεί τον σκοταδισμό και ωθεί τους ανθρώπους στη μοιρολατρία, αφού θεωρεί ότι οι πράξεις τους δεν οφείλονται στην ελεύθερη βούληση. Υπάρχει όμως και ένα άλλο πρόβλημα που δεν είναι εξαρχής ορατό: στην αστρολογία πιστεύουν και πολλοί άνθρωποι που επηρεάζουν την κοινή γνώμη και το μέλλον του τόπου (π.χ., πολιτικοί ή καλλιτέχνες). Η πίστη τους αυτή είναι δυνατόν όχι μόνο να τους οδηγήσει σε λανθασμένες αποφάσεις, αλλά και να φέρει στα κέντρα λήψης αποφάσεων ανθρώπους έξω από το πολιτικό σύστημα.
Πίστη και μαντεία
Το φαινόμενο της πίστης στην αστρολογία έχει βαθιές ρίζες. Αυτή η μορφή της μαντείας ξεκίνησε από τους λαούς της Μεσοποταμίας, επειδή εκεί, σε αντίθεση με την αρχαία Ελλάδα, επικρατούσε η δύναμη του ιερατείου και όχι ο ορθολογισμός των φυσικών φιλοσόφων. Ετσι η σύνδεση αστρονομίας - θρησκείας, η οποία είναι εμφανής στα ονόματα των πλανητών (π.χ., Αφροδίτη, Αρης, Δίας κτλ.), σε συνδυασμό με την άγνοια της ασήμαντης θέσης που έχει η Γη στο Σύμπαν, οδήγησε στην αντίληψη ότι οι πλανήτες επηρεάζουν τη ζωή μας.
Υπάρχει άραγε επιστημονική βάση στην αστρολογία; Η απάντηση είναι σίγουρα αρνητική, αφού καμία από τις γνωστές δυνάμεις της φυσικής δεν μπορεί να εξηγήσει οποιαδήποτε επίδραση των πλανητών στην καθημερινή ζωή. Για παράδειγμα, ένα κοντινό σώμα, όπως π.χ. ο γυναικολόγος κατά τη γέννα, εξασκεί στο νεογέννητο μωρό έξι φορές μεγαλύτερη βαρυτική δύναμη από ό,τι ο Αρης! Αλλωστε, αν η αστρολογία ήταν επιστήμη, τότε κάθε μέρα τα ωροσκόπια όλων των αστρολόγων θα συμφωνούσαν μεταξύ τους, αφού υπολογίζονται με τα ίδια δεδομένα.
Πέρα όμως από αυτόν τον απλό συλλογισμό, η αστρολογία δυσκολεύεται να απαντήσει ικανοποιητικά σε πολλά άλλα προβλήματα. Ενα από αυτά είναι το αστρονομικό φαινόμενο της μετάπτωσης των ζωδίων, σύμφωνα με το οποίο η θέση των 12 ζωδίων αλλάζει στον ουρανό αργά αλλά σταθερά. Για παράδειγμα, τη σημερινή εποχή κατά το χρονικό διάστημα 21 Μαρτίου ως 20 Απριλίου ο Ηλιος βρίσκεται στον αστερισμό των Ιχθύων και όχι στον αστερισμό του Κριού, όπως αναφέρεται στα ωροσκόπια. Πώς συμφωνεί αυτό με το γεγονός ότι οι αστρολόγοι έχουν συνδέσει τον χαρακτήρα κάθε ατόμου με τα χαρακτηριστικά του ζωδίου που αντιστοιχεί στην ημερομηνία γέννησής του;
Οι θέσεις της Αφροδίτης
Ενα άλλο πρόβλημα ανακύπτει από το γεγονός ότι οι αστρολόγοι συντάσσουν τα ωροσκόπια με βάση τη θέση των πλανητών στον ουρανό, χωρίς να ενδιαφέρονται ούτε για το πραγματικό μέγεθός τους ούτε για την πραγματική τους απόσταση από τη Γη. Για παράδειγμα, η σύνοδος της Αφροδίτης με τον Ηλιο θεωρείται ότι έχει την ίδια αστρολογική σημασία είτε ο πλανήτης βρίσκεται στην εμπρός πλευρά του Ηλιου, ανάμεσα σε αυτόν και στη Γη, είτε στην πίσω, παρ' όλο που στη δεύτερη περίπτωση είναι σε πενταπλάσια απόσταση από τη Γη. Αυτό βέβαια οφείλεται στο ότι η αστρολογία αναπτύχθηκε όταν οι άνθρωποι πίστευαν πως οι πλανήτες περιφέρονται γύρω από τη Γη και όχι γύρω από τον Ηλιο. Τότε όμως γιατί δεν παίζουν αστρολογικό ρόλο και άλλα αντικείμενα του ηλιακού μας συστήματος, όπως οι δορυφόροι των άλλων πλανητών ή οι αστεροειδείς ή ακόμη και οι πλανήτες άλλων πλανητικών συστημάτων, από αυτούς που ανακαλύπτονται κατά δεκάδες τα τελευταία χρόνια; Αξίζει να σημειωθεί ότι ο πιο απομακρυσμένος από τους πλανήτες, ο Πλούτωνας, είναι στην πραγματικότητα ένας μεγάλος αστεροειδής.
Οι πλανήτες Ουρανός, Ποσειδώνας και Πλούτωνας ανακαλύφθηκαν τα τελευταία 200 χρόνια, δηλαδή σίγουρα μετά την καθιέρωση των «νόμων» της αστρολογίας. Εχουν οι πλανήτες αυτοί αστρολογική σημασία; Αν ναι, τότε τα ωροσκόπια πριν από την ανακάλυψή τους ήταν λανθασμένα. Αν όχι, τότε σε τι διαφέρουν από τους υπόλοιπους που έχουν; Επιπλέον είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς πώς «ανακαλύφθηκε» η αστρολογική τους επίδραση. Σίγουρα όχι από τα ονόματά τους, αφού αυτά επελέγησαν με τυχαία κριτήρια από τους σύγχρονους αστρονόμους. Το επιχείρημα ότι η αστρολογική επιρροή τους προέρχεται από την εμπειρία δεν μπορεί να σταθεί, αφού περιφέρονται τόσο αργά γύρω από τον Ηλιο ώστε από την εποχή που ανακαλύφθηκαν δεν έχουν διέλθει ακόμη από όλα τα ζώδια.
Οι στατιστικές έρευνες
Ολα όμως τα παραπάνω επιχειρήματα δεν είναι εύκολο να αντιπαραταχθούν στη διαδεδομένη αντίληψη ότι «η αστρολογία δουλεύει». Πόσοι από εμάς δεν διαβάσαμε το ωροσκόπιό μας, έστω και «για πλάκα», σε μια εφημερίδα ή ένα περιοδικό, για να διαπιστώσουμε ότι πολλές από τις προβλέψεις βγήκαν τελικά αληθινές; Μήπως τελικά η αστρολογία είναι πραγματική επιστήμη, όπως η φυσική και η χημεία; Ευτυχώς τέτοιου είδους ερωτήματα μπορούν να ελεγχθούν με τον ίδιο τρόπο που ελέγχεται η αποτελεσματικότητα ενός φαρμάκου ή η κατανάλωση καυσίμων ενός αυτοκινήτου, δηλαδή με στατιστικές μελέτες, και τέτοιες έχουν γίνει πολλές. Η βασική ιδέα είναι πολύ απλή: επιλέγεται ένα δείγμα ανθρώπων και επιχειρείται, με κάποιον αντικειμενικό τρόπο, να εκτιμηθεί η επιτυχία των ωροσκοπίων που συντάσσουν διάφοροι αστρολόγοι για αυτούς. Η καλύτερη ίσως στατιστική μελέτη αυτού του είδους οργανώθηκε πριν από 18 χρόνια στις ΗΠΑ από τον Σον Κάρλσον, καθηγητή Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, και την επίσημη ένωση αμερικανών αστρολόγων και δημοσιεύθηκε στο εγκυρότατο περιοδικό «Φύση» («Nature»). Σε 30 αναγνωρισμένους αστρολόγους, μέλη της οργάνωσης, δόθηκαν όλα τα στοιχεία που αυτοί θεωρούσαν απαραίτητα για να υπολογίσουν ο καθένας το ωροσκόπιο τεσσάρων διαφορετικών ατόμων. Στη συνέχεια τα ωροσκόπια που είχε συντάξει ο καθένας μοιράστηκαν στους υπόλοιπους αστρολόγους τυχαία. Μαζί με κάθε ωροσκόπιο δόθηκαν και τα ψυχολογικά προφίλ τριών ατόμων, του τύπου που είχε συμφωνηθεί εξαρχής μεταξύ του Κάρλσον και των αστρολόγων, εκ των οποίων το ένα ανήκε στο πρόσωπο του ωροσκοπίου και τα άλλα δύο ήταν τυχαία. Οι αστρολόγοι έπρεπε να βρουν ποιο ψυχολογικό προφίλ ταίριαζε στο κάθε ωροσκόπιο που τους είχε δοθεί. Αν οι αστρολόγοι απαντούσαν τυχαία, θα έπρεπε να έχουν ποσοστό επιτυχίας 33,33%, αφού η πιθανότητα να επιλέξουν στην τύχη το σωστό ωροσκόπιο ήταν μία στις τρεις. Εξαρχής οι αστρολόγοι είχαν προβλέψει ότι το ποσοστό επιτυχίας τους θα ήταν μεγαλύτερο από 50%. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν 34%, ποσοστό που όχι μόνο ήταν κατώτερο από το συμφωνημένο «όριο» του 50%, αλλά και στατιστικά δεν ήταν σημαντικά διαφορετικό από το 33,33%. Με άλλα λόγια, ένα φάρμακο που θα έδινε αυτά τα ποσοστά ίασης δεν θα έπαιρνε ποτέ άδεια κυκλοφορίας. Αντίστοιχα, ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα έπρεπε να σημάνει και το τέλος της αστρολογίας στη συνείδηση του κόσμου. Οι άνθρωποι όμως πάντα θα έχουν την ανάγκη της ελπίδας και της ψυχολογικής στήριξης στις δύσκολες στιγμές τους και οι αστρολόγοι πάντα θα τις προσφέρουν, πάντα βέβαια με το αζημίωτο.
Ολα όμως τα παραπάνω επιχειρήματα δεν είναι εύκολο να αντιπαραταχθούν στη διαδεδομένη αντίληψη ότι «η αστρολογία δουλεύει». Πόσοι από εμάς δεν διαβάσαμε το ωροσκόπιό μας, έστω και «για πλάκα», σε μια εφημερίδα ή ένα περιοδικό, για να διαπιστώσουμε ότι πολλές από τις προβλέψεις βγήκαν τελικά αληθινές; Μήπως τελικά η αστρολογία είναι πραγματική επιστήμη, όπως η φυσική και η χημεία; Ευτυχώς τέτοιου είδους ερωτήματα μπορούν να ελεγχθούν με τον ίδιο τρόπο που ελέγχεται η αποτελεσματικότητα ενός φαρμάκου ή η κατανάλωση καυσίμων ενός αυτοκινήτου, δηλαδή με στατιστικές μελέτες, και τέτοιες έχουν γίνει πολλές. Η βασική ιδέα είναι πολύ απλή: επιλέγεται ένα δείγμα ανθρώπων και επιχειρείται, με κάποιον αντικειμενικό τρόπο, να εκτιμηθεί η επιτυχία των ωροσκοπίων που συντάσσουν διάφοροι αστρολόγοι για αυτούς. Η καλύτερη ίσως στατιστική μελέτη αυτού του είδους οργανώθηκε πριν από 18 χρόνια στις ΗΠΑ από τον Σον Κάρλσον, καθηγητή Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, και την επίσημη ένωση αμερικανών αστρολόγων και δημοσιεύθηκε στο εγκυρότατο περιοδικό «Φύση» («Nature»). Σε 30 αναγνωρισμένους αστρολόγους, μέλη της οργάνωσης, δόθηκαν όλα τα στοιχεία που αυτοί θεωρούσαν απαραίτητα για να υπολογίσουν ο καθένας το ωροσκόπιο τεσσάρων διαφορετικών ατόμων. Στη συνέχεια τα ωροσκόπια που είχε συντάξει ο καθένας μοιράστηκαν στους υπόλοιπους αστρολόγους τυχαία. Μαζί με κάθε ωροσκόπιο δόθηκαν και τα ψυχολογικά προφίλ τριών ατόμων, του τύπου που είχε συμφωνηθεί εξαρχής μεταξύ του Κάρλσον και των αστρολόγων, εκ των οποίων το ένα ανήκε στο πρόσωπο του ωροσκοπίου και τα άλλα δύο ήταν τυχαία. Οι αστρολόγοι έπρεπε να βρουν ποιο ψυχολογικό προφίλ ταίριαζε στο κάθε ωροσκόπιο που τους είχε δοθεί. Αν οι αστρολόγοι απαντούσαν τυχαία, θα έπρεπε να έχουν ποσοστό επιτυχίας 33,33%, αφού η πιθανότητα να επιλέξουν στην τύχη το σωστό ωροσκόπιο ήταν μία στις τρεις. Εξαρχής οι αστρολόγοι είχαν προβλέψει ότι το ποσοστό επιτυχίας τους θα ήταν μεγαλύτερο από 50%. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν 34%, ποσοστό που όχι μόνο ήταν κατώτερο από το συμφωνημένο «όριο» του 50%, αλλά και στατιστικά δεν ήταν σημαντικά διαφορετικό από το 33,33%. Με άλλα λόγια, ένα φάρμακο που θα έδινε αυτά τα ποσοστά ίασης δεν θα έπαιρνε ποτέ άδεια κυκλοφορίας. Αντίστοιχα, ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα έπρεπε να σημάνει και το τέλος της αστρολογίας στη συνείδηση του κόσμου. Οι άνθρωποι όμως πάντα θα έχουν την ανάγκη της ελπίδας και της ψυχολογικής στήριξης στις δύσκολες στιγμές τους και οι αστρολόγοι πάντα θα τις προσφέρουν, πάντα βέβαια με το αζημίωτο.
Σημείωση (Πηγή: "ΤΟ ΒΗΜΑ")
Πώς χρησιμοποιείται η αστρολογία για τη προσμονή της λεγόμενης Νέας Εποχής: Προβάλλει τον ισχυρισμό ότι κατά την εποχή της προόδου της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ο ήλιος μπήκε στο ζώδιο των ιχθύων και η «Εποχή του Ιχθύος» άρχισε. Ήταν η εποχή που έζησε ο Χριστός, η εποχή του χριστιανισμού.
Οι αστρολόγοι μέσα στην μωρία τους αποδίδουν τη γέννηση του Χριστού, στις επιδράσεις των άστρων και δεν αντιλαμβάνονται πως είναι ποτέ δυνατό οι πλανήτες να κανονίσουν την ενσάρκωση του Δημιουργού τους, του Κυρίου του Θεού των Δυνάμεων! Οι πλανήτες εξανάγκασαν τον Παντοδύναμο Θεό να λάβει δούλου μορφή;
Η Εποχή του Ιχθύος θεωρείται από τους οπαδούς του New Age σαν περιοχή περιορισμού και στενότητας. Σε αυτήν κυριαρχούσαν οι εντολές και ο έλεγχος των ιερέων, η δίωξη των ελεύθερα σκεπτόμενων ανθρώπων, η εποχή των πολέμων, της αποικιοκρατίας, της καταστροφής της φύσης. Αυτή η Εποχή τελειώνει και μπαίνουμε πλέον στην Εποχή του Υδροχόου(δεν μας έχουν εξηγήσει πώς και γιατί ο ζωδιακός κύκλος πηγαίνει ανάποδα//), στη Νέα Εποχή! Λέγεται ακόμη και Εποχή του Ήλιου ή Οικολογική Εποχή. Η Νέα Εποχή έκανε τη πρώτη της εμφάνιση στο τραγούδι των Led Zeppelin που προωθήθηκαν από WICCA, Stairway to Heaven. Οι Zeppelin οδηγήθηκαν μάλιστα στο δικαστήριο το 1982 επειδή τραγουδούσαν στο δίσκο τους αυτό μηνύματα όπως Εγώ πρέπει να ζω για τον διάβολο, Ναι στον διάβολο, Μην είσαι ανόητος με το διάβολο δεν έχεις κανένα φόβο από αυτόν, Θέλω ο Χριστός να γονατίσει προ του Σατανά!!! Το τραγούδι περιέχει υποσυνείδητα μηνύματα, στο σημείο που λέει, υπάρχουν δύο δρόμοι που μπορείς να διαλέξεις, αν παιχτεί αντίστροφα ακούγεται, δεν υπάρχει έξοδος φυγής…αυτό οδηγεί στο γλυκό μου Σατανά. Σε άλλο σημείο είναι γραμμένο αντίστροφα υπήρξε ένα παιδί που γεννήθηκε γυμνό…Τώρα είναι Σατανάς & Θα τραγουδήσω γιατί ζω με τον Σατανά!!!
Το μήνυμα της Νέας Εποχής μεταδόθηκε στη δεκαετία του 1970 με το Song Aquarius από το Hair: Αρμονία και δικαιοσύνη και σαφήνεια!
Συμπάθεια και φως και αλήθεια!
Κανείς δεν θα φιμώσει την ελευθερία,
Δεν θα νεφελώσει κανείς το πνεύμα!
Θα μας φέρει κατανόηση ο μυστικισμός,
Και ο άνθρωπος θα μάθει να σκέπτεται ξανά!
Ευχαριστίες στον Υδροχόο, στον Υδροχόο!
Δεν είναι υποτιμητικό ο άνθρωπος να περιμένει από ένα κύκλο από ουράνιους σχηματισμούς ζώων, να μάθει για τον εαυτό του και τους άλλους καθώς και για το μέλλον του;
Η αστρολογία χρησιμοποιείται στην αλχημεία και στον βελονισμό. Στους Βαβυλωνίους αποδίδεται η ανάμειξη και αντιστοιχία των επτά αλχημικών μετάλλων με τους επτά αλχημικούς πλανήτες (αγνοούσαν την ύπαρξη του Ουρανού, του Ποσειδώνα και του Πλούτωνα//).
Νεώτερο Ορθογραφικό & Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό «Ηλίου»
Η θεραπευτική ρύθμιση της ροής του αίματος και της ενέργειας βασίζεται στη μελέτη των ζωδίων, δηλαδή της αστρολογίας!
Hoank Ti Nei King Τα κλασσικά κείμενα του Κίτρινου Αυτοκράτορα
Ο Αλβέρτος Μάκεϋ, Τέκτονας 33ου βαθμού αναφέρει ότι «η Εταιρεία των αλχημιστών και αστρολόγων ή Ροδοσταυρών κατέληξαν το 1717 στην ίδρυση της Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας». Μασονική Εγκυκλοπαίδεια σελίδα 642.
Σύμφωνα με τους μασόνους δηλαδή, οι αστρολόγοι λέγονται και Ροδοσταυροί. Ο βαθμός του Ροδοσταυρού είναι ο 18ο βαθμός του Σκωτικού δόγματος της μασονίας.
Ο ζωδιακός κύκλος χρησιμοποιείται και στη Σολομωνική!
Άραγε πόσο έχουν αλώσει τη ζωή μας;
Η σύνδεση χριστιανισμού με κακοδαιμονία δεν έχει αντικειμενική βάση αλλά αποτελεί ερμηνεία των γεγονότων εκ των υστέρων. Όσον αφορά την Ιερά Εξέταση, είναι αποτέλεσμα του Παπισμού και ουδέποτε της Ορθοδοξίας. Οι καρποί της Ορθοδοξίας είναι η ανάδειξη αγίων εδώ και 2000 χρόνια! Σύμφωνα με τον συλλογισμό των αστρολόγων, αν η Εποχή των Ιχθύων έδειξε τον Χριστό, τότε η Εποχή του Υδροχόου, ποιόν θα δείξει; Μήπως περιμένουμε τον Μεσσία; Ανώτερο του Χριστού; Έλευση του «Μεσσία» που περιμένουν οι Σιωνιστές και μεταβολή της γης σε επίγειο παράδεισο σύμφωνα με «προφητείες»(Ινδία/ Θιβέτ – Σαμπάλα/ Σάνγκρι Λα, Μάγια, Ινδιάνων Χόπι, κίνηση των Έψιλον) εκτός Ορθοδοξίας.
Ή μήπως θα αντιληφθούμε, την θεϊκή μας φύση (παγίδα αυτοθέωσης);
Είναι τρομερή η υποδούλωση στην οποία οδηγούμαστε εμπιστευόμενοι την αστρολογία…
Στις μέρες μας αυτό που τιτλοφορείται Αστρολογία δεν είναι παρά ένα κράμα δεισιδαιμονίας, τσαρλατανισμού και εμπορίου. Η αστρολογία δεν είναι παρά ένα σύστημα κανόνων που γίνονται αυθαίρετα αποδεκτοί.
Διεθνής Αστρονομική Εταιρεία Astronomische Gesellschaft
Οι ψυχολόγοι δεν βρίσκουν καμία ένδειξη, ότι η αστρολογία έχει κάποια αξία ως προς τις πληροφορίες του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, για τη ζωή ή το προορισμό οποιουδήποτε.
Αμερικανική Εταιρεία Ψυχολογικών & Κοινωνικών Σπουδών.
Αυτά λέγει ο Κύριος: Μη μαθαίνετε να ζείτε σύμφωνα με τους τρόπους της ζωής των ειδωλολατρικών εθνών. Και από τα σημεία του ουρανού (δηλ. τα αστέρια) μη φοβείσθε… Παλαιά Διαθήκη Ιερεμίας Ι,2.
Ο Προφήτης Ησαΐας προφητεύει για τη καταστροφή της αμαρτωλής Βαβυλώνας:
Σταμάτησε, λοιπόν, τώρα τις μαγείες και τις πολλές γοητείες σου, τις οποίες από τη νεότητά σου έμαθες, μήπως και μπορέσεις να ωφεληθείς και να σωθείς. Πολύ έχεις κοπιάσει στις συσκέψεις και τις συμβουλές των μάγων και των αστρολόγων. Ας σταθούν λοιπόν, τώρα, ας σηκωθούν όρθιοι και ας σε σώσουν οι αστρολόγοι του ουρανού, αυτοί που παρατηρούν τις κινήσεις των αστέρων και μαντεύουν, τάχα, το μέλλον. Ας αναγγείλουν σε εσένα τι μέλλει να σου συμβεί, τι θα επέλθει εναντίον σου. Ίδού όλοι αυτοί σαν τα φρύγανα θα κατακαούν πάνω στη φωτιά. Δεν θα γλιτώσουν τη ζωή τους από την φλόγα του ολέθρου, γιατί συ Βαβυλώνα θα μεταβληθείς σε αναμμένα κάρβουνα, για να καθήσουν πάνω τους οι μάγοι και οι αστρολόγοι σου. Αυτό θα είναι το κατάντημα εκείνων, στη βοήθεια των οποίων ήλπισες…Παλαιά Διαθήκη Ησαίας ΜΖ’12-15.
Ο καθένας μπορεί να πιστεύει και να λέει ότι θέλει.
Όμως περισσότερο ακόμη εδώ αποδεικνύεται ότι δεν μπορεί κάποιος να είναι χριστιανός και να ασχολείται με την αστρολογία, και γενικότερα τις μαντικές μεθόδους και τη μαγεία.
Η αστρολογία και η αριθμολογία κατατάσσονται από τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη στο 9ο είδος της μαγείας όπου γίνεται χρήση των μαθηματικών πέρα από τα πρέποντα όρια με την αυθαίρετη πεποίθηση ότι διοικούν τη ψυχή του ανθρώπου και το μέλλον του.
Παρόλο όμως που η αστρολογία είναι αυθαιρεσία και όχι επιστήμη, συμβαίνει μερικές φορές να επαληθεύονται οι αστρολογικές προβλέψεις. Πώς θα πιστέψουν τη πλάνη; Μα βλέποντάς να επαληθεύονται αυτά που πιστεύουν, δίχως όμως αυτό να σημαίνει ότι ισχύουν αυτά στη πραγματικότητα.
Ο Άγιος Ιουστίνος σημειώνει σε αυτούς που πιστεύουν στον Χριστό, έχει καταργηθεί η πλάνη και η δύναμη των δαιμόνων. Σε εκείνους όμως που απιστούν, οι δαίμονες εξακολουθούν να τους επηρεάζουν και να τους παρασύρουν στη πλάνη.
Ο Θεός θα επιτρέψει να έλθει σε αυτούς ενέργεια πλάνης, για να πιστέψουν στο ψεύδος, και έτσι να τιμωρηθούν όσοι δεν πίστευσαν στην αλήθεια αλλά ευχαριστήθηκαν στο ψεύδος.
Προς Θεσσαλονικείς Β’ 2,12 Επιστολή Αποστόλου Παύλου
Εισί πνεύματα δαιμονίων ποιούντα σημεία. Αποκάλυψη Ιωάννου ΙΣΤ΄14
Βιβλιογραφία - Βιβλιογραφικές Αναφορές:
+Πρωτοπρεσβύτερου Αντωνίου Γ Αλεβιζόπουλου Δρ Θεολογίας, Δρ Φιλοσοφίας Αποκρυφισμός Γκουρουϊσμός, Νέα Εποχή
Μιχαήλ Γ Χούλη Θεολόγου, Πνευματισμός, Παραψυχολογία και Μαγεία στο Φως του Χριστιανισμού, Φωτοδότες
Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου Περί των ειδών της μαγείας Ορθόδοξος Κυψέλη
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Η Αντιμετώπιση του Οικουμενισμού
Χρυσόστομος Σμύρνης
Όσιος Θεόδωρος ο Στουδίτης
No comments:
Post a Comment